به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از نیواطلس، خشکی چشم ناشی از استفاده از لنز تماسی وقتی رخ می‌دهد که مایع اشک چشم فقط در جلوی لنز تماسی جریان می‌یابد و از پشت آن عبور نمی‌کند. در نتیجه، اشک روی لنز به سادگی تبخیر می‌شود و هیچ گونه رطوبتی به بخشی از چشم که توسط لنز پوشانده شده، نمی‌رسد.
این عارضه اغلب با استفاده از قطره‌های چشمی "اشک مصنوعی" درمان می‌شود، اگرچه برخی روش‌های درمانی دیگر نیز در دسترس است، مانند استفاده از لنز تماسی با بار الکتریکی، ایمپلنت تحریک کننده غدد اشک آور، روان کننده‌های مشتق از مولکول‌های موجود در معده خوک و غیره.
در حالی که همه این رویکرد‌ها مزایایی دارند، اما دانشمندان موسسه تراساکی برای نوآوری‌های زیست پزشکی (TIBI) در کالیفرنیا تصمیم گرفتند روش بسیار ساده تری طراحی کنند، که کاربرد آن نیازی به تلاش آگاهانه از جانب کاربر ندارد.
این محصول یک لنز تماسی است که مجموعه‌ای از ریزکانال‌ها از آن عبور می‌کنند. هر کانال از یک مخزن جمع‌آوری اشک در جلوی لنز، تا یک مخزن باز در قسمت زیرین لنز تشکیل شده است. کانال‌ها در یک الگوی مارپیچ دایره‌ای مرتب شده‌اند، هر یک از آن‌ها اشک را تا نزدیکی مرکز عدسی منتقل می‌کنند و آن‌ها را در اطراف لبه‌ها پخش می‌کنند. در نتیجه مرکز لنز، جایی که مردمک در آن قرار دارد، کاملاً شفاف باقی می‌ماند.
نکته مهم این است که روند انتقال اشک لنز با چیزی جز فشاری که پلک هنگام پلک زدن به آن وارد می‌کند، فعال نمی‌شود. این بدان معناست که لنز‌های تماسی، وقتی کاربران به‌طور طبیعی پلک می‌زنند، کار می‌کنند.
این محصول قبلاً روی دستگاهی آزمایش شده که پلک زدن را شبیه سازی می‌کند. اکنون آزمایشاتی بر روی برخی حیوانات و انسان‌ها در حال برنامه ریزی است.
علی خادم الحسینی، مدیرعامل شرکت TIBI گفت: «روش‌های ابداعی که تیم ما به کار گرفته است، راه‌حل بالقوه‌ای را برای میلیون‌ها نفر به ارمغان می‌آورد. امید است که بتوانیم تلاش‌های خود را برای به نتیجه رساندن این راه حل گسترش دهیم.»
