به گزارش بهداشت نیوز، زمانی که ضربه‌ای به قسمتی از بدن وارد می‌شود، آثار کبودی و تغییر رنگ در آن ناحیه ظاهر می‌شود که طبیعی است. اما ممکن است شما هم تابه‌حال برای‌تان پیش آمده باشد که بدون هیچ ضربه‌ای، آثار کبودی روی بدن‌تان دیده‌باشید. کبود شدن بدن اگر براثر ضربه نباشد، دلایل مختلفی دارد که در این مطلب قصد داریم آن‌ها را بررسی کنیم.
کبودی چیست؟
معمولاً کبودی به دلیل آسیب یک رگ خونی کوچک بر اثر ضربه، اتفاق می‌افتد. زمین خوردن، ضربه دیدن یا هر چیزی که موجب فشار ناگهانی به سطح پوست شود، کبودی ایجاد می‌کند و بهبود آن ممکن است چند هفته طول بکشد. کبودی بدن معمولاً طی چند روز خوب می‌شود و اثرش از بین می‌رود.
کبودی‌های ناگهانی، نشان‌دهنده بیماری نیستند. اما اگر تعداد آن‌ها به صورت ناگهانی افزایش یافت، حتماً بایدبه پزشک مراجعه کنید. بیماری‌ها و دارو‌هایی که باعث افزایش خون ریزی در بدن می‌شوند، ممکن است در بروز آسان‌تر کبودی‌ها دخیل باشند.
اگر کبودی بر اثر ضربه رخ ندهد می‌تواند دلایل دیگری داشته باشد مانند:
داروها| دارو‌های رقیق‌کننده خون ممکن است باعث خون ریزی و کبودی بیشتر شوند. رقیق‌کننده‌های مشهور عبارت‌اند از: وارفارین، هپارین، ریواروکسابان، دبیگاتران، آپیکسابان و آسپرین. بعضی داروها نیز ممکن است باعث تضعیف یا تغییر در رفتار رگ‌های خونی، تشدید التهاب یا در غیر این صورت، افزایش خطر خون ریزی شوند.
کمبود‌های ویتامینی| بعضی از ویتامین‌ها در روند بهبود و التیام و همچنین شکل‌گیری لخته خون به بدن کمک می‌کنند. این درحالی است که کمبود ویتامین C می‌تواند باعث ابتلا به بیماری خاصی به‌نام «اسکوربیت» شود. اسکوربیت باعث خون ریزی لثه‌ها، شکل‌گیری زخم‌های التیام‌ناپذیر و کبودی‌های سریع می‌شود.
افزایش سن| بسیاری از افراد همراه با افزایش سن متوجه می‌شوند راحت‌تر و سریع‌تر از گذشته دچار کبودی می‌شوند. اگر شما هم یکی از این افراد هستید، نباید نگران این اتفاق شوید. کبودی‌ها معمولا به‌علت شکستن مویرگ‌ها و خون ریزی زیر پوست اتفاق می‌افتند، درحالی که همراه با افزایش سن، مویرگ‌ها هم شکننده‌تر می‌شوند. نازک‌تر شدن پوست و بافت‌های چربی و درنتیجه ضعیف‌تر شدن توانایی آن‌ها برای مقاومت در برابر ضربه‌ها را هم نباید نادیده گرفت. بیشتر این کبودی‌ها بی‌خطر هستند و به درمان خاصی نیاز ندارند.
واسکولیت یا التهاب رگ| واسکولیت به گروهی از بیماری‌ها می‌گویند که موجب التهاب در رگ‌های خونی می‌شوند. واسکولیت باعث افزایش خون ریزی، کبودی، تنگی نفس، بی‌حسی‌اندام‌های انتهایی، ایجاد زخم، برآمدگی‌های پوستی یا لکه‌های بنفش روی پوست می‌شود.
سرطان| افزایش ناگهانی خون ریزی و شکل‌گیری کبودی به‌ندرت می‌تواند از نشانه‌های ابتلا به سرطان باشد. سرطان‌هایی که خون و مغز استخوان را درگیر می‌کنند مانند لوسمی می‌توانند با شکل‌گیری کبودی نیز همراه باشند. خون ریزی لثه هم معمولا در این موارد اتفاق می‌افتد.
انواع مختلف کبودی
کبودی‌های بدن بر اساس محل تشکیل آن به سه دسته تقسیم بندی می‌شوند:
*کبودی عضلانی در عضلات زیرین ایجاد می‌شود.
*کبودی پریوستال، روی استخوان‌ها ایجاد می‌شود.
*کبودی‌های زیر جلدی دقیقا زیر پوست ایجاد می‌شود.
علایم و نشانه‌های کبودی
علایم کبودی بسته به علت آن متفاوت است. تغییر رنگ پوست اغلب اولین علامت آن است که می‌تواند به رنگ‌های زیر باشد:
قرمز
سبز
بنفش
قهوه‌ای مایل به زرد که اغلب بر اثر بهبودی کبودی رخ می‌دهد.
همچنین ممکن است در ناحیه کبودی درد و حساسیت را تجربه کنید. این علایم معمولاً با بهتر شدن وضعیت کبودی بهبود می‌یابد.
بروز برخی شرایط زیر می‌تواند نشان دهنده وضعیت شدیدتر ناشی از کبودی باشد:
التهاب و درد در ناحیه کبودی
کبودی زیر ناخن‌ها که دردناک است.
کبودی که بعد از چهار هفته بهبود پیدا نمی‌کند.
کبودی که بعد از ضربه شدید یا افتادن رخ می‌دهد.
کبودی که با خون در ادرار، مدفوع یا چشم همراه باشد.
کبودی که همراه با خون ریزی از لثه، بینی یا دهان اتفاق می‌افتد.
کبودی که همراه با استخوان شکسته مشکوک رخ می‌دهد.
کبودی که هنگام مصرف آسپرین (بایر) یا رقیق کننده خون افزایش می‌یابد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
1- بدن به صورت ناگهانی و راحت‌تر از قبل کبود شود.
2- هر نوع کبودی بی‌دلیل سیاه روی پا
3- مشاهده علایمی مانند پوست زردرنگ، تب، انرژی پایین و تغییرات پوستی
4- ظاهر شدن کبودی‌ها بعد از مصرف داروها
5- کبودی‌ها دردناک باشند و بهبودی آن‌ها زمان زیادی طول بکشد.
در بیشتر موارد، کبودی بدن به صورت ناگهانی یک ناراحتی خفیف بر اثر عوامل ژنتیکی یا یک بیماری جزئی‌ا‌ست و اغلب بی‌خطر یا به‌طور کامل قابل‌درمان است. بااین‌حال، کبودی‌ها می‌توانند یک علامت هشداردهنده هم باشند. علامتی که خبر از یک اختلال یا بیماری در اعضای بدن یا رگ‌های خونی می‌دهند بنابراین بهتر است که تغییرات در ایجاد کبودی‌های بدن را نادیده نگیریم و مراجعه به پزشک را در دستور کار قرار دهیم.
