اعظم ایزدی در گفت و گو با خبرنگار مهر به مناسبت روز ملی ادبیات کودک پیرامون چالشها و چشم انداز ادبیات کودک و نوجوان، اظهار کرد: مهمترین دوره زندگی هر انسانی، طبق نظریات روانشناسان دوره کودکی است.
وی با یادآوری اینکه در کودکی است که شخصیت و آینده فرد شکل میگیرد، افزود: هر چه زمینه برای کسب تجربههای گوناگون برای کودک فراهم شود ذهن او خلاقتر میشود؛ برای ترسیم آیندهای روشنتر برای کودک، باید دنیای ذهنی و خیالی کودک پرورش یافته و به مهارتها و تواناییهای کودک از طریق فعالیتهایی که مورد علاقه کودک است توجه ویژه ای شود.
به گفته ایزدی، برای رسیدن به اهداف فوق توجه به ادبیات کودک بسیار مهم است؛ ادبیات کودکی یکی از عناصر مهم تشکیل دهنده دنیای کودکی است.
وی ادامه داد: کودکی که در فضای ادبیات رشد میکند به درک و دریافت عمیقتری از زندگی خواهد رسید؛ ادبیات کودک انواع مختلفی دارد، کتابهای تصویری، داستانهای فانتزی، شعر، افسانهها و … از رایجترین گونههای ادبیات کودک در ایران است.
کارشناس فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فارس بخش دیگری از ادبیات کودک را ادبیات غیرداستانی برشمرد که از سوی منتقدین و خانوادهها کمتر مورد توجه قرار میگیرد؛ کتابهای درسی، کتابهای علمی آموزشی و دانشنامهها از جمله دیگر گونههای ادبیات غیرداستانی کودک و نوجوان است.
وی با بیان اینکه در تقویم ایران روز ۱۸ تیرماه هر سال همزمان با سالروز درگذشت مهدی آذر یزدی به نام روز ادبیات کودک و نوجوان نامگذاری شده است، اظهار کرد: گرچه در انتخاب این روز حرف و حدیثها زیاد است اما اهمیت این روز را نشان میدهد؛ روز کتاب کودک و نوجوان فرصت مناسبی جهت آشنا کردن کودکان با کتاب و بهانهای برای ورود کتاب به زندگانی کودکان است، متأسفانه ما در کشور از این فرصتها و بهانهها برای ترویج فرهنگ کتابخوانی در میان کودکان و نوجوانان بهرهگیری چندانی نمیکنیم؛ انس کودکان با کتاب، تضمینی بر استحکام تربیت و فرهیختگی نسل آینده یک جامعه میباشد.
این کارشناس فرهنگی، افزود: حفظ حقوق کودک و مراقبت از دوران کودکی از بزرگترین دغدغههای نویسندگان کودک و نوجوان بوده است؛ ادبیات کودک و نوجوان، جز از طریق شناخت صحیح کودک امروز و گوش فرادادن و فهمیدن او، راهی برای رشد پیش رو ندارد.
به گفته ایزدی، نویسندگان کودک و نوجوان در بیانیهای که از سوی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان منتشر شد بیان کرده اند که «حیات آثار هنری و ادبی، به میزان استقبال مخاطبان از این آثار و پیوند و همدلی پدیدآورندگان و مخاطبان آن وابسته است. ادبیات کودک و نوجوان نیز به عنوان ادبیاتی با قشر مخاطبان ویژه از این حکم کلی مستثنا نیست. اگر خواهان ادبیات کودک و نوجوانی هستیم که از قوت و فراگیری بیشتری برخوردار باشد و بتواند در عرصههای بینالمللی بدرخشد، بیش از هر چیز باید به دنبال تقویت ارتباط بین پدیدآورندگان و مخاطبان این گونه از ادبیات باشیم و راههای ارتباطی آنان را بگشاییم.» از این رو به نظرمی رسد این روز به آحاد جامعه نشان میدهد که برای داشتن آیندهای شاد و متفاوت باید مسیر کودکی را با تکیه بر ادبیات کودک پایه ریزی کرد.