به گزارش خبرنگار حوزه سلامت گروه علمی فرهنگی هنری
خبرگزاری صدا و سیما، آقای ارسلان امیری درنشست پرسش و پاسخ فیلم «زالاوا» که با اجرای علیرضا غفاری و با حضور تهیه کننده، فیلمبردار و برخی دیگر از عوامل صحنه و همچنین بازیگران این فیلم بعدازظهر امروز در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شد، درباره انتخاب مضمون این اثر سینمایی گفت: احساس و کنجکاوی درباره موضوع باور در من شکل گرفته بود و دوست داشتم اولین فیلم‌ام مخصوص به خودم و دغدغه‌ام باشد. برای همین سراغ افسانه‌ای رفتم که در خانواده سینه به سینه نقل شده بود.
او افزود: برای همین تصمیم گرفتم اثری بسازم درباره این که چطور یک «باور» به «خرافه» تبدیل می‌شود.
کارگردان «زالاوا» با بیان اینکه همه ما از این قبیل داستان‌ها را شنیده‌ایم، افزود: روزی پدرم برای من خاطره‌ای را تعریف می‌کرد از جدش که جنی را تسخیر کرده بود و آن را به خدمت گرفته بود. شیوه روایت پدرم برای من جذاب شد و تصمیم گرفتم فیلمی با این محتوا بسازم.
امیری ادامه داد: ما در این فیلم وارد مبحث درام شدیم و کاری به مباحث مذهبی این ماجرا نداریم. هدف ما نقد خرافه و به تصویر کشیدن سواستفاده از این قبیل مسائل است.
آقای نوید پورفرج بازیگر این فیلم نیز با آرزوی سلامتی برای علی انصاریان درباره حضور در «زالاوا» گفت: سکانسی که عاشقانه شروع می‌شود تا پایان فیلم تداوم دارد و حفظ این راکورد کمی سخت بود. حدود ۲۵ روز ما درگیر سکانس‌هایی بودیم که جلوی در می‌گرفتیم.
او گفت: فیلمنامه بسیار خوب بود و بعد از خواندن آن تصمیم گرفتم که در آن باشم، ضمن این که نقش من در «زالاوا» با دیگر آثارم فرق داشت.
امیری یکی از مسائل سخت را یادگیری زبان کردی توسط بازیگران عنوان کرد.
وی گفت: فیلمنامه بسیار خوب بود و بعد از خواندن آن تصمیم گرفتم که در آن باشم، ضمن این که نقش من در «زالاوا» با دیگر آثارم فرق داشت.
خانم سمیرا برادری تهیه کننده این فیلم گفت: فیلمنامه «زالاوا» برای من فاکتور‌هایی داشت که نظرم را جلب کرد.
در ادامه رسولی درباره مراحل فیلمبرداری «زالاوا» گفت: بزرگ‌ترین چالش من در این فیلم کارگردانی ارسلان امیری بود، چراکه الفبای سینما را من از ایشان یاد گرفتم. در این فیلم هم می‌خواستم عرض‌اندام کنم و هم تواضع روبه‌روی استادم را حفظ کنم.
او ادامه داد: ما می‌خواستیم فیلم میان ژانری باشد. به عنوان فیلمبردار دوست داشتم شیطنت‌هایی برای نمایان کردن ژانر وحشت داشته باشم، اما از آن‌جا که فرا ژانری بود باید کمی کنترل شده عمل می‌کردیم. ضمن این که حفظ راکورد در دو سکانس طولانی فیلم بسیار سخت بود.
آقای عماد خدابخش درباره تدوین این فیلم گفت: تاکید ما این بود که در تدوین به صورتی عمل کنیم که قصه دیده شود و به چشم بیاید به نسبت اینکه بخواهیم با فضای تکنیکال، خود را به رخ بکشیم.
امیری کارگردان فیلم همچنین با تاکید بر ساخت فیلم‌ها درباره قوم‌های مختلف افزود: اگر همه اقوام رسانه داشته باشند، شناخت از هر قومیت شکل می‌گیرد که نتیجه آن رسیدن به صلح و وحدت درونی است.
وی گفت: من زبان کردی را دوست داشتم و می‌خواستم فیلمی به این زبان بسازم. اگر تعداد فیلم‌های بیشتری در اقصی نقاط ایران ساخته شود تکثر آثار اتفاق می‌افتد. می‌شود ویژگی‌ها و نشانه‌های مشترک را در سینمای اقوام پیدا کرد.
او افزود: دوست دارم نشانه‌های قومیتی را که خودم جزوی از آن هستم پیدا کنم. اما «زالاوا» فیلمی نمادین است که به مختصات آن جغرافیا ربطی ندارد و چنین اثری در هر کجا می‌تواند اتفاق بیفتد.
