به گزارش خبرگزاری مهر، محمد باقر احمد جابر، شاعر لبنانی در گفت‌وگویی به مناسبت هفدهمین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر درباره فعالیت‌های فرهنگی و ادبی در لبنان، گفت: در لبنان فعالیت‌های ادبی به دو قسمت فعالیت‌های فرهنگی و انجمن‌های ادبی مردم‌نهاد تقسیم می‌شود. این دو قسمت از سوی دولت حمایت می‌شوند و طبیعتاً فعالیت‌هایشان به بیرون از لبنان هم سرایت می‌کند. اما انجمن‌های محلی هم در لبنان فعال هستند که قبل از شیوع ویروس کرونا فعالیت‌های زیادی داشتند، اما به خاطر شیوع کرونا فعالیت‌هایشان محدود شد.
وی افزود: رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در لبنان گاهی برنامه‌های مشترکی بین شاعران ایرانی و لبنانی برگزار می‌کند و به مناسبت‌های ملی در لبنان شب‌های شعر و محافل ادبی رونق دارد که شاعران و هنرمندان از آنها استقبال می‌کنند. از سال ۲۰۱۵ تاکنون در این محافل شرکت می‌کنم و در محفلی به نام حضرت معصومه (ص) قصیده‌ای خواندم. در چند سال اخیر هم در کنگره‌ها و جشنوارههای بین‌المللی ایران شرکت کرده‌ام؛ در سال ۲۰۱۷ در همایش بین‌المللی «بینات، قرآن در آئینه شعر ملل مسلمان» شرکت کردم و برای دومین‌بار است که به ایران سفر می‌کنم. امیدوارم این محافل مستمر باشد.
محمد باقر احمد جابر با اشاره به سابقه آشنایی خود با شاعران ایرانی، گفت: آشنایی من با ادبیات ایران از طریق شاعران بزرگ ایرانی مانند خیام، سعدی و حافظ شیرازی است. در جهان عرب با این شاعران آشنایی زیادی دارند. اما از میان شاعران متاخر و جدید بیشتر با شاعران اهوازی که به زبان عربی شعر می‌خوانند و در کشورهای عربی آنها را ملاقات کرده‌ام، آشنایی دارم. همچنین به آرامگاه سهراب سپهری در کاشان رفته‌ام و شعرهای او را نیز خوانده‌ام و برای من بسیار جالب و جذاب بود. از طریق مطالعه کتاب‌ها و با حضور در ایران توانستم با شاعران ایرانی آشنایی بیشتری پیدا کنم.
این شاعر لبنانی پیشنهاد کرد: دوره‌های آموزش زبان فارسی مخصوصاً در رایزنی فرهنگی در بیروت بیشتر برگزار شود تا بتوانیم با این زبان آشنا شویم. در سفر به ایران و در ارتباط با شاعران، دوست داریم معنا که حکمت و علم موجود در شعرها را در زبان مرجع بفهمیم و نیاز به ترجمه نباشد. امیدوارم این دوره‌ها به شکل مستمر دایر شوند تا ما شاعران از آنها بهره‌مند شویم.
وی همچنین با ابراز تأسف از اینکه ترجمه شعر فارسی به عربی و عربی به فارسی کم اتفاق می‌افتد، گفت: بیشتر شعرهای خیام و حافظ به زبان عربی ترجمه می‌شود. اگر آثار منتشر شده در دو کشور به زبان فارسی و عربی ترجمه شود، تأثیر فرهنگی بسیار بالایی را در روابط دو کشور و بین شاعران شاهد خواهیم بود. این ترجمه در حوزه کتاب‌های شعر بیشتر احساس می‌شود. هرچند کتاب‌های داستان ترجمه شده اما به اندازه‌ای نیست که دیده شود.
محمد باقر احمد جابر درباره تجربه حضورش در جزیره بوموسی نیز بیان کرد: با مطالعه کتاب به قدمت طولانی تاریخ ایران و میراث به‌جای مانده از ایرانیان پی برده‌ام، اما به لحاظ جغرافیایی اشراف نداشتم و نمی‌دانستم وسعت ایران در چه حدی است. به واسطه محفل خلیج فارس ویژه هفدهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر جزیره بوموسی را دیدم که بسیار جالب و حیرت برانگیز بود. در این جزیره می‌توان عطر فرهنگ قدیم و فرهنگ تمدن ایرانی را استشمام کرد. این اتفاق برای من بسیار خوشایند بود. مردم این جزیره همیشه لبخند به چهره داشتند و علی‌رغم اینکه متوجه نمی‌شدیم آنها چه می‌گویند و آنها هم متوجه نمی‌شدند ما چه می‌گوئیم، اما کاریزمایی که در صورتشان موج می‌زد، برای ما بسیار خوشایند بود.
وی در پایان گفت: در خلال حضورم در ایران به دو موضوع رسیدم؛ ایرانیان اعتنای خوبی به سرسبزی و کاشتن درخت خیابان دارند. به‌عنوان ایرانی ممکن است این موضوع برای شما عادی باشد. همچنین حضور زنان در جامعه برخلاف آنچه در رسانه‌ها می‌شنویم، برای من بسیار جالب و جذاب بود؛ زنان در حرفه‌های مختلف حضور فعال و آزادانه دارند.
