آقای قربان‌زاده! چگونه حرف از فروش پیراهنی میزنی، که در تمام دنیا بخاطر وجودِ قانونِ "کپی رایت" باشگاه ها میتوانند روی درآمدش حساب کنند، اما در ایران، در هر زیرزمینی بدون محدودیت، "کپی برابرِ اصلِ" پیراهن باشگاه و بازیکن را می‌زنند و هیچ کس هم نمی تواند اعتراضی کند!
آیا اطلاع دارید، اصلی ترین منبع درآمدیِ باشگاه ها در اروپا، حق پخش بازی هاست؛ اما در ایران، کل عواید پخش بازی های این تیم ها، به صداوسیمای دولتی میرسد و این دو باشگاه هیچ درآمدی از آن ندارند؟!
واقعیت آن است که دیگر این نوع ژست ها و رفتارها در کشور ما عادی شده و هر کس می تواند بدون زحمت و با رابطه جایگاهی را اشغال کرده و پس از چند روز با سر هم کردنِ یک سری اطلاعاتِ دست و پا شکسته، یک مجمعِ آب دوغ خیار درست کرده و به خوردِ مردم دهد!
خبرآنلاین
