خبرگزاری میزان – از کاخ شاه در نیاوران، در ارتفاعات شمال تهران که ویلاهای ثروتمندان پیرامون آن جمع شده است ملکه فرح دیبا یک هواپیما پر از لباس و اشیائی که دیگران اثاث منزل مینامند به آمریکا فرستاده است. ماموران گمرک در سراسر اروپای غربی و آمریکای شمالی با وضع عجیبی روبه رو شده اند. چگونه میتوانند قیمت اشیاء گرانبهایی نظیر جامهدانها و صندوقهای لبریز از قالی و تابلو و مبل و المس و گردنبندهای مروارید و انگشترهای یاقوت و گوشوارههای زمرد و نیم تاجهای زنانه و سرویسهای نقره را که از ایران وارد میشود ارزیابی کنند؟
بانکهای تهران در تقاضاهای انتقال پول غرق شده اند، تقریبا هر مرد و زن ثروتمندی در ایران ناگهان خواستار انتقال تلگرافی ثروتش به یکی از بانکهای سوییس یا پاریس یا لندن یا نیویورک یا جزایر دریای کارائیب شده است. کارمندان بانک مرکزی دست به اعتصاب زده و از ارسال هرگونه تلکسی خودداری میکنند و اسنادی انتشار داده‌اند که از جمله دو تن از برادرزادگان شاه و یکی از امرای ارتش مبلغ ۴ و ۲ میلیارد دلار به بانکهای خارج انتقال داده‌اند.
در مورد میزان ثروت محمدرضا شاه همیشه ارقام نجومی در مطبوعات انتشار یافته است. به طور مثال، روزنامه نیویورک تایمز در شماره مورخ ۱۰ ژانویه ۱۹۷۹ خود با استناد به گفته منابع بانکی جهان ادعا کرد که: «مبلغی بین ۲ تا ۴ میلیارد در طول این دو سال آخر ازسوی خانواده سلطنتی ایران به آمریکا منتقل شده است …»
طبق شایعات موجود، مهمترین بخش از ثروتهای شاه را «بنیاد پهلوی» تشکیل میداد که این بنیاد کلا در تیول او قرار داشت و گزارشی نیز که در پاییز سال ۱۹۷۸ (۱۳۵۷) از سوی مخالفین رژیم انتشار یافت نشان میداد که بنیاد پهلوی و خانواده او، جزء سهامداران عمده اکثر موسسات و شرکتهای موجود در ایران بودند.
در این گزارش فهرست بلند بالایی ازمیزان سرمایه گزاریهای خانواده پهلوی به چشم میخورد که نشان میداد سهام عمده ۱۷ بانک و شرکت بیمه، ۲۵ کارخانه صنعتی، ۸ شرکت استخراج معدن، ۱۰ کارخانه مصالح ساختمانی، ۴۵ شرکت مقاطعه کاری راه و ساختمان وبسیاری موسسات دیگر در ایران، به بنیاد پهلوی و اعضای خانواده شاه تعلق دارد.
همچنین شاهزادگان پهلوی اقلام قابل توجهی به صورت حق دلالی و یا شراکت در سود فروش از کمپانیهای مختلف دنیا به دست می‌آورند. که در این مورد نیز جزوه ای در اواخر ماه دسامبر ۱۹۷۸ ( آذر ۱۳۵۷ ) در تهران منتشر شد، که مشخص میکرد اشرف بوسیله پسر بزرگش (شهرام) توانسته است کمیسیونهای کلانی به خاطر عقد قرارداد مقاطعه کاری با چند کنسرسیوم بین المللی، فروشهای کمپانی «داسو» فرانسوی به ایران، پروژه نیروگاه حرارتی ساخت کمپانی «براون باوری» سوئیس، و مقاطعه تاسیسات بند چابهار توسط کمپانی «براون اندروت» دریافت دارد.
شمس نیز با اعمال نفوذ موفق شده مسیر بزرگراه تهران کرج را به نوعی منحرف کند که از وسط املاکش در کرج بگذرد تا بتواند زمینهای خود را به بهایی چند برابر نرخ معمول به خریداران سرشناس بفروشد و هزینه سفرهای پرخرج او نیز همیشه از بودجه «سازمان شیر و خورشید سرخ» پرداخت میشود.
دراین جزوه که مسائل فراوانی را افشاء میکرد آمده بود: محمودرضا علی رغم داشتن امتیاز کشت تریاک املاک خود را در بازار سیاه میفروشد. غلامرضا در جنوب شهر تهران به کار آپارتمان سازی و فروش آن به مردم اشتغال دارد. عبدالرضا از کمپانیهای ژاپنی رشوه گرفته تا برایشان در ایران تسحیلاتی تجارتی فراهم کند و نیز در تاسیس کارخانه کاغذسازی ومتروی تهران حق العملهایی دریافت داشته است.
قبل از آن، در اوایل سال ۱۹۷۵ (۱۳۵۴) هم در سراسر مملکت شایع شده بود که خانواده شاه به طور مستقیم یا غیر مستقیم در بیش از نیمی از فعالیتهای اقتصادی کشور دارای منافع هستند.
در آن زمان با وجودی که به نظر میرسید ارائه چنین رقمی درمورد منافع خانواده پهلوی بیشتر حالت اغراق آمیز داشته باشد _ و البته وسایل لازم برای تحقیق صحت و سقم آن هم در دسترس نبود_ مع هذا آشکارا میشد دریافت که درباریها هرگز نمیتوانند با در آمدهای معمولی آن طور ولخرجی و ریخت و باش کنند.
محمد رضا پهلوی بنا به تجربه فرار پیشین خود در مرداد ۱۳۳۲که خود را بی پول یافته بود با حرص و ولع سیری ناپذیری سعی در جمع آوری ثروت کرده بود و توانست ثروت زیادی را هنگام خروج از ایران از کشور خارج کند . این ثروت بنا به اظهارات برخی مقامات رسمی تا ۵۶ میلیارد دلار گزارش شده است.
منابع:
انتهای پیام/
