به گزارش مشرق، کانال تلگرامی دیدنو به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب نوشت: می‌شود سرنخ همه داستان‌های این روزهای ایران را از ماجراهایی در خیابان‌های سال ۳۲ جستجو کرد. ماجرا از این قرار بود که با اشغال ایران توسط امریکا، انگلیس، شوروی طمع آن‌ها برای تسلط بر نفت ایران بیشتر از قبل شده بود. عده‌ای از مذهبیون، روشنفکران در مقابل آن‌ها و دربار پهلوی ایستادند و موفق شدند نفت را ملی کنند. این در حالی بود که تقریبا نفت ایران به رایگان خرج سوخت کشتی و ادوات متفقین در جنگ جهانی و بعد از آن می‌شد و منافعی نصیب ایرانی‌ها نمی‌شد و وضعیت زندگی ایرانی‌های شاغل در صنعت نفت «در سه دسته قرار می‌گرفتند: کارکنان رده بالای اروپایی و شمار اندکی ایرانی، کارکنان رده پایین و برده‌های بی‌نام و نشان.»
ملی شدن نفت یک خطر بزرگ برای غرب بود. تایمز لندن همان سال نوشته بود «اگر این ملی شدن پیش برود؛ سرمایه‌گذاری امریکا در عربستان امنیت نخواهد داشت... همین طور مصری‌ها ممکن است کانال سوئز را ملی کنند.» به همین خاطر ایران برای آنان به یک مسئله حیثیتی تبدیل شده بود.
برای حل این چالش انواع اقدامات را انجام دادند. مذاکره کردند. تحریم کردند. وعده دادند و حتی کشتی‌های جنگیشان را به مرز ایران نزدیک و نزدیک‌تر کردند. در آخرین اقدامشان در همان سال ۳۲ با سنگ‌اندازی مصدق را وادار به استعفا کردند و شاه به سفارش سفارت بریتانیا «بهترین شخص، قوام» را نخست وزیر کرد.
اما آیت‌الله کاشانی با حکمی که صادر کرد؛ خود و مردم در سی تیر کفن پوش به خیابان آمدند و با وجود شهدایی که دادند؛ ایستادند. شاه ترسید، عقب‌نشینی کرد و مصدق دوباره بر مسند نشست و جریان ملی‌شدن نفت دوباره زنده شد.
ولی بالاگرفتن اختلاف بین مردم و اعتماد مصدق به امریکا سبب شد تا خیابان از حضور مردم خالی شود. MI۶ و CIA با کمک گنده‌لات‌هایی مثل شعبون بی‌مخ و پری‌بلنده و ارتش پهلوی در ۲۸ مرداد به خیابان ریختند و خیابانی که دیگر از مردم خالی شده بود را با تانک‌های پهلوی اشغال کردند.
کودتا، محمد رضا شاه را که فرار کرده بود برگرداند تا در قراردادی نفت ایران را به کنسرسیوم هفت خواهران غربی واگذار کند. کودتا همه آن مردان موثر بر ماجرای نفت را یا اعدام و تبعید کرد و یا به زندان انداخت و امریکا برای حفظ کودتا، ساواک را برای سرکوب تشکیل داد و تا سال ۵۷ کودتا بر امور ایران مسلط شد.
انقلاب اسلامی کودتا را شکست داد. نخ را که دنبال می‌کنی سرنخ نشان می‌دهد ترکیب همان ترکیب است. مردم و منافع ملی یک سمت، پهلوی، امریکا و شعبون بی‌مخ‌ها یک سمت دیگر. شعار مرگ بر امریکا در هر دو دوره شعار محوری است. و به همین دلیل راهپیمایی ۲۲ بهمن همان راهپیمایی ۳۰ تیر است که اگر نباشد ارتش کودتای ۲۸ مرداد در خیابان خواهد بود.
