زندان ساواک ساختمانی در محوطه باغ ملی تهران است که از سال ۱۳۱۶ در زمان حکومت پهلوی توقیفگاه، زندان موقت شهربانی، زندان زنان و بعد زندان کمیتهٔ مشترک ضد خرابکاری نام گرفت و توسط ساواک برای بازجویی مخالفان حکومت پهلوی مورد استفاده بود. از سال ۱۳۷۹ زندان ساواک تبدیل به موزه عبرت شد.مبارزان انقلابی که سابقه زندانی شدن در این زندان را دارند خاطراتی عجیب از شکنجهها و تنوع آن به زبان میآورند؛ کشیدن ناخنهای دست و پا، آویزان کردن، شوک الکتریکی و خوراندن سیانور تنها گوشهای از این شکنجههاست.