روزنامه فرهیختگان نوشت: برخی چهره‌های سیاسی، فرهنگی و ورزشی با اظهارات‌شان حداقل چند روزی به ترند شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده بودند و فضای جامعه را درگیر التهاباتی کرده بودند، چند نماینده مجلس ازجمله حسین جلالی و محمدتقی نقدعلی برای اظهارنظر‌ها و طرح شاذشان درباره مقابله با بخش‌هایی از جامعه به بهانه مساله حجاب، سیدمصطفی میرسلیم برای نسخه‌پیچی عجیبش درباره پرونده متهمان محاربه، موسی غضنفرآبادی رئیس کمیسیون قضایی و حقوقی برای تهدید تلویحی افرادی که حجاب کامل را رعایت نمی‌کنند و دیگر چهره‌های دارای مسئولیت در نهاد‌های اجرایی و تقنینی کشور که سخنان عجیب و دوقطبی‌سازشان طی چند مدت اخیر حاشیه‌ساز شد از این جمله اند.
این افراد اگر می‌بینند با هربار حرف زدن‌شان بخشی از جامعه را دچار التهاب می‌کنند، حداقل «کمتر حرف زدن» یا اصلا «حرف نزدن» را تمرین کنند تا بلکه آرامش جامعه کمتر زیر سایه تهدید این افراد قرار بگیرد و امنیت ملی کشور به مخاطره نیفتد.
علاوه‌بر اظهارات مسئولان که به اندازه جایگاه آن افراد می‌تواند بر روان و آرامش عمومی جامعه اثرات مثبت یا منفی بگذارد، اظهارنظر چهره‌های شناخته‌شده در بستر رسانه ملی نیز باید مورد نقد قرار گیرد. رسانه ملی که باید فضایی برای تقویت همدلی ملی در بزنگاه‌های مهم باشد بعضا به ظرفیتی برای برهم زدن نظم عمومی جامعه تبدیل می‌شود.
اخیرا نمونه آن را با اظهارات عجیب ابوالقاسم طالبی، کارگردان شناخته‌شده در برنامه هفت شاهد بودیم. در جایی از برنامه طالبی، یک امر طبیعی و ناخواسته در بین بانوان را دستاویز قرار داد تا به خیال خود آن دسته از بازیگران زنی که طی چند ماه اخیر اظهارنظر‌های غلطی داشته‌اند یا کشف حجاب کرده‌اند را تنبیه کند و با تعابیری جنسیت‌زده آن‌ها را تحقیر کند.
اظهاراتی که با بازخورد‌های منفی گسترده‌ای مواجه شد، اما هیچ‌یک از آن بازخورد‌های منفی باعث نشد این کارگردان شناخته شده از اظهارات خود اظهار پشیمانی کرده و بابت آن عذرخواهی کند. نکته تعجب‌برانگیزتر آنکه طالبی در واکنش به انتقادات گفته است: «از کسانی که به من توهین کردند شکایت می‌کنم چراکه من حرف بدی نزدم.» اظهارات اینچنینی، مصادیق روشنی از اختلاف‌افکنی تلقی می‌شوند که رهبر انقلاب روز گذشته صراحتا آن را گسل‌آفرین توصیف کردند.
