خبرگزاری میزان _ تسنیم نوشت: ابوالحسن ابتهاج از مدیران اقتصادی ایران در دهه ۲۰ و ۳۰ شمسی یعنی دو دهه ابتدایی حکومت محمدرضا پهلوی بود.
وی در سال ۱۳۱۹ به ریاست بانک رهنی ایران رسید و دوسال بعد در کابینه قوام السلطنه رئیس بانک ملی شد؛ در این دوران که هنوز بانک مرکزی تأسیس نشده بود، سیاست‌گذاری‌های پولی کشور با بانک ملی بود و ابتهاج به‌مدت ۸ سال مسئولیت حوزه بانکی کشور را داشت، سال ۱۳۲۹ به‌دلیل اختلاف با سپهبد رزم‌آرا استعفا داد و سفیر ایران در فرانسه شد و بعد از دوسال مدتی مشاور صندوق بین‌المللی پول بود تا اینکه به‌دعوت محمدرضا شاه به ایران برگشت و از سال ۳۳ تا ۳۷ مدیرعامل سازمان برنامه بود.
مدیرعامل وقت سازمان برنامه بعد از اختلاف نظر پیدا کردن با شاه و دولت، از سازمان برنامه کنار رفت؛ او مدتی به‌دلیل پرونده‌سازی مالی به زندان افتاد و بعد آزادی از زندان اولین بانک خصوصی ایران به‌نام «بانک ایرانیان» را تأسیس کرد. ابتهاج در مصاحبه با پروژه تاریخ شفاهی هاروارد می‌گوید شاه بدون اجازه سفرای آمریکا و انگلستان کاری نمی‌کرد.
ابتهاج: …ممکن نبود که شاه کاری را قبل از حصول اطمینان از طرف غربی‌ها بکند!
چرا، چرا ممکن نبود؟
ابتهاج: برای اینکه یک آدمی بود که هیچ‌کاری را نمی‌کرد که ممکن باشد آن‌ها نپسندند، در تمام تصمیماتش این‌طور، …، من خوب به‌خاطر دارم؛ سیدجلال تهرانی به من گفت که بنا بود {شاه} علی امینی را از نخست‌وزیری توقیف (برکنار) کند اما هر دو …
بعد از نخست‌وزیری‌اش؟
ابتهاج: بله؛ هر دو سفیر انگلیس و آمریکا رفتند گفتند که “این‌کار را نباید بکنی! اگر بکنی اثرات خوبی نخواهد داشت”، سید جلال هم بی‌خود حرف نمی‌زند، می‌دانید، یک آدمی است که خیلی وارد بود، هم به شاه و هم به امینی نزدیک بود و با تمام رجال ایران ارتباط داشت.
منظور از سید جلال تهرانی، نائب التولیه حرم رضوی(ع) در دوره پهلوی و رئیس شورای سلطنت بعد از فرار شاه از کشور بود که بعد از سفر به نوفل لوشاتو و دیدار با امام خمینی از سمت خود استعفا داد.
انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
