آنچه دیروز رئیس فدراسیون فوتبال درباره سرمربی جدید تیم ملی ایران گفت، نشان داد که شایعات پیرامون گزینه خارجی، در حد همان خبرهایی است که همیشه تکذیب می شوند. البته در خصوص گزینه داخلی و خبرهایی که درباره قطعی شدن حضور جواد نکونام در تیم ملی خواندیم نیز واکنش تاج باز هم در حد یک تکذیب ساده بود.
حالا سوال این است؛ اگر قرار است سرمربی تیم ملی یک گزینه داخلی باشد، به جز جواد نکونام که یک مربی جوان و آینده دار محسوب می شود و فضای تیم ملی را به خوبی می شناسد و می تواند حداقل ۳ سال در جای خود بماند، چه راهکار دیگری باقی مانده است؟
دومین گزینه ای که بین مربیان ایرانی سراغش خواهند رفت، احتمالا امیر قلعه نویی است اما سن او و پاره ای از ملاحظات دیگر که شاید از قلعه نویی نشود به صورت بلندمدت بهره گرفت، باعث می شود شانس چندانی برایش قائل نباشیم.
یحیی گل محمدی هم به طور مشخص پیشنهادی برای سرمربیگری تیم ملی ندارد؛ یعنی تا این لحظه با او مذاکره ای نشده است. علی دایی هم که بعید است در این شرایط به فوتبال برگردد؛ در نتیجه چه گزینه دیگری منهای جواد نکونام در جمع مربیان ایرانی واجد شرایط باقی می ماند؟
درباره نکونام اما ظاهرا مهمترین مسئله ای که که پیشنهاد به او را به بن بست می کشاند، نپذیرفتن پیشنهاد دستیاری کی روش در جام جهانی ۲۰۲۲ است. نکونام هنوز هم در این رابطه، توضیح نداده است.
در هر حال مهدی تاج گفته که تصمیم گیری بر عهده فدراسیون فوتبال است اما این تصمیم بدون داشتن گزینه طبعا مقدور نیست. فدراسیون فوتبال در این راستا حتی از اعلام رسمی گزینه هایش هم خودداری می کند.
