به گزارش اقتصادنیوز به نقل از صدا و سیما:، محققان دانشگاه میشیگان طی پژوهشهای جدید خود دریافتند: افرادی که دارای سطوح بالاتر فتالات در ادرارشان هستند ۳۰ تا ۶۳ درصد بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای متابولیک هستند.
از نظر فنی، فتالاتها دوام پلاستیکها را بهبود میبخشد. آنها در محصولات مراقبت شخصی، اسباب بازیهای کودکان و بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی رایج هستند.
سورپرایز جدید ریحانا برای هوادارانش!
فتالاتها حتی یکی از مواد تشکیل دهنده عطرها هستند که به ماندگاری بیشتر عطر روی پوست کمک میکنند. متاسفانه علی رغم این استفده گسترده، دانشمندان آنها را مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز مینامند، زیرا فتالاتها عملکرد استروژن را تقلید میکنند. مطالعات متعددی این ماده را با سرطان پستان و تخمدان و همچنین یائسگی زودرس مرتبط دانسته اند.
سونگ کیون پارک (Sung Kyun Park) استاد دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه میشیگان در این رابطه میگوید: تحقیقات ما نشان داد که فتالاتها ممکن است در افزایش بروز دیابت در زنان، به ویژه زنان سفید پوست، در طی یک دوره شش ساله نقش داشته باشند. خطر ابتلا به چندین بیماری متابولیک در افرادی که به طور روزانه در معرض فتالات قرار میگیرند بیشتر است. این موضوع بسیار مهم است و ما باید درباره فتالاتها بیشتر بدانیم، زیرا این ماده برای سلامت انسان مضر است.
فتالاتها همچنین ممکن است نحوه ذخیره چربی را در انسان تغییر دهند که این امر منجر به چاقی میشود. مطالعات دیگری نشان داده اند که برخی از فتالاتها ممکن است باعث مشکلات باروری نیز شوند. حتی یک کارآزمایی نشان داد زنانی که قبل از باردار شدن دارای سطوح بالای فتالات در جریان خون خود باشند، احتمال زایمان زودرس بیشتری دارند.
تجزیه و تحلیل شرایط بهداشتی ۱۳۰۸ زن در سراسر ایالات متحده نشان داد که غلظتهای بالاتر از فتالات، بروز دیابت نوع ۲ را ۳۰ تا ۶۳ درصد افزایش میدهد. حدود پنج درصد از شرکت کنندگان در طول دوره شش ساله به این بیماری مبتلا شدند.
پارک نتیجه گیری میکند: تحقیق ما گامی در به سمت درک بهتر اثر فتالاتها بر بیماریهای متابولیک است، اما تحقیقات بیشتری لازم است.
محققان مواد افزودنی مورد استفاده در ساخت پلاستیک را در بسیاری از محصولات روزمره از آب بطری گرفته تا بطریها و مواد شوینده مانند شامپو و صابون شناسایی کرده اند. به همین دلیل برخی سازمانهای بهداشتی تعدادی از مواد شیمیایی تولیدی خود را به دلیل نگرانی در مورد ایمنی آنها ممنوع کرده اند. قبل از این گزارش، مطالعات قبلی عمدتاً روی جوندگان انجام شده بود.
به نقل از وبگاه استادی فایندز (studyfinds)؛ شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی کلینیکال غدد درون ریز و متابولیسم منتشر شده است.