خبرگزاری فارس ـ همدان، گفتن از اوج ایثار مردان و زنان سپیدپوش شرافت‌مندی که ققنوس‌وار می‌سوزند و با همه سختی‌ها می‌سازند بسیار تحسین‌برانگیز و عزت‌آفرین است؛ مردان و زنانی که از خود و خانواده خود می‌گذرند تا مبادا اشک ماتم و حزن بر رخسار بیماران و خانواده‌هایشان بنشیند. همان جان برکف‌هایی که سال‌های دور غیرتمندانه و عاشقانه زیر بمب و موشک و با وجود همه سختی‌ها و کمبودها و نارسایی‌ها سلحشورانه در جبهه‌ها و بیمارستان‌های صحرایی شبانه‌روز بیدار ماندند و مرهم بر درد بیمار خود گذاشتند، همان‌هایی که بر در و دیوار ویرانه‌های شهر‌های خون گرفته نوشته بودند، ما آمدیم تا بمانیم... "جئنا لنبقی"
و حال در این یک سال در رخت و لباس‌هایی نفس‌گیر و فرساینده و کلافه‌کننده شوری دیگر آفریده‌اند و می‌کوشند تا از حریم دیگری به نام حریم سلامت امت دفاع کنند آن هم در برابر شبیخون خوفناک دشمنی مرموز و کشنده که نه دیده می‌شود، نه شناخته که همه زمین و آدم‌هایش را به چالش و کرنش کشانده است.
برای روز مادر دنبال سوژه ای بودم که هم بشود ربطش داد به یکی از زنان مدافع سلامت و هم گرامیداشت مقام زن و روز مادر و بالاخره سوژه خود را یافتم. بانویی که عاشقانه و مهربانانه چون مادری دلسوز پای صحبت و گریه بیمارانش می‌نشیند و چقدر صبر خرج معاینه و درمان آنها می‌کند زیرا خوب می‌داند بیمارانش طفلانی معصوم هستند و بی‌پناه که تحمل درد و رنج را ندارند پس همه تلاشش را می‌کند که آنها زودتر سلامتی خود را بازیابند.
اسمش را بارها شنیده بودم و خودم نیز بارها برای درمان فرزندانم نزد او رفته بودم، دوست داشتم یک روز پای صحبتش بنشینم و ببینم با چه تعهدی این همه صبر را برای تک تک بیماران کوچک و قد و نیم قد خود صرف می‌کند و شماره همراهش در اختیار تمام بیماران است.
وقت مصاحبه را هماهنگ کردم و در روز مقرر به کلینیک رفتم، ساعت نزدیم ۲ بعد‌ازظهر و در کلینیک خبری از صدای بچه‌ها نبود و البته این جای شکر داشت؛ صمیمانه پذیرای من شد، لحظه‌ای دلم به حالش سوخت با آن ماسک ضخیم، شیلد و گان و عینک واقعا کار بسیار سخت است چه در گرمای تابستان و هم سرمای زمستان. بعد ازسلام و احوالپرسی و گپ و گفتی کوتاه، مصاحبه را شروع کردم.
فارس: روز زن را خدمت شما تبریک می‌گویم امیدوارم که همیشه سلامت باشید. لطفا خودتان را معرفی کنید و بگویید که چرا وارد رشته پزشکی اطفال شدید؟
من هم روز زن را به شما و تمام زنان غیور و صبور این سرزمین تبریک عرض می‌کنم؛ افسون کیانی هستم، بعد از دیپلم و بخاطر علاقه خودم به پزشکی و حمایت خانواده وارد این رشته شدم و هفت سال پزشکی عمومی را گذراندم و بعد از آن دو سال راهی طرح شدم بعد در بین رشته‌های تخصصی پزشکی، رشته اطفال را برگزدیم به خاطر علاقه‌ام به بچه‌ها؛ الان ۲۴ سال است که در این حوزه فعالیت می‌کنم، با افتخار می‌گویم که در تمام این سال‌ها هرگز احساس پشیمانی نکرده‌ام که ای کاش رشته دیگری را خوانده بودم.
فارس: خانم دکتر! به نظر شما چگونه می‌شود یک زن با توجه به نقش مادری یک مسوولیت اجتماعی هم داشته باشد؛ شما به عنوان یک خانم با تحصیلات عالیه و داشتن یک مسؤولیت اجتماعی مهم که مادر یک خانواده هستید کمی در این خصوص توضیح دهید:
زنان از ویژگی‌های فردی خاصی برخوردارند که این امکان را می‌دهد از حداکثر توانایی جسمی و روانی خود استفاده کنند. زنان چون مردان همه نوع حق و حقوق را دارا هستند در حالی که سال‌های سال از این حقوق برخوردار نبودند ولی اکنون اینگونه نیست و زنان در مشاغل کلیدی کشور وارد شده و مشغول به کار و فعالیت هستند، ما خوشبختانه زنان موفق بسیاری در حوزه‌ها و رشته‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، علمی و... داریم.
از طرفی هم باید گفت که مرکز اصلی کانون خانواده مادر و زن است و بدون مادر شیرازه خانواده از هم می‌پاشد. اما خداوند به زن یک توانایی منحصر به فردی داده که می‌تواند سریع تعادل برقرار کند و دریک زمان چند کار را با هم انجام دهد البته ناگفته نماند برای اینکه یک زن مسیر موفقیت را هم در مسیر مادری و هم در مسؤولیت اجتماعی به خوبی طی کند و خوش بدرخشد به حمایت و دلگرمی تک تک اعضای خانواده خصوصا همسر خود نیاز دارد تا کمتر دچار چالش روانی و جسمی شود.
همه ما در این روزهای کرونایی پزشکان و پرستاران زن را می‌بینیم که ماه‌ها دور از همسر و فرزندان خود بوده و همچنان هستند پس قطعا در این شرایط سخت از طرف خانواده‌ها و همسرانشان حمایت می‌شوند تا با کمی آسودگی بتوانند به بیماران خدمت کنند. نکته‌ای مهم باور داشتن توانی و قدرت از سوی خود زن است که به این باور ایمان پیدا کند و توانایی خودش را دریابد و آن را در مسیر درست رشد و پرورش دهد.
فارس: به نظر شما یک زن قوی باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟
توانایی جسمی و روانی بالایی برای تحمل سختی‌ها و آسیب‌های زندگی را داشته باشد، باید آن قدر مقاوم باشد که به راحتی بتواند مشکلات و سختی‌ها و شکست‌ها را تحمل کند. مادر یعنی یک کوه مقاوم با ایستادگی بالا در مقابل همه طوفان‌ها و بادهای سخت و شکننده زندگی که این هم برمی‌گردد به نوع تربیت فرهنگی، مذهبی یک زن و مهارت‌هایی که در طول زندگی خود کسب کرده است.
فارس: شما تصور می‌کنید دختران و زنان امروز مانند نسل شما مقاوم هستند؟
متاسفانه ما شاهد فرق‌هایی هستیم. تصور می‌کنم زنان نسل من مقاوم‌تر و قوی‌تر بودند و در مقابل مشکلات تحمل بیشتری داشتند و خودشان همه چیز را یک جوری حل و فصل می‌کردند ولی امروزه با وجود این همه تکنولوژی، پیشرفت، رفاه و... مسوولیت‌پذیری دختران کمتر شده و به راحتی و به تنهایی نمی‌توانند مشکلات زندگی خود را حل کنند که قطعا همین پیشرفت و تکنولوژی در این تغییرات موثر بوده و نسل جدید تحمل مصائب و مشکلات را کمتر دارند و نیاز است که ما مادران، صبوری را به آنها بیاموزیم و از آنها زنان قوی بسازیم که البته کسب مهارت و مطالعه می‌تواند راهگشا باشد که ما باید موضوع کتابخوانی و کسب مهارت‌های زندگی را به دخترانمان از همان سن پایین آموزش دهیم.
فارس: در طول سال‌ها فعالیت شما شغل مادری سخت بوده یا پزشک اطفال؟
پزشک اطفال! برای پزشک شدن راه سخت و طولانی در پیش داشتم البته من مانند دیگر همکارانم شیفت شب و تمام وقت کار نکرده‌ام که اگر چنین بود این سختی‌ها را باید چند برابر کرد. من به خاطر شرایط خانوادگی یک شیفت کار را انتخاب کردم چون می‌خواستم بیشتر پیش فرزندانم باشم.
حال چرا پزشکی اطفال سخت است؟! یک پزشک اطفال با بیمارانی روبرو است که بسیار حساس و آسیب‌پذیرند و از طرفی هم زبان گویایی برای بیان بیماری خود ندارند و نیز یک پزشک علاوه بر بیمار با چشمان و دل نگران پدر و مادر هم مواجه می‌شود که هم باید از روی علایم بیماری کودک را تشخیص دهد و هم آرامش به پدر و مادر بدهد و باید به گونه‌ای عمل کند که اعتماد والدین بیمار را جلب کند.
فارس: به نظر کودکان ما چه نیازهایی دارند؟ و از نظر جسمی کودکان همدان بیشتر در معرض چه بیماری‌های هستند؟
کودک تنها به محبت نیاز دارد نه اینکه تنبیه نباشد، باشد اما محدود و حساب شده ولی باید ارتباط عاطفی قوی با والدین خود داشته باشند. نیاز نسل امروز ما عاطفه و محبت است که متاسفانه به دلایل مختلف کمرنگ شده و این می‌تواند آسیب برساند.
در مورد بخش دوم سوال شما خوب قبلا تب مالت شایع بود که الان کنترل شده است. ولی وقتی بچه‌ها را معاینه می‌کنم وضع بهداشت دهان و دندان بسیار بدی دارند که باید پایش رشد بچه‌ها و بهداشت دهان و دندان آنها بیشتر مورد توجه مراکز مربوطه و والدین قرار بگیرد. بیماران بسیاری داشته‌ام که به خاطر کرونا به درمانگاه محل زندگی خود مراجعه نکرده‌اند و واکسن کودک خود را نزده‌اند که این یک زنگ خطر بوده و باعث می شود بعد از کرونا بیماری‌هایی مثل سرخجه و سرخک و سیاه‌سرفه شیوع بیشتری پیدا کند که هم والدین و هم کارشناسان مراکز بهداشتی مسوول هستند.
به عنوان پزشک متخصص اطفال تأکید می‌کنم که واکسیناسیون به موقع بسیار اهمیت دارد. از طرفی باید به تغذیه کودک بیش از این دقت شود، کمبود ویتامین دی را جدی بگیرند.کمبود ویتامین‌ها و املاح بدنی و بی‌دقتی به نوع تغذیه سالم کودکان ضربات روحی و جسمی به آنها می‌زند که اثرات خود را به زودی خواهد گذاشت، آسیبی که شاید دیگر قابل جبران نباشد.
فارس: یک پزشک اطفال باید چه ویژگی‌های منحصر به فردی نسبت به دیگران پزشکان داشته باشد؟
یک پزشک اطفال باید بداند کار و شغل او کلیدی است پس در مرحله اول باید خیلی صبور و خوش‌اخلاق باشد. چرا کلیدی؟ چون با جان و جسم و به تبع آن روح فرزندان این سرزمین که آینده‌ساز این مرز و بوم هستند، سر و کار دارد.
باید تحمل‌پذیری بالایی داشته باشد زیرا بیمار او شیرخواری است که نمی‌تواند درد و ناراحتی‌اش را بیان کند. پس باید با صبر و حوصله او را معاینه کرده علائم را بررسی کند و با آزمایشات و تجربیات و معاینه دقیق به علت بیماری پی ببرد تا بتواند داروهای مناسب او را تجویز کند؛ گاهی اوقات هم باید بیمار را ارجاع بدهد به متخصص دیگر و در این زمان باید والدین نوزاد و کودک را آرام کند و آنها را به درستی راهنمایی و هدایت کند.
در کل می‌گویم پزشکان اطفال جزو قشر مظلومی هستند که کار آنها زیاد با بیماران حساس و با آسیب‌پذیری بالاست و تنها عشق به کودکان و این حرفه می‌تواند به یک پزشک اطفال روحیه بدهد. من از شغل خودم بسیار راضی هستم زیرا خوشحالم که می‌توانم به کودکان سرزمینم کمک کنم.
فارس: خانم دکتر شما در جمع والدین به عنوان پزشک آنلاین معروف هستید و همه مادران و پدران مراجعه کننده به کلینیک شماره شما را دارند، کاری که روتین نیست، چرا شماره شما را همه دارند؟
البته آنلاین بودن هم زحمات و دردسرهای خود را دارد و برای برخی والدین توقعاتی را ایجاد می‌کند ولی دوست دارم در هر فضا و مکانی به والدین خصوصا مادران نگران کمک کنم چون خودم یک مادر هستم و اضطراب یک مادر را درک می‌کنم. ویزیت از راه دور سخت بوده و ریسک بالایی دارد ولی سعی می‌کنم که علایم را دقیق بپرسم و اگر چیز خاصی نبود راهنمایی لازم را بکنم چون غالبا اکثر بیماران خود را می‌شناسم و اگر براساس علایم به مورد مشکوکی رسیدم حتما توصیه به معاینه حضوری می‌کنم که باید بیمار را از نزدیک ویزیت کنم. ممکن است آزمایشی نوشته باشم و در فضای مجازی جواب آزمایش را ببینم و بعد بیمار را هدایت کنم که چه کاری را انجام دهد به جای اینکه یک روز به کلینیک بیاید خصوصا در این روزهای سخت کرونایی. سعی می‌کنم برای درمان بیماران زمان را از دست ندهم، آنلاین بودن دردسرهای مختص به خود را دارد ولی این دردسر را پذیرفته‌ام زیرا مسؤولم و خیلی از مواقع هم نتیجه مطلوب و خوبی از آنلاین بودن و پاسخ دادن گرفته‌ام زیرا زمان را از دست ندادم و بیمارانم سریع درمان شده‌اند.
فارس: خاطره تلخ و شیرینی اگر دارید بفرمایید؟
الان خاطره خاصی در ذهنم نیست ولی کلا هر لحظه ارتباط با بچه‌ها و درمان آنها خاطره خوشی است. من بچه‌ها را دوست دارم آنها هم همین‌طور و ارتباط خوبی با من می‌گیرند و وقتی به من مراجعه می کنند برایم نقاشی می‌آورند و برایم از کارهایشان با شیرین‌زبانی تعریف می‌کنند، این کار عشق خاص خود را می‌خواهد.
فارس: سال کرونایی شما چطور گذشت؟
من در درمانگاه هستم و خیلی وقت‌ها فشاری را که دیگر همکارانم در بیمارستان دارند، را من نداشته‌ام. اما کار در این لباس‌ها و ماسک و شیلد در گرما و سرما و در محیط آلوده درمانگاه که هر روز افراد زیادی مراجعه می‌کنند سخت است. وقتی ماسک می‌زنم بخار دهانم باعث شده عینکم تار شود. دستانم را باید دائم ضدعفونی کنم. حتی در محل کار نمی‌شود یک چای با خیال راحت خورد. از طرفی نگرانم که مبادا ناقل باشم و بیماری را به فرزندان و همسرم منتقل کنم. من بومی همدان نیستم و خانواده خودم در شمال هستند و من بیش از دو سال است که مادرم و دیگر عزیزانم را ندیده‌ام تنها تماس تصویری و تلفن، راه ارتباطی ما شده است. وقتی می‌بینم مردم به شمال سفر می‌کنند بسیار متأثر می‌شوم که چرا به یکدیگر رحم نمی‌کنیم. آیا من دلتنک مادرم، خواهرم و برادرم نمی‌شوم؟! آیا دلم نمی‌خواهد به شهرم سفر کنم؟! اما تحمل می‌کنم تا این بیماری فروکش کند و ناقل بیماری نباشم که مبادا به خانواده‌ام آسیب برسانم.
فارس: ممنونم از شما که وقت گذاشتید و به سوالات من پاسخ دادید. سخن پایانی اگر هست بفرمایید:
مردم بدانند که سلامتی بزرگ‌ترین نعمتی است که خداوند به تک تک ما انسا‌ن‌ها داده و با وجود کرونا قدر این نعمت را بیشتر بدانیم و در حفظ آن بکوشیم. اگر والدین سالم باشند می‌توانند بچه‌های سالم تربیت کنند و به دنبال آن جامعه سالم و قوی و پویا خواهد شد.در این روزهای کرونایی صبور باشیم، نکات بهداشتی را رعایت کنیم؛ دست به دعا شویم که هر چه زودتر این بیماری با کمک واکسن‌هایی که در دست تولید است ریشه‌کن شود و همه ما به زندگی عادی برگردیم.
در پایان از تعهد و اخلاص همه پزشکانی که صبورانه پای تعهد خود ایستاده‌اند تشکر می‌کنم و امیدوارم ستاره زندگی و اختر دانششان روزها بر دل بیمارانشان بتابد و دعای همه بیماران و خانواده‌های آنها بدرقه راهشان باشد.
الهام شهابی
انتهای پیام/89001/خ
