نگارعلی_ هر چقدر موضوع جاودانگی دور از ذهن به نظر برسد اما از نظر تئوری، جاودانگی حداقل برای دیمیتری ایتسکوف غیرممکن نیست. دیمیتری ایتسکوف، نیکوکار و میلیاردر روسی است. او نظریه جاودانگی را پایه گذاری کرد که با کمک آن می خواهد مسیری فنی به سوی جاودانگی ارائه دهد و به بشریت در غلبه بر محدودیت های جسمی و ذهنی خود کمک کند.
هدف این تلاش ایجاد سیستم‌های روباتیک پیشرفته، رابط‌های مغز و کامپیوتر و بدن‌های مصنوعی با هدف انتقال آگاهی انسان به شکلی جدید و مصنوعی است. دیمیتری ایتسکوف همچنین از حامیان ایده استفاده از فناوری برای بهبود وضعیت انسان و افزایش عمر انسان است.
دیمیتری ایتسکوف کیست؟
دیمیتری ایتسکوف یک کارآفرین و تاجر رسانه موفق روسی است که تمایل زیادی به حضور در رسانه‌های جمعی ندارد. او کار خود را به عنوان ناشر آغاز کرد و سپس درگیر توسعه فعالیت های رسانه‌ای مختلف در روسیه شد، از جمله معرفی وب سایت خبری New Times و تأسیس کانال تلویزیونی DOORS.
این تلاش ها به او کمک کرد تا خود را به عنوان یک نجیب زاده موفق رسانه‌ای معرفی کند و ثروت شخصی قابل توجهی را جمع آوری کند. او همچنین به دلیل سرمایه گذاری هایش در چندین شرکت فناوری شناخته شده است. او به سرعت متوجه شد که وقتی پول، قدرت و شهرت دارید تنها یک چیز کم است و آن زمان است.
برخی از رسانه ها از ایتسکوف انتقاد کرده اند که تنها جاودانگی را برای خود می‌خواهد؛ به گفته این میلیاردر روسی اما پروژه 2045 این پروژه ای که او ایجاد کرده است نه تنها به دنبال رسیدن به جاودانگی انسان است، بلکه بشریت را به روشنگری بسیار بالاتری می رساند، جایی که خود زندگی بسیار بیشتر از امروز ارزش دارد. تعریف توصیفی از کل پروژه و همچنین چشم اندازهای مختلف در وب سایت اختصاصی این پروژه به نام "2045.com" ارائه شده است.
پروژه 2045 چیست؟
"اهداف اصلی پروژه 2045 ایجاد و تحقق یک استراتژی جدید برای توسعه بشریت است که به چالش های تمدن جهانی پاسخ می دهد. ایجاد شرایط بهینه برای ارتقای روشنگری معنوی بشریت؛ و تحقق یک واقعیت جدید آینده نگر بر اساس 5 اصل: معنویت بالا، فرهنگ عالی، اخلاق عالی، علم بالا و فن آوری های بالا."
ایده اصلی ایجاد یک سایبورگ است که آگاهی از مغز انسان شامل حافظه و شخصیت را می توان در سایبورگ دانلود کرد. از آنجا به بعد، انسان ها می توانند با کمک فناوری جاودانه زندگی کنند، به شرطی که سایبورگ خود را حفظ کنند، مشابه روشی که ما از ماشین ها نگهداری می کنیم. این میلیاردر روسی بر این باور است که این فناوری در ابتدا به سختی پذیرفته می شود. به همین دلیل است که این طرح قرار است در 3 دهه آینده انجام شود.
بحث درباره «آواتار B» بی‌فایده‌است، چراکه هنوز اجرایی نشده‌است اما پروژه «آواتار A» در واقع در سال 2020 با موفقیت انجام شده است.
آواتارهای اندرویدی مقرون به صرفه توسط رابط "مغز-رایانه" کنترل می شود، «آواتارها» به افراد تعدادی ویژگی جدید می‌دهد؛ توانایی کار در محیط‌های خطرناک، انجام عملیات نجات، سفر در شرایط شدید و غیره. آنها اندام مصنوعی را در اختیار انسان می‌گذارند و یا حواس از دست رفته را بازیابی می‌کنند.
علیرغم بدبینی بسیاری از افراد هنگام مشاهده چنین پروژه های پیشرفته‌ای، باید چشمان خود را باز کنیم و درک کنیم که فناوری در 20 سال گذشته بسیار تکامل یافته است و قطار تکامل از این به بعد بر روی ریل حرکت می‌کند.
منبع: هیستوری‌آف‌یستردی
227227
