به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از تلویزیون ان بی سی، الان زمان پرداختن به یک سری داده است. هشدار میدهم که این آمار، ناخوشایند است. مردم آمریکا روز یکشنبه گذشته در حالی صبح از خواب بیدار شدند که خبر تیراندازی به جمع را در منطقه مونتری پارک در ایالت کالیفرنیا شنیدند. در این تیراندازی یازده نفر کشته شدند. در یک هفته گذشته، یازده تیراندازی دیگر به جمع چند نفر در امریکا رخ داده است. در آمار هیچ نشانهای مبنی بر کاهش شمار تیراندازیها به جمع دیده نمیشود.
تعریف تیراندازی جمعی این است که در یک تیراندازی، چهار نفر کشته یا زخمی شوند. ۲۹ روز از سال ۲۰۲۳ سپری میشود. در این مدت، ۴۴ تیراندازی به جمع رخ داده است. تاکنون ۷۹ نفر به علت این نوع تیراندازیها کشته شده اند. بار دیگر تاکید میکنم که فقط ۲۹ روز از سال جدید سپری شده است.
اگر به این نمودار نگاه کنید میبینید که متاسفانه این روند سیر افزایشی داشته است. در چهار سال گذشته به صورت میانگین تعداد تیراندازیهای جمعی از تعداد روزهای یک سال (۳۶۵ روز) بیشتر بوده است. این نمودار تکان دهنده گویای افزایش این آمار است. شاید فکر کنید که چرا در این باره کاری انجام نمیشود. حدس بزنید! برای رای دهندگان آمریکایی این مسئله اولویت ندارد.
در اینجا نظر مردم را درباره مهمترین مسئله مدنظرشان پیش از انتخابات میان دورهای کنگره (آبان ماه) میبینید. مسئله سلاح در کجای این آمار قرار دارد؟ این مسئله فقط برای سه درصد از مردم مهم است و درواقع، در آخرین ردیف فهرست مسائلی قرار دارد که اینجا میبینید. یکی از علل اینکه نشانهای برای اقدامات جدی در این زمینه نمیبینیم، همین است.
اکثریت مردم آمریکا از وضع قوانین شدیدتر درباره سلاح حمایت نمیکنند، اما اکثریت چشمگیری ندارد. همانطور که میدانید برای اینکه کاری در واشنگتن انجام شود باید حمایت اکثریت قابل توجه را داشته باشد. در مقاطعی از قبیل تیراندازی در سندی هوک، این آمار بیشترین حد را داشت بطوریکه ۵۸ درصد آمریکاییها حامی قوانین شدیدتری درباره کنترل سلاح بودند. در پایان سال ۲۰۲۲ این رقم ۵۷ درصد بود. این نظرسنجی را گالوپ انجام داده است. البته این آمار در مقاطعی بسیار افزایش یافته است بطوریکه پس از تیراندازی منطقه پارک لند به ۶۷ درصد رسید و پس از تیراندازی اولادا نیز به ۶۶ درصد رسید.
اما معمولاً اگر بلافاصله پس از این نوع تیراندازی ها، اتفاقی رخ ندهد واشنگتن به این مسئله دیگر هیچ توجهی نخواهد داشت. این چرخه کشتار و دست روی دست گذاشتن، چندین دهه تکرار شده و ادامه داشته است. بحثها در این زمینه، به ندرت تغییر ناچیزی را به همراه داشته است.
