خبرگزاری برنا؛ وزیکول های خارج سلولی نقش مهمی در بر هم کنش های بین سلولی و بازسازی ماتریکس خارج سلولی ایفا می کنند.
این وزیکول ها به وسیله انواع مختلفی از سلول ها، از جمله سلول های مزانشیمی، سلول های ایمنی، سلول های اندوتلیال، سلول های اپی تلیال، سلول های عصبی، سلول های بنیادی جنینی و سلول های سرطانی، ترشح می شوند و حامل زیست مولکول های عملکردی شامل DNA، میکرو RNAsها، RNAهای پیام رسان، RNA های طویل غیر کد کننده، لیپیدها و پروتئین ها هستند؛ به همین دلیل اثرات فیزیولوژیک متنوعی بر سلول های هدف خود دارند.
با توجه به این که وزیکول‌های خارج سلولی می توانند به عنوان یک گزینه امن، ارزان قیمت و در دسترس، جایگزین سلول درمانی شوند، در سال های اخیر مطالعات زیادی در خصوص آنان صورت گرفته است.
با هدف معرفی و بررسی جزئیات وزیکول های خارج سلولی استخراج شده از سلول های بنیادی مزانشیمی و لنفوسیت های T تنظیم کننده، دکتر مسعود وثوق از پژوهشگاه رویان به همراه پژوهشگرانی از کشورهای روسیه، ترکیه و مولداوی به نگارش مقاله ای مروری پرداختند.
این مقاله که در نشریه بین المللی Journal of Molecular Medicine منتشر شده است، به بررسی استفاده درمانی وزیکول های خارج سلولی به دست آمده از سلول های مذکور در درمان بیماری هایی چون سندرم زجر تنفسی حاد، بیماری های خود ایمنی و سرطان می پردازد. این مقاله مروری چنین نتیجه می گیرد که وزیکول های خارج سلولی، با توجه به محتوی منحصر به فردشان، می توانند به عنوان نشانگر زیستی در تشخیص برخی از بیماری ها مورد استفاده قرار گیرند.
همچنین با توجه به توانایی شان در حفاظت از زیست مولکول هایی که حمل می کنند و عبور از غشاهای زیستی، ابزار مناسبی برای انتقال دارو محسوب می شوند. مطالعات زیادی روی وزیکول های خارج سلولی استخراج شده از سلول های بنیادی مزانشیمی صورت گرفته است و این وزیکول ها به تعدیل سیستم ایمنی شهرت دارند، اما به دلیل اثر دوگانه بر تومورهای سرطانی هنوز استفاده از آنان در این حوزه مورد بحث است.
مطالعات کمتری بر روی وزیکول های خارج سلولی استخراج شده از لنفوسیت های T تنظیم کننده صورت گرفته است اما استفاده درمانی از آنان در آینده نزدیک امید بخش به نظر می رسد.
در نهایت این مقاله مروری چنین عنوان می کند که وزیکول های خارج سلولی لنفوسیت های T تنظیم کننده برای درمان بیماری هایی که نتیجه واکنش شدید سیستم ایمنی هستند، مانند بیماری های خود ایمنی و سندرم زجر تنفسی حاد، مفید خواهند بود؛ اما استفاده از آنان در بیماران مبتلا به سرطان یک انتخاب مرگبار است.
انتهای پیام/
