به گزارش بهداشت نیوز، استئوآرتریت زانو، نوع ساییدگی و پارگی این بیماری، زمانی رخ میدهد که غضروف بین استخوانها شما شکسته شده و باعث درد، سفتی و تورم میشود.
محققان در یک مطالعه جدید، ورزش با میزان بالا و میزان کم را در ۱۸۹ فرد مبتلا به استئوآرتریت زانو مقایسه کردند. همه به مدت ۱۲ هفته سه بار در هفته ورزش کردند. ورزشها شامل دوچرخهسواری داخل سالن و تمرینهای مختلف پایین تنه مانند اسکات بدون بار و کشش زانو بود.
افراد گروه با میزان بالا ورزش، ۱۱ تمرین را در جلسات ۶۰ تا ۹۰ دقیقهای انجام دادند. افراد گروه تمرین با میزان کم، پنج تمرین را طی جلسات ۲۰ تا ۳۰ دقیقهای انجام دادند.
نتیجه این بود که همه افراد بعد از سه، شش و ۱۲ ماه ورزش، بهبودهایی را در مقیاس استاندارد برای اندازه گیری درد و عملکرد آرتروز زانو نشان دادند. افراد گروه با میزان بالا در شش ماهگی بهبود بیشتری در عملکرد زانو در طول ورزش و تفریح نشان دادند که نشان میدهد یک برنامه با میزان بالا ممکن است بهتر باشد.
«ویلهلموس یوهانس آندریاس گروتن»، فیزیوتراپیست مؤسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد، میگوید: «ورزش بخشی ضروری از درمان آرتروز زانو است. یکی از دلایل آرتروز زانو، ضعیف شدن عضلات اطراف زانو است و ورزش این عضلات حمایت کننده را تقویت میکند.»
وی در ادامه میافزاید: «بسیاری از مردم نگران هستند که ورزش آرتروز زانو را بدتر کند، اما این درست نیست.»
گروتن گفت: «برای افراد مبتلا به آرتروز زانو، فعالیت برای حفظ قدرت و دامنه حرکتی مهم است. ورزش باید آسان باشد. پیاده روی راه خوبی برای شروع است.»
گزینههای دیگر عبارتند از شنا، دوچرخه سواری ثابت و ورزش با وزنههای سبک.