با افزایش نرخ ارز و ادامه‌دار شدن تحریم‌ها و گرانی سرسام‌آور اقلام خوراکی و ضرورت تهیه آن برای خانواده‌ها، خرید لباس و پوشاک مانند گذشته چندان در اولویت مردم قرار ندارد حتی این روز‌ها هم که به ایام پایانی سال و اسفند ماه نزدیک می‌شویم و انتظار رونق در بازار پوشاک می‌رود باز هم بازار پوشاک در رکود به‌سر می‌برد.
به گزارش اعتماد، به گفته رییس اتحادیه پیراهن‌فروشان به دلیل گرانی‌ها خرید لباس به خانواده‌هایی محدود شده که فرزندانی در سن رشد دارند و برای بچه‌های‌شان خرید شب عید می‌کنند. البته فروشگاه‌های پوشاکی هم هستند که در این ایام لباس‌های زمستانی خود را با تخفیف‌های ۳۰ تا ۵۰ درصدی و گاهی بیشتر عرضه می‌کنند تا مشتریان بیشتری را جذب کنند، حراج لباس‌های زمستانی در ایران معمولا از اوایل بهمن ماه آغاز و تا آخر اسفند ماه ادامه دارد و باتوجه به قیمت‌های بالای کاپشن، پالتو و پلیور و... اکثر خانواده‌ها سعی می‌کنند خرید‌های زمستان سال آینده خود را از بازار شب عید تهیه کنند تا با قیمت‌های مناسب‌تری خرید داشته باشند.
حسین آقا کوچکی، رییس اتحادیه صنف پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان تهران درخصوص وضعیت بازار پوشاک و صنف خود به «اعتماد» گفت: معمولا از ابتدای اسفند ماه جنب و جوش‌ها در بازار پوشاک بیشتر از ماه‌های دیگر سال می‌شود البته باتوجه به وضعیت اقتصادی کنونی و کاهش توان خرید افراد جامعه، مردم اغلب سعی می‌کنند اقلام خوراکی (مرغ، گوشت و برنج و...) را برای شب عید تهیه کنند تا البسه و پیراهن و... هر چند لباس نسبت به سایر اقلام چندان هم گران نشده، اما باز هم خرید‌ها محدود است.
آقا کوچکی تصریح کرد: باتوجه به اینکه لباس‌ها براساس مد روز یا رنگ‌هایی که همان سال مد هستند دوخته می‌شوند تولیدکنندگان و فروشندگان هم برای فروش آن‌ها فرصت زیادی ندارند و باید تلاش کنند تا این لباس‌ها را به هر طریقی شده و حتی زیر قیمت هم که شده به بازار و مردم عرضه کنند، اما این وضعیت را در بخش‌های دیگر و سایر صنف‌ها نمی‌بینیم به عنوان مثال؛ فردی که صفحه کلاچ یا قطعات خودرو تولید می‌کند ممکن است ۴ سال بعد هم بتواند آن را بفروشد، اما در صنف پوشاک این‌گونه نیست.
رییس اتحادیه صنف پیراهن‌دوزان در مورد فروش پوشاک از سوی دستفروشان نیز افزود: یکی از انتقاداتی که به دستفروشان وارد است این است که هیچ مالیاتی پرداخت نمی‌کنند هر چند یکی از مواردی که اخیرا مطرح شده ساماندهی این قشر از جامعه است، اما به اعتقاد بنده اگر قرار است این ساماندهی صورت پذیرد باید همه اصناف با هم در پرداخت مالیات برابر باشند. این موضوع اصلا عادلانه نیست که کارمندی امروز ۸ یا ۱۰ میلیون تومان حقوق بگیرد و مالیات آن را بپردازد، اما دستفروشانی هم باشند که ۸۰ یا ۹۰ میلیون تومان از دستفروشی درآمد داشته باشند و هیچ مالیاتی ندهند.
او ادامه داد: البته نحوه کار این دستفروشان با یکدیگر متفاوت است برخی با مراجعه به مغازه‌ها پوشاک را به صورت امانی گرفته و براساس فروش‌شان پورسانت می‌گیرند و برخی دیگر از دستفروشان هم هستند که کالا‌های خودشان را کنار مغازه‌شان می‌فروشند یا تولیدکنندگانی هستند که در ایام شلوغ سال اجناس خود را کنار خیابان بساط می‌کنند و می‌فروشند.
آقا کوچکی گفت: امروز قیمت یک شلوار معمولی در تولیدی ۴۰۰ هزار تومان است، اما همین شلوار را ممکن است مغازه‌دار تا ۷۰۰ هزار تومان هم قیمت‌گذاری کند، اما معمولا دستفروش قیمت شلوار را به قیمت همان تولیدی می‌دهد.
این فعال حوزه پوشاک خاطرنشان کرد: قیمت پیراهن هم باتوجه به نوع پارچه با هم متفاوت است و تولیدکننده پیراهن دوخت صنعتی را از ۴۰۰ تا ۷۰۰ و ۸۰۰ هزار تومان هم می‌فروشد که البته این قیمت‌ها به ظرافت دوخت و نوع پارچه وابسته است و در صورتی که تولیدکننده همین پیراهن را به بنکدار بفروشند، بنکدار با ۱۰ درصد سود ۸۸۰ هزار تومان این پیراهن را می‌فروشد و برخی مغازه‌داران هم همین پیراهن را بین یک تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان می‌فروشند، اما در صورتی که این پیراهن نیمه صنعتی دوخته شده باشد ۲۰۰ هزار تومان قیمت‌ها کمتر می‌شود.
آقا کوچکی در مورد قاچاق پوشاک به کشور نیز گفت: با ممنوعیت واردات پوشاک به کشور قاچاق هم رونق گرفت هر چند بسیاری از کالا‌ها هم در کشور وجود دارند که به نام خارجی به مردم می‌فروشند، اما در اصل ایرانی هستند به عنوان نمونه کت و شلواری که برند خارجی دارد قیمت آن این روز‌ها زیر ۲۰ میلیون تومان نیست، اما کت و شلوار دوخت ایران را با قیمت ۳ میلیون تومان هم می‌توان پیدا کرد.
او افزود: البته فروشگاه‌هایی هم هستند که سفارش‌هایی با برند‌های خارجی و به خصوص برند‌های فرانسوی می‌گیرند و به صورت مسافری این سفارش‌ها را به ایران می‌آورند البته هزینه این مدل سفارش‌ها کم نیست، اما برخی از افراد متمول این لباس‌ها را با قیمت‌های بالا خریداری می‌کنند.
رییس اتحادیه صنف پیراهن‌دوزان افزود: یک مدل دیگر از قاچاق لباس هم به صورت عمده‌ای وارد کشور می‌شود، به عنوان مثال ۵ هزار تی‌شرت یا پیراهن به صورت کوله‌بری وارد کشور می‌شود.
آقا کوچکی در مورد فروش لباس در فضای مجازی هم گفت: این نوع فروش معایبی هم دارد و مردم با کلاهبرداری‌هایی از سوی فروشنده‌نما‌ها روبه‌رو شده‌اند که پس از واریز وجه اعلامی از سوی آن‌ها هیچ جنسی به دست‌شان نرسیده است و حتی در صورت واقعی بودن فروشنده هم امکان معاوضه و پس دادن جنس وجود ندارد ضمن اینکه افرادی که در فضای مجازی فعالیت می‌کنند هیچ هزینه‌ای بابت کرایه مغازه، هزینه آب و برق و مالیات و... نمی‌دهند.
