کاوا به دلیل اثرات آرام بخشی خود، به طور معمول به عنوان جایگزینی برای دارو‌های خواب استفاده می‌شود. کاوا را به صورت چای، عصاره مایع و یا در قالب دارو و به شکل کپسول مصرف می‌کنند.
به گزارش عصر ایران، کاوا با نام علمی Piper methysticum گیاهی از سرده فلفلیان است و اغلب کاوا کاوا نیز نامیده می‌شود. کاوا گیاهی است بومی جزایر جنوبی اقیانوس آرام و ساکنان این جزایر صد‌ها سال است که از آن به عنوان یک نوشیدنی تشریفاتی برای ایجاد حالت آرامش استفاده می‌کنند.
اخیرا کاوا به واسطه خواص آرامش بخش و کاهنده استرس خود مورد توجه گسترده قرار گرفته است و می‌توان آن را از عطاری‌های سراسر کشور تهیه کرد. گفتنی است تمامی نکاتی که در خصوص این گیاه در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرند، از طریق مقالات منتشر شده توسط مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا قابل دسترسی هستند.
پیش از مصرف هر گونه محصول گیاهی یا داروی شیمیایی با پزشک و داروساز مشورت کنید.
کاوا یک درختچه استوایی همیشه سبز با برگ‌های قلبی شکل و ساقه‌های چوبی است. برخی از جوامع به طور سنتی از نوشیدنی کاوا طی گردهمایی‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. برای تهیه این نوشیدنی ابتدا باید ریشه‌های آن به خمیر تبدیل شوند. در گذشته روند آسیاب به طور سنتی با جویدن ریشه‌ها و تف کردن آن‌ها به بیرون انجام می‌شد، اما امروزه معمولا با دست صورت می‌گیرد. سپس خمیر را با آب مخلوط و صاف کرده و در نهایت مصرف می‌کنند.
مواد فعال این گیاه انواع کاوالاکتون‌ها محسوب می‌شوند که ۳ تا ۲۰ درصد وزن خشک ریشه گیاه را تشکیل می‌دهند. مطالعات نشان داده اند که کاوالاکتون‌ها فواید متنوعی به همراه دارند:
- کاهش اضطراب
- محافظت از نورون‌های آسیب دیده
- کاهش احساس درد
- کاهش خطر ابتلا به سرطان (هرچند این شواهد محدود به مطالعات حیوانی هستند)
لازم به ذکر است که بیشتر تحقیقات تا به امروز بر پتانسیل کاوا در راستای کاهش اضطراب متمرکز بوده اند.
با وجود آن که مکانیسم دقیق کاوالاکتون‌ها تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است، به نظر می‌رسد که این ترکیبات با تاثیر بر انتقال دهنده‌های عصبی در مغز کار می‌کنند. انتقال دهنده‌های عصبی مواد شیمیایی مخصوصی هستند که اعصاب برای برقراری ارتباط با یکدیگر از آن‌ها استفاده می‌کنند.
اما این گیاه فوق العاده چه مزایایی برای سلامتی دارد؟
امروزه مشکلات اضطرابی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانپزشکی هستند. آن‌ها معمولا با گفتگو درمانی، تجویز دارو یا ترکیبی از هر دو درمان می‌شوند. انواعی از دارو‌ها برای این منظور در دسترس هستند، اما هر یک از آن‌ها عوارض جانبی ناخواسته خود را دارند و یا حتی می‌توانند سبب ایجاد وابستگی شوند.
چنین مسائلی تقاضا برای دارو‌های طبیعی و خصوصا ایمن مانند کاوا را افزایش داده اند. اولین مطالعه طولانی مدت در زمینه بررسی اثرات عصاره کاوا در افراد مبتلا به اضطراب در سال ۱۹۹۷ منتشر شد. در مقایسه با دارونما، این گیاه توانست به طور قابل توجهی شدت اضطراب درک شده توسط شرکت کنندگان را کاهش دهد.
محققان همچنین هیچگونه عارضه جانبی خاصی در ارتباط با ترک یا وابستگی متذکر نشدند، در حالی که این عوارض با دارو‌های دیگری که اغلب برای درمان اضطراب استفاده می‌شوند بسیار رایج هستند.
کمبود خواب با بسیاری از مسائل پزشکی از جمله فشار خون بالا، دیابت، افسردگی، چاقی و سرطان مرتبط است. با درک این موضوع، بسیاری از مردم برای کمک به خواب بهتر به دارو‌های خواب روی می‌آورند. مانند دارو‌هایی که برای درمان اضطراب استفاده می‌شوند، دارو‌های خواب نیز ممکن است منجر به وابستگی فیزیکی شوند.
کاوا به دلیل اثرات آرام بخشی خود، به طور معمول به عنوان جایگزینی برای دارو‌های خواب استفاده می‌شود. در یک مطالعه روی ۲۴ نفر، کاوا در مقایسه با دارونما استرس و بی خوابی را به طرز معناداری کاهش داد. با این حال، هم محققان و هم شرکت کنندگان می‌دانستند که در حال مصرف کاوا هستند یا دارونما. این موضوع ممکن است بر نتیجه نهایی تاثیر گذاشته باشد.
با وجود چنین نواقصی در مسیر مطالعات، پژوهش دیگری با با کیفیت بالاتر نشان داد که کاوا در بهبود کیفیت خواب و کاهش اضطراب تاثیرگذارتر از دارونما است.
در مجموع کاوا را به صورت چای، عصاره مایع و یا در قالب دارو و به شکل کپسول مصرف می‌کنند.
محققان توصیه می‌کنند که میزان مصرف روزانه کاوالاکتون‌ها نباید از ۲۵۰ میلی گرم تجاوز کند. دوز موثر کاوالاکتون‌ها نیز ۷۰ تا ۲۵۰ میلی گرم است. مکمل‌های کاوا ممکن است کاوالاکتون‌ها را بر حسب میلی گرم یا درصد ذکر کنند. اگر محتوا به صورت درصد ذکر شده باشد، باید مقدار کاوالاکتون‌های موجود در آن را محاسبه کنیم.
به عنوان مثال اگر یک کپسول حاوی ۱۰۰ میلی گرم عصاره ریشه کاوا باشد و به طور استاندارد ۳۰ درصد کاوالاکتون را در خود جای داده باشد، حاوی ۳۰ میلی گرم کاوالاکتون خواهد بود. از این رو برای رسیدن به دوز موثر در محدوده ۷۰ تا ۲۵۰ میلی گرم کاوالاکتون، باید حداقل سه کپسول از این مکمل خاص مصرف کنیم. بیشتر عصاره‌های ریشه کاوا نیز حاوی ۳۰ تا ۷۰ درصد کاوالاکتون هستند.
در حالی که کاوا ممکن است برای اضطراب و بسیاری از مشکلات عصبی مفید باشد، نگرانی‌هایی در خصوص عوارض جانبی آن وجود دارد. در اوایل دهه ۲۰۰۰، موارد متعددی از سمیت کبدی مربوط به مصرف کاوا گزارش شد.
سازمان غذا و داروی آمریکا بعدتر در مورد خطر آسیب کبدی مرتبط با محصولات حاوی کاوا هشدار داد. استفاده از آن حتی در بسیاری از کشور‌ها از جمله آلمان، سوئیس، فرانسه، کانادا و بریتانیا ممنوع یا محدود شد. با این حال، ممنوعیت در آلمان به دلیل شواهد ضعیف پیرامون خطرات مصرف کاوا برداشته شد.
تصور می‌شود که کاوا از طرق مختلف به کبد آسیب می‌رساند، یکی از آن‌ها نحوه تداخل آن با دارو‌های خاص است. آنزیم‌های کبدی که کاوا را تجزیه می‌کنند سایر دارو‌ها را نیز تجزیه می‌کنند. بنابراین، کاوا می‌تواند در عملکرد این آنزیم‌ها تداخل ایجاد کرده و از تجزیه سایر دارو‌ها جلوگیری کند. این موضوع باعث تجمع دارو‌ها شده و ممکن است به کبد آسیب برساند.
در مقابل شماری از پژوهش‌های علمی معتبر در این زمینه، هیچ شواهدی از آسیب کبدی در افرادی که این مکمل‌ها را در کوتاه مدت یا حدود ۱ تا ۲۴ هفته مصرف کرده اند، نیافتند. در مجموع افرادی که آسیب کبدی زمینه‌ای ندارند و یا مصرف کننده دارو‌های موثر بر کبد نیستند، ممکن است بتوانند به طور ایمن از کاوا به مدت حدودا یک الی دو ماه استفاده کنند.
