به گزارش خبرگزاری صدا وسیما، بن هالپرن (Ben Halpern) بوم شناس دریایی دانشگاه کالیفرنیا و پژوهشگر ارشد این مطالعات گفت: کلید اصلی در خوراک مرغ‌ها و ماهی‌ها است. در تلاشی برای از بین بردن فرصت‌ها برای کاهش فشار‌های زیست محیطی قابل توجه تولید جهانی غذا، هالپرن و یک تیم بین المللی از همکارانش نگاهی عمیق به نحوه پرورش این دو حیوان بسیار محبوب برای مصرف انداختند.
هالپرن در مقایسه جوجه‌های گوشتی پرورشی صنعتی و ماهی‌های آزاد پرورشی از جمله ماهی قزل آلا، گفت: مرغ‌ها درست مانند ماهی قزل آلا از اقیانوس‌ها تغذیه می‌شوند و برعکس ماهی قزل آلا از محصولات گیاهی مانند سویا تغذیه می‌شود.
علاوه بر محصولات زمینی، جوجه‌ها با پودر ماهی و روغن ماهی تغذیه می‌شوند. در حالی که ماهی قزل آلا که معمولا ماهی‌های دیگر را می‌خورند، با خوراک زمینی مانند محصولات روغنی، سویا و گندم پرورش می‌یابند.
محققان دریافتند: ۹۵ درصد از ردپای تجمعی محیطی این دو مورد شامل انتشار گاز‌های گلخانه ای، آلودگی مواد مغذی، استفاده از آب شیرین و اختلالات فضایی، در کمتر از ۵ درصد از زمین متمرکز شده است و این دو محصول ۸۵٫۵ درصد همپوشانی فضایی دارند که بیشتر به دلیل مواد تشکیل دهنده خوراک مشترک آنهاست.
بر اساس یافته‌های این مطالعه، کل تاثیرات تجمعی ناشی از تولید مرغ در جهان در ایالات متحده، چین و برزیل دارای بالاترین میزان است. برای ماهی ها، بیشترین فشار تجمعی در سواحل شیلی، مکزیک و چین مشاهده می‌شود.
علاوه بر این، محققان دریافتند، در حالی که مرغ ۹ برابر بیشتر از ماهی قزل آلا پرورشی تاثیرات زیست محیطی دارد، اما تولید آن ۵۵ برابر بیشتر از ماهی قزل آلا است که این موضوع عمدتاً به دلیل چرخه تولیدمثلی بسیار سریع جوجه‌ها است.
به گفته محققان، در آن ۵ درصد از زمین که فشار‌های محیطی تولید مرغ و ماهی قزل آلا را تحمل می‌کند، تغییراتی در کارایی زیست محیطی روش‌های کشاورزی وجود دارد. به عنوان مثال، در مورد مرغ، ایالات متحده به عنوان برترین تولیدکننده مرغ در جهان و برزیل دومین تولید کننده مرغ، کارآمدتر از چین هستند.
همچنین تغییراتی بین فشار‌های محیطی نسبت به میزان تولید ماهی قزل آلا وجود دارد که بر اساس جغرافیا متفاوت است که نشان دهنده فرصت‌هایی برای بهبود کارایی و در عین حال به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی است.
مرغ و ماهی قزل آلا از جمله محبوب‌ترین منابع پروتئین هستند و به گفته محققان در مقایسه با تولید پروتئین‌های حیوانی دیگر مانند گوشت گاو و گوسفند از نظر زیست محیطی نسبتاً کارآمد هستند.
با این حال، میزان بزرگی تولید آن‌ها و همپوشانی آن‌ها از نظر تاثیرات محیطی، مسائل جالبی را در مورد ارتباطات ظریف بین تولید پروتئین‌های دریایی و خشکی ایجاد می‌کند که به نوبه خود می‌تواند فرصت‌هایی را برای ارتقای پایداری فراهم کند.
هالپرن گفت: ما واقعاً به درک اینکه این دو غذای بسیار مهم و غالب بر سیاره ما تأثیر می‌گذارند و نحوه مقایسه آن‌ها واقعاً علاقه‌مند شدیم. از نتایج تحقیقات دریافتیم، غذای این حیوانات بخش مهمی از تاثیرات محیطی را تعیین می‌کند، اما واقعاً انتظار نداشتیم مرغ و ماهی آزاد پرورشی تا این حد شبیه به هم باشند. شرح کامل این پژوهش و یافته‌های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Current Biology منتشر شده است.
