خبرگزاری فارس از تهران، سیده طیبه عزتی: جشن خانوادگی پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در پایتخت ایران، امسال با شور و نشاط بیشتری برگزار شد و در مسیر میدان آیینی امام حسین(ع) تا میدان آزادی، رنگ و بوی امام رضایی به خود گرفت و دل های مردم انقلابی پایتخت را روانه صحن و سرای مشهدالرضا(ع) کرد.
ساعات اولیه صبح روز ۲۲ بهمن قبل از اینکه مراسم راهپیمایی و جشن بزرگ خانواده ایران آغاز شود، عده‌ای در تلاش راه‌اندازی غرفه‌هایی بودند و در سمت دیگر، چادر سفیدی قد علم کرده بود و از دور خودنمایی می‌کرد مخصوصا با آن نوشته‌ها و تصاویر زیبایی که فضای جانبی چایخانه را فرا گرفته بود.
جمعیت عظیمی که پرچم ایران را بر دست داشتند به این محل رسیدند، اینجا غرفه‌های فرهنگی، سلامت، مشاوره، کودک و نوجوان، ورزشی و هنری مختلفی برپا شده بود که به جوانان و دهه هشتادی ها و هر قشری که می‌آمدند خدمتی ارائه می‌داد. از نقاشی کودکانه گرفته تا مسابقه طناب‌کشی و تنیس روی میز برای میانسالان. از سلامت به سبک رضوی تا زندگی به سبک اسلامی.
ساعت عاشقی به وقت امام رضا(ع) با پخش صلوات خاصه حضرت و در لحظه حضور خادمان سبزپوش چایخانه که با عرض ارادت به ساحت ولی نعمتمان، امام مهربانی‌ها، امام رئوف حال و هوای امام رضایی را در مسیر راهپیمایی جشن انقلاب، ایجاد و ذهن و حواس راهپیمایان را از دروازه خروجی شهر، منطقه ۱۵ یا همان باب الرضای تهران به سمت باب الجواد حرم روانه کرد.
برپاکنندگان این چایخانه از بچه محل‌های طیب حاج رضایی گرفته تا شهید مدافع حرم اصغر پاشاپور از عاشقان و دلدادگان خورشید خراسان هستند، همان‌هایی که دوران طفولیت و عنفوان جوانی خود را در محور امام رضا (ع) و میدان خراسان تهران گذرانده‌اند.
کمی جلوتر گروه‌های سرود دانش آموزی با اجراهای متنوع سرودهای انقلابی و همخوانی جمعی، سلام فرمانده را می‌خواندند و در گوشه دیگر عطر ناب چای با نبات متبرک رضوی پیچیده بود و صدای دلنواز استکان‌های شیشه‌ای مردم را به سمت خود می‌کشاند. روی کتیبه‌های خیمه بزرگ سفید رنگ، پس از نمایان شدن واژه عربی؛ «ادخلوها بسلام آمنین ...» نوشته شده بود «چایخانه حضرت رضا علیه السلام».
چایخانه‌ای که طرح ابتدایی آن را حمید فخار برای حرم امام رضا(ع) در ذهن پروراند و به اشعار و ابیاتی از نوید حبیبی شاعر اصفهانی منقش و حال به تمثال شهدا و پرچم پرافتخار ایران و پرچم متبرک بارگاه منور رضوی مزین شده و راهپیمایانی که با خانواده در این جشن بزرگ شرکت کرده و مسیری را با شور و اشتیاق پیاده آمده بودند را در گوشه‌ای از خیابان آزادی که نمایندگانی از منطقه ۱۵ تهران منطقه سرداران و ۲۰۰۰ شهید والامقام به سمت خود می‌کشاند.
درست شبیه همان چایخانه حضرت در صحن کوثر حرم، « رسیدم تا حرم گویی کسی می‌گفت در گوشم بیا ای خسته از دنیا که من باز است آغوشم/ سلیمانا بیا بردار بار از شانه موری مرا باری‌ست از غم‌ها که سنگین است بر دوشم/ کجا پیدا کنم دیگر شراب از این طهوراتر بهشت اینجاست اینجایی که دارم چای می‌نوشم» و با همان صوت نواهای رضوی مانند «ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم...» و خادمیاران سبزپوشی که مشتاقانه از مهمانان حضرت با تدارک چای و نبات و تبرکات پذیرای مردم بودند.
ساعت ۱۱:۲۲ دقیقه که شد با هماهنگی انجام شده به‌طور سراسری سرود ملی را همه خواندند. در این جشن بزرگ ملی از خانواده‌ای با فرزند کوچک داخل کالسکه تا کودکی که دست مادر و مادربزرگش را گرفته بود و خانواده‌هایی به اتفاق چند فرزند آمده بودند، همگی شرکت کرده بودند و دوربین‌های تصویربرداری در نقاط متعددی جانمایی شده بود و روایت مستقیم از این حماسه باشکوه ثبت و مخابره می‌کردند.
تعدادی از خادمیاران اقلام فرهنگی مانند پیکسل‌های نوشته شده با عناوین «قدردانیم» و «چقدر همراهیم» و بسته‌های شکلاتی که در کارت رنگینی که مزین به یک حدیث رضوی است را میان مردم توزیع می‌کردند و در گوشه ای دیگر سازه‌ای از صفحه‌های مجازی که تصویر خادم الرضا شهید حاج قاسم سلیمانی در آن نصب شده بود، قرار داشت که از هر سن و سلیقه‌ای می‌آمدند و مشتاقانه کنار آن ایستاده و پرچم پر افتخار ایران به دست گرفته و عکس‌های یادگاری می‌گرفتند.
راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال، اینجا چایخانه باب الرضای تهران حس و حال وصف ناشدنی برای مردم ایجاد کرده بود، در میان دود غلیظ اسپند، ذکر صلوات‌های مکرری که بود، سکوت فضا شکسته می‌شد و اشک شوق‌هایی که از نوشیدن چای شیرین در شیرینی جشن ۴۴ سالگی انقلاب در میان چشم‌ها حلقه میزد، شور و شعف خاصی نمایان بود.
در این جشن خانوادگی حدود ۴۰ هزار لیوان چای و تنقلات، کیک و بیسکویت و حدود ۶۰ کیلو خرما و شیرین عسل تا ساعات پایانی توزیع شد و ذکر دعا و صلوات و توفیق زیارت امام رئوف محفل معنوی و فرهنگی بود که با حماسه ملی در پایتخت ایران آمیخته شده بود و یک روز به‌یاد ماندنی و خاطره‌انگیزی در تاریخ رقم زد.
پایان پیام/۶۷۰۷۵
