طبیعتا افت فاحش پرسپولیس که در طول هفته‌های اخیر به از دست رفتن امتیازات پرشمار و نیز صدر جدول انجامیده، تنها یک دلیل ندارد. مجموعه‌ای از عوامل دست به‌دست هم داده‌اند تا این تیم افول کند و یکی از این موارد هم نزول برخی ستاره‌های مؤثر سرخپوشان است. حالا دیگر بعد از ۲۰هفته، شاید زمان آن رسیده باشد که به‌طور مشخص از عملکرد ضعیف وحید امیری سخن بگوییم؛ بازیکن ۳۴ساله‌ای که طی فصول گذشته عصای دست مربیان پرسپولیس و تیم ملی بود، اما امسال به‌نظر می‌رسد در حال پشت سر گذاشتن یکی از بدترین فصل‌های فوتبالی خود است.
وحید امیری قبل از جام‌جهانی مصدوم شد و اگرچه در آستانه آغاز این تورنمنت بهبودی‌اش را بازیافت، اما با نظر کارلوس کی‌روش در قطر به میدان نرفت. با این حال انتظار می‌رفت او در بازگشت به لیگ، تبدیل به یکی از آماده‌ترین ستارگان کشور شود، چرا که هم استراحتش را کرده بود و هم به فرم بدنی مطلوب رسیده بود.
اتفاقی که رخ داد اما دقیقا برعکس بود. در ۹هفته‌ای که بعد از جام‌جهانی از لیگ گذشته، امیری یکی از کم‌اثرترین و پراشتباه‌ترین بازیکنان پرسپولیس بوده است. تنها چیزی که از او دیده می‌شود، توپ‌های پرشماری است که لو می‌دهد و البته اوت‌های بلند و کم‌حاصلی که می‌اندازد و معمولا هم به جایی نمی‌رسد.
احتمالا تغییر پست‌های زیاد امیری و استفاده از او در پست دفاع چپ هم در افول این بازیکن بی‌تأثیر نیست؛ چرا که این منطقه دور از دروازه است و مجال بروز استعدادهای تهاجمی وحید را نمی‌دهد. با این حال اینکه بازیکنی مثل او بعد از پایان دو ثلث از لیگ برتر «صفر» گل و پاس گل به نام خودش ثبت کرده باشد، حقیقتا حیرت‌انگیز و غیرقابل‌قبول است. آیا امیری در فوتبال ایران به پایان خط رسیده است؟ شاید هنوز برای این جمع‌بندی زود باشد، اما نمایش‌های فعلی وحید کم‌کم ذهن‌ها را به همین سو سوق می‌دهد.
