درکودکی، به همراه خانواده به حومه شهر نیوجرسی مهاجرت کرد تا پدرش به محل کار، نزدیک‌تر باشد. او به‌عنوان فردی پیشرو در فتوژورنالیسم شناخته می‌شود؛ درحالی‌که در آغاز کارش، او به‌عنوان یک عکاس صنعتی ساکن شهر کلیولند ایالت اوهایو، شناخته می‌شد. عکس‌هایش از معماری داخلی یک آسیاب فلزی، مورد توجه هنری لوس قرار گرفت و او بود که مارگارت را برای کار در نشریه فورچون که در رابطه با صنعت بود، به نیویورک آورد. پس از آن عکس‌های او به‌عنوان یک فتوژورنالیست، در نشریه لایف (مجله دیگر هنری لوث) به چاپ رسید که به جنبه‌های انسانی اخبار می‌پرداخت. او اولین عکس روی جلد نشریه لایف را گرفت؛ عکسی که به خاطر آن همواره از مارگارت بورک به‌عنوان مادر نشریه لایف یاد می‌شود.
او اولین لابراتوار عکس را در نشریه لایف بنیان نهاد. با انتشار مجله لایف در ۱۹۳۶، برک‌وایت نیز به‌عنوان عکاس پرسنل و معاون سردبیر در این مجله مشغول به‌کار شد. کارهای مارگارت (اولین عکاس زن) که در دنیای آن زمان عکاسی، به‌عنوان یک دنیای مردانه شناخته می‌شد، آثاری پیشرو بودند و این ارزش کارش را دو چندان می‌کند. مارگارت در سال ۱۹۲۴ با اورت چپمن ازدواج کرد و پس از دو سال از او جدا شد. او در طول دوران کاری تحسین‌برانگیزش، با حوادث زیادی دست و پنجه نرم کرد؛ حوادثی نظیر برخورد کشتی به صخره در قطب، حضور در شهری که بمباران شد، سقوط با هلی‌کوپتر و... .
او اولین عکاس غربی بود که از صنایع شوروی پس از انقلاب، عکاسی کرد. همچنین قبل از آغاز جنگ جهانی دوم توسط هیتلر، از چکسلواکی و سایر بخش‌های منطقه بالکان عکاسی کرد. زمانی‌که بمباران مسکو توسط آلمان‌ها آغاز شد، مارگارت در آنجا بود؛ پرتلاش و خستگی ناپذیر در جست‌وجوی تصاویر. با آغاز جنگ جهانی دوم او به‌عنوان عکاس و خبرنگار مجله لایف برای تهیه گزارش به جبهه‌های جنگ فرستاده شد و نخستین زن عکاسی بود که اجازه همراهی با ارتش آمریکا را داشت. او تنها عکاس خارجی‌ای بود که هنگام محاصره مسکو در ۱۹۴۱ در آنجا حضور داشت و از اشغال شهر به دست آلمان‌ها عکس گرفت. در ۱۹۴۵ او همراه با ژنرال پاتون وارد آلمان در حال سقوط شد و توانست عکس‌ها و گزارش‌هایی را از از اردوگاه بوخن‌والد تهیه کند. او همچنین به هنگام جنگ کره نیز به‌عنوان خبرنگار جنگی رسمی سازمان ملل به تهیه گزارش می‌پرداخت. مارگارت برک‌وایت، در زمان مناسب، همیشه در جای مناسب قرار داشت. به‌عنوان مثال، او از موهانداس گاندی، ساعاتی قبل از ترور شدن در هند، عکس و مصاحبه گرفت و دیگر آنکه در روزهای اوج جنگ در مسکو، او تنها عکاس آمریکایی حاضر در صحنه بود.
