به گزارش پارسینه؛ چند سالی است که گفته می‌شود کشور در سه دهه آینده با افت شدید شاخصه‌های جمعیتی روبه‌رو خواهد شد. نرخ فرزندآوری تاثیر مستقیمی بر اقتصاد یک کشور دارد. برخی کشورها که نرخ تولد پایینی داشتند (مانند روسیه، فرانسه، انگلیس و ژاپن)، برای جلوگیری از رکود اقتصادی سیاست‌های حمایتی ویژه‌ای برای فرزندآوری را اعمال کرده‌اند. برای این که یک کشور جمعیت پایداری داشته باشد، نرخ فرزندآوری باید ۲.۱ درصد جمعیت زنان آن کشور باشد. سالمند شدن جمعیت در یک کشور، شروع مشکلاتی است که در نهایت می‌تواند به «پایانِ رشد اقتصادی» ختم شود. نیروی کار کاهش پیدا می‌کند؛ هزینه‌های بخش بهداشت و درمان افزایش پیدا می‌کند؛ به دلیل «کاهش تقاضا» اقتصاد وارد رکود می‌شود و حتی نرخ «نوآوری» در اقتصاد هم نزولی می‌شود.
بر اساس دو مطالعه ملی نگرش‌سنجی مشخص شده است که جامعه ایرانی بیش از تعداد فرزندانی که دارد، مایل به فرزندآوری است، ولی موانعی بر سر راه زوجین قرار دارد که مانع از برآورده شدن این تمایل می‌شود.
البته برخی از موانع به راحتی رفع شدنی است، اما برخی دیگر نیاز به مطالعه دارد؛ بر این اساس، جامعه ایران دو سال دیرتر از تمایل خود ازدواج می‌کند! سیاستگذاران باید از طریق سیاست‌گذاری‌های صحیح، این روند را تسهیل کنند تا جوانان در زمانی که تمایل دارند، قادر به ازدواج و فرزندآوری باشند.
از سوی دیگر باید توجه داشت که ۲۰ درصد جمعیت کشور که ظرفیت باروری دارد با "ناباوری" درگیر است! مسئله افزایش طلاق و توجه به جایگاه و شأن مادری در میان مردم نیز از مواردی است که حتماً باید در مسئله فرزندآوری و جمعیت مورد توجه قرار گیرد.
کشور در سه دهه دهه آینده با افت مشخصه‌های جمعیتی روبه‌رو خواهد شد و امروز زمانی است که می‌توان به مسئله "افزایش جمعیت" پرداخت و آن را اصلاح کرد، همانطور که در دیگر کشور‌های جهان نیز این اتفاق افتاده است.
در بسیاری از کشورها، مشوق‌هایی برای بالا بردن نرخ باروری در نظر گرفته می‌شود که به اصطلاح به آن «پاداش نوزاد» می‌گویند که بیشتر شامل دستمزد و حقوق بیشتر، وام‌های بلا عوض، زمین، معافیت مالیاتی، بسته‌های حمایتی و ... می‌شود که در ادامه به تعدادی از آن‌ها اشاره کرده‌ایم.
این کشور حدود ۵ درصد تولید ناخالص ملی کشور را که رقمی حدود ۸۳ میلیارد دلار می‌شود صرف حمایت از فرزندآوری می‌کند. این میزان هزینه به نوبه خود بالاترین رقم در اروپاست. دولت هزینه مراقبت‌ها از پیش از تولد تا بعد از تولد و رسیدن بچه به سن ۷ سال را بر عهده می‌گیرد و به خانواده‌های بالای ۳ نفر در تمامی خدمات عمومی تخفیف‌های عمده داده می‌شود.
ژاپن یکی از پیرترین کشور‌های جهان است که نرخ رشد جمعیت آن منفیِ ۳ درصد است. به گفته کارشناسان اگر این روال ادامه داشته باشد در سال ۳۰۱۱ دیگر در ژاپن کودک زیر ۱۵ سالی وجود ندارد. برای بهبود وضعیت هرم جمعیتی در این کشور، قانونی به نام «کودوموتیت» وضع شد که طبق آن، به خانواده‌ها تا رسیدن فرزند به سن ۱۵ سالگی، ماهانه حقوقی تا ۱۳ هزار ین حدود ۹۵ دلار پرداخت می‌کنند. همچنین پدر و مادر هرکدام می‌توانند با دریافت نصف حقوق خود تا سقف تعیین شده به مرخصی بروند و این درحالی است که بعد از آن می‌توانند بدون هیچ نگرانی به کار قبلی خود بازگردند.
دولت ایتالیا برای حمایت از خانواده و تشویق مردم به بچه دار شدن در کنار مشوق‌های مالی مثل پرداخت ۸۰۰ یورو به ازای تولد هر فرزند مشوق‌های دیگری هم دارد. به طور مثال در ایتالیا صاحبخانه‌ها اجازه بیرون انداختن مستاجری را که فرزند زیر ۱۸ سال دارد، ندارند حتی اگر مستاجر کرایه نپردازد. همچنین در این کشور والدین فرزندان زیر ۱۸ سالی که در ایتالیا به دنیا آمده اند اگر از اتباع دیگر کشورها هم باشند دیپورت نمی‌شوند. البته برای ایجاد اشتغال و حمایت از خانواده‌ها هم بسته‌های تشویقی دیگری دارند مثلا به آن دسته از زوج‌هایی که در انتظار فرزند سوم باشند، یک قطعه زمین کشاورزی تعلق می‌گیرد.
سیاست‌های نروژ نه فقط در خصوص افزایش جمعیت بلکه در زمینه حمایت از کودکان تازه متولد شده هم، فوق العاده است. تخفیف ساعات کاری به همراه دریافت مزایای شغلی برای والدین و تصویب قوانینی در زمینه ایجاد مراکز رفاهی و حمایتی برای مراقبت روزانه از کودکان، بخشی از این حمایت‌هاست. در این کشور پس از تولد هر کودک، پدر و مادر دو هفته مرخصی با حقوق دارند. پس از این مدت، آن‌ها می‌توانند بین ۴۶ هفته مرخصی با حقوق کامل یا ۵۶ هفته مرخصی با ۸۰ درصد پرداختی، که باید میان والدین تقسیم شود، یکی را انتخاب کنند. به منظور اطمینان از این که پدران حتماً در امر نگهداری و بزرگ کردن کودکانشان مشارکت خواهند داشت، پدران موظف هستند دست کم ۱۰ هفته از این دوران را از محل کار مرخصی بگیرند. جالب این جاست که استفاده از این مرخصی برای وزیران دولت نیز امری غیرعادی تلقی نمی‌شود و بسیار معمول است که وزیران دولتی در سال نخست تولد فرزندشان، چند ماهی در مرخصی باشند. در ضمن دولت به یکی از والدینی که تصمیم دارند تا دوسالگی کودکشان در خانه بمانند، کمک هزینه ویژه‌ای پرداخت می‌کند. به همه این‌ها مراقبت‌های رایگان از کودک، دارو و درمان رایگان و حق اولاد در فیش حقوقی نیز اضافه می‌شود.
آلمان یکی دیگر از کشور‌هایی است که برای حمایت از فرزندآوری، قوانین جالبی دارد. در این کشور برای مادر‌هایی که در خانه به مراقبت از بچه‌های خود مشغول هستند، حقوق هزار و ۸۰۰ یورویی در نظر گرفته است که تا ۵ سالگی فرزند به مادر پرداخت می‌کند. مشوق‌های دیگری از جمله مرخصی طولانی مدت با حقوق را برای والدین هم باید به این مشوق‌ها افزود.
در این کشور مرخصی والدین ۱۵ ماه است و آن‌ها اجازه دارند بعد از این مدت تا ۸ سالگی کودکشان به طور متناوب مرخصی بگیرند و در زمان مرخصی، ۸۰ درصد حقوق خود، معادل ۴۸۰ روز کاری بهره‌مند شوند. همچنین خانواده‌هایی که بعد از ۳۰ ماه برای فرزند بعدی اقدام می‌کنند، از امکانات ویژه‌ای برخوردار می‌شوند. یکی از این تسهیلات اجتماعی که دولت سوئد برای کودکان سوئدی قائل است «بارن بیدراگ» یا همان «کمک هزینه کودک» است. این کمک هزینه، مبلغ مشخص و بلاعوضی است که دولت سوئد در ازای هر کودکی که در سوئد متولد می‌شود تا زمانی که کودک به سن ۱۶ سالگی برسد به والدین پرداخت می‌کند. میزان این کمک هزینه ارتباطی با میزان درآمد والدین کودک ندارد و همه اقشار جامعه با هر سطح درآمدی از این تسهیلات دولت سوئد برخوردار هستند.
روسیه هم چند سالی می‌شود تسهیلات تشویقی متعددی را برای فرزندآوری خانواده‌ها در نظر گرفته است. بر اساس قوانین این کشور، خانواده‌هایی با سطح درآمد پایین به ازای فرزند اول تا ۱۸ ماهگی کودک، کمک معیشتی دریافت می‌کنند، فرزند دوم تا ۱۰ سالگی و فرزند سوم منجر به پرداخت وام مسکن با سود بسیار پایین به خانوار‌ها می‌شود. البته این مشوق‌ها جدا از هدیه ۷ هزارو ۶۰۰ دلاری پوتین به نوزادان است. استفاده از کودکستان رایگان، حمایت مالی به صورت سبد کالا و پرداخت نقدی به خانواده‌ها از دیگر موارد حمایتی است.
درضمن پوتین دستور داده اگر مادری ۱۰ فرزند داشته باشد به او عنوان افتخاری «مادرقهرمان» به همراه یک میلیون روبل معادل ۵ میلیارد تومان داده می‌شود.
به موجب قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت که در آبان ماه سال گذشته به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، تسهیلاتی برای خانواده‌ها و مادران پیش بینی شده که تا‌کنون بعضی از آن‌ها به اجرا گذاشته شده و در اختیار مردم قرار گرفته است.
یکی از این موارد تحقق ماده ۱۲ قانون و اعطای خودرو بود که اسفندماه سال گذشته به اجرا درآمد. به موجب این قانون مادران همزمان با تولد فرزند دوم، از صف ۵ میلیونی ثبت نام کنندگان خودرو جدا شده و در یک صف بسیار کم جمعیت‌تر قرار می‌گیرند تا از اختلاف قیمت کارخانه و بازار که حدودا از ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلیون جایزه نقدی را در بردارد، بهره‌مند شوند.
دومین راهکار مجلس اجرای تسهیلات قرض الحسنه فرزندآوری به مبلغ ۲۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان برای تولد فرزندان اول تا پنجم بود. برقراری این تسهیلات با این مبلغ آن هم به صورت قرض الحسنه برای اولین بار در کشور اجرا شده است.
به موجب قانون حمایت از خانواده، کسانی که در شهر‌های کمتر از ۵۰۰ هزار نفر جمعیت هستند می‌توانند ۲۰۰ متر زمین بگیرند و کسانی که در شهر‌های بالای ۵۰۰ هزار نفر جمعیت زندگی می‌کنند می‌توانند در شهر‌های مجاور و یا شهر‌هایی که امکان تأمین زمین وجود دارد واحد مسکونی یا زمین دریافت کنند و در آنجا اقدام به ساخت واحد مسکونی کنند.
به نقل از خانه ملت؛ امروز همچنین عضو کمیسیون تلفیق لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ با اشاره به تصویب مواد مربوط به حمایت از فرزندآوری در جریان بررسی لایحه بودجه سال آتی گفت: در راستای حمایت از فرزندآوری پیشنهاداتی در تبصره ۶ لایحه بودجه مطرح شد که با موافقت نمایندگان کمیسیون به تصویب رسید.
امیر حسین بانکی پور تاکید کرد: افرادی که از آبان ۱۴۰۰ یعنی از زمانی که قانون جوانی جمعیت تصویب شده، فرزند سوم و یا بیشتر یعنی فرزند چهارم و پنجم شان متولد شود، این افراد در سال ۱۴۰۲ پانزده درصد تخفیف مالیاتی خواهند داشت. این حکم در سال‌های دیگر هم تکرار خواهد شد.
حال باید دید با دستورالعمل‌هایی که دولت و مجلس برای تشویق جوانان به فرزندآوری در نظر گرفته اند تغییری در روند کاهش جمعیت در کشور رخ خواهد داد، و یا، افزایش تورم و مشکلات اقتصادی که روز به روز جوانان را درگیر خود می‌کند، دیگر علاقه‌ای برای تشکیل خانواده و فرزندآوری در آن‌ها باقی نخواهد گذاشت.
