نام گذاری کویر رنگی در پارک ملی آریزونا به دلیل وجود رنگ های متنوع آن است
کویر رنگی میلیون ها سال طول کشیده است تا طبیعت آن را ایجاد کند
نام کویر رنگی به دلیل وجود رنگهای متنوع از اسطوخودوس تا سایه های خاکستری با رنگهای سرزنده و پر رنگ قرمز ، نارنجی و صورتی است. این منطقه وسیعی از تپه ها و بوته های زمین های لم یزرع است و اگرچه بایر و سخت است ، اما چشم انداز زیبایی از رنگ های رنگین کمان دارد.
میلیون ها سال طول کشید تا طبیعت بتواند این بوم طبیعی با طراحی غیرقابل تصور را ایجاد کند که برخی آن را به عنوان یک کیک چند لایه رنگی توصیف می کنند.
صحرای رنگ آمیزی از طبیعت بلاتکلیف زمین استفاده می کند. از تغییرات پوسته زمین ناشی از آتشفشان های معتدل و زلزله گرفته تا سرازیر شدن آبهای شیرین و دریا به طور کامل ، مجموعه ای واقعی از عناصر به این منطقه روح بخشیده اند. رسوبات رنگارنگ خاک رس بنتونیت و ماسه سنگ ، روی هم قرار گرفته در لایه های زیبا ، خورشید غروب آریزونا را در نمایش مداوم درخشندگی رنگارنگ تغذیه می کند.
پربازدیدترین بخش کویر رنگی در پارک ملی آریزونا انتهای شرقی آن است
پربازدید ترین بخش از صحرای رنگ شده، انتهای شرقی آن در 115 مایلی شرق فلگستاف آریزونا است. هم صحرای رنگ شده و هم جنگل متحجر هر دو در فاصله 26 مایلی شرق هولبروک دربین ایالتی 40 واقع شده اند و در آنجا مرکز بازدیدکنندگان صحرای رنگ شده را خواهید یافت.
به انتهای غربی صحرای رنگ آمیزی می توان در شمال آمریکا با شماره 89 ایالات متحده از Flagstaff AZ دسترسی پیدا کرد. از شمال کامرون به سمت شهر توبا حرکت کنید. می توانید چندین ساعت در این مسیرها پیچید ، از مناظر لذت برد ، برای فرصت های عکاسی توقف کرد و در مراکز خرید بین راهی و فروشگاه های هدیه در طول مسیر خرید کرد.
جنگل های متحجر در کنار کویر رنگی در پارک ملی آریزونا قرار دارند
شما به سادگی نمی توانید عجایب صحرای رنگی را بدون بازدید کردن از جنگل های متحجر پارک ملی که آن هم در 25 مایلی شرق هالبورک، آریزونا و در مجاورت صحرای رنگی قرار دارد، به طور کامل تجربه کنید.
آثار حاصل از فرسودگی، آب و سیلیکا و بقایایی که زمانی جنگل های با شکوه کاج بودند، میلیون ها سال طول کشید تا به شکل امروزی خود در آمده و مانند الماس های زیاد بدرخشند.
این جنگل ها زمانی محل زندگی دایناسور و سایر جانوران ماقبل تاریخ بودند که در آن قدم می زدند و این جنگل به طور مداوم بقایای اسکلت های آنها را از گذشته توفانی اش بر ملا می کند.
این پارک ملی که محلی است که بزرگترین تقویم های خورشیدی شناخته شده را در خود جای داده است، همچنین فرصت کاوش در زندگی های سرخ پوستان باستانی را فراهم می کند. سرخ پوستانی که زمانی در این منطقه پرسه می زدند و این مکان محل زندگی آنها بود. مکان هایی مانند Puerco Ueblo و Agate House از بنا های ماندگار نبوغ قبیله های باستانی می باشند.
در حالی که زندگی در میان قله های نقاشی شده ادامه داشت ، تمدن مدرن تا قرن شانزدهم میلادی دراین مکان ظهور نکرد.
گفته می شود که کاشفان اسپانیایی که از آنجا عبور کرده اند هنگام مواجهه با افق رنگارنگ آن را "El Desierto Pintado" نامیده اند.
از آن زمان به بعد ، با ناپدید شدن ساکنان اجدادی ، انواع مختلفی از مردم آمدند و رفتند ، و در دهه 1800 ، پرسنل نظامی ، دامداران و گردشگران در محل حاضر شدند. در سال 1906 ، پس از سالها غارت ذخایر محدود چوبهای سنگ شده ، مناطق انتخابی به عنوان بنای ملی جنگلهای سنگی اصلی تعیین شدند.
به تدریج وسعت بیشتری با هر دو نام جنگل متحجر و بیابان رنگی خریداری و محافظت شد. غیر نظامیان امروزی به مجموعه ای از مصنوعاتی که در موزه پارک ملی جنگل متحجر جمع آوری شده و نگهداری می شوند ، توجه ندارند.
مناطق میراث ملی به منظور ترویج حفاظت و آموزش درباره تاریخ به ظاهر بی پایان این قطعه از کره زمین ایجاد شده اند. در کنار جنبه های تاریخی و آموزشی ، در قرن گذشته بسیاری از مکان های تحت هدایت گردشگران ایجاد شده است.
مسافر خانه Painted Desert Inn یکی از مکان های نزدیک به کویر رنگی است
مسافر خانه Painted Desert Inn یکی از مکان هایی است که در سال 1924 توسط هربرت لور ساخته شد.
این مسافرخانه که در اصل برای اهداف اقامت و سایر خدمات گردشگری مانند غذا و خرید طراحی شده بود ، در سال 1936 توسط بنای یادبود ملی خریداری شد.
پس از یک دوره کوتاه تعطیلی در طول جنگ جهانی دوم ، شرکت فرد هاروی مسئولیت مدیریت را در سال 1947 بر عهده گرفت. مدت کوتاهی بعد ، معمار مشهور بسیاری از جاذبه های گرند کنیون مانند برج مراقبت نمای صحرا ، و خانه هوپی ، مری کلتر برای طراحی مجدد بخشهایی از مسافرخانه به آنجا آورده شد.
امروزه کویر رنگی در پارک ملی آریزونا یک سرزمین حفاظت شده است
پیشرفت، تخریب را به دنبال دارد، و وقتی I-40 مسیر 66 را در اختیار می گیرد، مسافرخانه بسته می شود. این واحه بیابانی به مدت 27 سال متروکه و در حال پوسیدگی بود ، قبل از اینکه در سال 1975 در فهرست ملی اماکن تاریخی قرار گیرد ، دوبار با نابودی روبرو شد. ، Painted Desert Inn بازسازی شده است و به عنوان یک نقطه گردشگری با فروشگاه هدیه و کتابفروشی عمل می کند ، اما دیگر امکانات اقامتی را ارائه نمی دهد.
امروزه بیابان رنگ شده و جنگل متحجر ، سرزمین های حفاظت شده ای هستند که دارای تاریخ غنی از مردمان باستانی متعدد ، مجموعه ای از چشم اندازهای خیره کننده و تصویری از یک زندگی که تنها دایناسورها می دانستند ، می باشد.
گردآوری : بخش گردشگری بیتوته
