به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ روزانه ۵۹ نفر در آمریکا بر اثر جراحات ناشی از شیلک گلوله به سویشان، کشته می‌شوند.
به گزارش شبکه تلویزیونی اسکای نیوز عربی، روزانه ۳۱۶ نفر در آمریکا هدف گلوله‌های افراد مسلح قرار می‌گیرند که از این میان ۵۹ نفر کشته می‌شوند، در اینجا یعنی کشوری که خرید اسلحه در آن آسانتر از خرید شکر و برنج است، ترس و وحشت حاکم است و خون مردم ریخته می‌شود.
شمار هفت تیر‌ها و تفنگ‌ها در خانه‌ها و مغازه‌ها دو برابر بیشتر از جمعیت مردم آمریکاست در حالیکه هر ساله وجود چهارصد میلیون قبضه سلاح در آمریکا، چهل هزار قربانی می‌گیرد که اکثر آن‌ها در حادثه‌های تیراندازی جمعی کشته می‌شوند که در نتیجه تیراندازی در خیابان ها، دانشگاه‌ها، سالن‌های جشن و مراسم، کلیسا‌ها و حتی مدارس حدود ده، بیست یا سی نفر کشته می‌شوند.
مقامات آمریکایی بر این باورند از رئیسان جمهور، روسای پلیس، قانونگذاران و اعضای کنگره جز اشک ریختن و وعده دادن کاری برنمی آید. البته تجارت سلاح در آمریکا که از حمایت قانون برخوردار است، ۶۵ میلیارد دلار سود برای این کشور دارد.
درحالیکه آمریکایی‌ها مراقب دیوار‌ها و حصار‌های موجود در مرز‌ها از بیم ورود افرادی که برای امنیت این کشور خطرناک هستند و سازمان‌های اطلاعاتی این کشور مراقب اوضاع هستند تا اشخاص ناشناس مسوولان یا رووسای جمهور سابق این کشور را ترور نکنند، آمریکایی‌ها به دست یکدیگر کشته می‌شوند.
با گذشت ده‌ها سال از وقوع صد‌ها جنایت در آمریکا، کسی قادر نیست در برابر آزادی آمریکایی‌ها در داشتن اسلحه بایستد، جمع آوری اسلحه در آمریکا به قدری آسان و ساده است گویی که فرد در حال جمع آوری تمبر است.
ویترین‌های مغازه‌های حامل اسلحه در جذب مشتری با یکدیگر رقابت می‌کنند و سلاح‌های سرخابی رنگ را برای دختران به معرض فروش قرار می‌دهند. بیشترین کاری که برخی توانسته اند انجام دهند این است که فرد پیش از خرید اسلحه، اطلاعات شخصی خود را در اختیار فروشنده قرار دهد.
دفتر اداره فدرال آمریکا حادثه تیراندازی را در صورتی یک حادثه جمعی معرفی می‌کند که در آن چهار نفر یا بیشتر کشته شوند که اگر تعداد کمتر از این باشد، یک حادثه عادی تلقی می‌شود.
اداره فدرال آمریکا همچنین اعتراف کرده است اکثر این حوادث ناشی از مشاجره‌های نژادپرستانه، سرقت، شیوع فقر و بیکاری در برخی مناطق، استفاده بیش از حد از مشروبات الکلی و مسائل اخلاقی است، البته این مطلب را نباید فراموش کرد که در اکثر تیراندازی‌های جمعی عامل این تیراندازی کسی است که از نظر عقلی و روانی مشکل دارد چگونه است که یک کشور اعتراف می‌کند که نود میلیون نفر از جمعیت این کشور از سلامت و بهداشت روانی برخوردار نیستند، اما اسلحه در اختیار دارند!
