تازه‌های چهره ها:

بیوگرافی پرستو صالحی + تصاویر

بیتوته چهارشنبه 20 اردیبهشت 1402 - 00:54

پرستو صالحی متولد ۹ آبان ۱۳۵۶ در تهران

نام	پرستو صالحی
نام اصلی	الهام صالحی سیاوشانی
زمینه فعالیت	بازیگر
تولد	۹ آبان ۱۳۵۶ - تهران
پیشه	بازیگر، مدرس گریم
سال‌های فعالیت	۱۳۷۵-اکنون

زندگی‌نامه پرستو صالحی

پرستو صالحی با نام اصلی الهام صالحی سیاوشانی (متولد ۹ آبان ۱۳۵۶ در تهران) بازیگر ایرانی است.

مادرش خانه‌دار است و پدرش تکنسین مهمات سازی ارتش، که ۹ فروردین ۱۳۸۷ درگذشت. یک برادر به نام امیرشاهین دارد که مهندس کامپیوتر است. پرستو صالحی دانشجوی انصرافی رشته نمایش است. وی در حال حاضر با مادر، برادر و همسر برادرش مارال باغ‌شیرین که مهندس الکترونیک است، یک جا زندگی می‌کند.

اسطوره‌هایش محمدعلی فردین، ناصر حجازی، داریوش اقبالی، بهرام بیضایی و محمدجواد ادیب و ... هستند و عاشق گل نرگس، دریا، ماه، شعر و البته سینما است. فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۷۵ با کار تئاتر آغاز نموده و اولین نقش بلندش را در سریال محاکمه به کارگردانی حسن هدایت ایفا کرده‌است. مُعرِفش به آن کار، استاد گریمش فرهنگ معیری بوده که دوره گریم را هم نزد خود ایشان گذرانده‌است.

پرستو صالحی پس از بازی در سریال تلویزیونی زیر آسمان شهر به شهرت رسید.

همچنین، پرستو صالحی به همراه برادرش، امیر صالحی، با حضور در هجدهمین قسمت از برنامه ماه عسل در رمضان سال ۱۳۹۵ از اعتیاد پدرش به مواد مخدر پرده برداشت و گفت: «دردسرهای زندگی ما، از یک منقل و دوست‌های پدرم شروع شد که انتهاش به اینجا ختم شد. سرطانی بود که در زندگی ما افتاد و خوشبختی خانواده من را گرفت. مادرم اولین بار که متوجه شد پدرم معتاد است، آن موقع من ۸ سالم بود».

برادر وی امیر نیز افزود: «از مرکز توجه پدرم دور شدیم. فقط پدرم با دوستان دور هم بودند و بیشتر در مسافرت‌ها این کار را انجام می‌دادند و اسمش را می‌گذاشتند تفریح».

صالحی خطاب به خانواده و مخاطبان این برنامه گفت: «نیومدم که بگم پدرم بد است، آمدم بگم که اعتیاد پدرم را از من گرفت».

ازدواج پرستو صالحی:

پرستو صالحی با انتشار این عکس در اینستاگرام خود، از ازدواج خود خبر داد.

گفت و گو با پرستو صالحی
فکر می کنید در کجای مسیر حرفه بازیگری ایستاده اید؟
پرستو صالحی: حرفه بازیگری و هنر ته ندارد و من فکر می کنم هنوز اوایل راهم و با توجه به وقفه طولانی که در کارم افتاده، الان در موقعیت یک شروع مجدد هستم. راستش فکر می کنم در انتخاب هایم اشتباه هایی کردم و این وقفه ها هم تقصیر خودم بوده است. ولی از جایگاهی که الان در آن هستم راضی نیستم چون سال های اول شروع خوبی داشتم و متاسفانه در جایی متوقف شد. برگشتن به سال های پرانرژی جوانی هم سخت است و اصلا امکان پذیر نیست چون گذشته و کاری نمی توان کرد.

شروع خوبتان چطور بود؟
من کارم را از سال 75 در تئاتر گروه آقای رجب پور شروع کردم و حتی اگر نقش های کوتاهی داشتم با کارگردان های خوبی کار کردم. مثلا نقش کوتاهی در «اعتراض» آقای کیمیایی داشتم یا «خانه ای روی آب» آقای فرمان آرا یا «چشم هایش» آقای قریبیان. فکر می کنم همچنان آن دو سکانس بهترین سکانس هایی است که در طول زندگی ام بازی کردم و اولین حضور حرفه ای ام در تلویزیون با آقای حسن هدایت بود. در مجموعه «محاکمه» که یک نقش خوب و اساسی داشتم. شروع خیلی حرفه ای و خوبی بود اما یک جایی در یکی از انتخاب هایم اشتباه کردم و مسیرم را دنده عقب رفتم. اتفاقا انتخابی هم بود که مردم من را با همان کار شناختند.

کدام کار؟
پرستو صالحی: «زیر آسمان شهر». نمی گویم کار بدی بود و هنوز بعد 14 سال مردم من را با همین کار یادشان می آید ولی انتخاب غلطی کردم چون من بازیگر کمدی نبودم. مسیرم تغییر کرد و از تمام کارهای جدی که پیش از آن انجام می دادم مثل سریال «عشق سال های جنگ» و «تب» و «رسم شیدایی» بیرون و مرا به عقب کشید.

پرستو صالحی پس از بازی در سریال تلویزیونی زیر آسمان شهر به شهرت رسید

بعد چه اتفاقی افتاد؟
تا سال ها اصلا کار جدی به من پیشنهاد نمی شد.

یعنی پیشنهاد کاری نداشتید یا پیشنهاد کمدی می دادند؟
پرستو صالحی: فقط پیشنهاد کار کمدی داشتم. من هم آدم چندان طنازی نیستم و شاید «زیر آسمان شهر» یک اتفاق بود برای کاراکتری که بازی کردم و درست از آب درآمد، اما خودم را بازیگر کمدی نمی دانم. مثلا آقای مدیری احتیاجی نیست کار خاصی کند، خودش آدم طنازی است ولی من اینطور نیستم. آنقدر که استعداد درآوردن اشک مردم را داشتم، در خنداندنشان این توانایی را نداشتم.

فکر می کنید برای انتخاب های اشتباه، کاری نمی شود کرد؟
باید زمان بگذرد تا فراموش شود. خیلی از کارگردان های خوب به من گفتند نباید کار کمدی می کردم. البته من زیاد این حرف ها را قبول ندارم. معتقدم بازیگر باید توانایی هر بازی ای را داشته باشد.

مگر نمی گویید که توانایی درآوردن اشک مردم را دارم؟
پرستو صالحی: من شخص خودم را می گویم که اصلا آدم طنازی نیستم. کمدی بازی کردن یک جنس آدم خاصی را می خواهد و نمی توانیم بگوییم تمام بازیگرها توانایی کار کمدی دارند و خیلی ها با شکست مواجه می شوند. مثال ساده اش این است که یک نفر جوکی را طوری تعریف می کند که از خنده روده بر می شوید و همان جوک را یک آدم دیگر خیلی یخ و بی مزه تعریف می کند. خب اشتباه هایی که آدم می کند قابل جبران نیست چون اگر بخواهیم صبر کنیم که زمان بگذرد هم سال های زیادی را از دست می دهیم که قابل برگشت نیست. برای من هم سال های آزادهنده ای بود.

نکته دیگر اینکه کمی زبان تند و تیزی دارم و زبان تند یک مقدار آدم ها را از اطرافت فراری می دهد. معمولا ما ترجیح می دهیم از ما تعریف و تمجید شود و انتقاد نشنویم، ترجیح می دهیم همیشه جواب مثبت بشنویم و خب من آدم این شکلی ای نیستم؛ من نه باج می دهم نه دروغ می گویم و تمجید بی جهت می کنم. درباره هرچیزی که خوب باشد، خوب می گویم و بد را بد. اگر این بدگفتن باعث شود از فضای کارم و هرچیزی که منفعتم در آن است دور و ساقط بشوم، باز سعی می کنم چیزی را که درست تر است، بگویم.

واقعا آدم به خاطر رک گویی و باج ندادن در محیط کارش عقب می افتد؟
پرستو صالحی: بله، هرچند ما مدام می گوییم عاشق صداقتیم و دروغ را دوست نداریم اما جنبه شنیدن حرف راست را هم نداریم انگار آدم ها ترجیح می دهند دروغ های شیرین بشنوند. من هم اینطور نیستم و تاوان زیادی هم دادم. راستش فکر می کنم حق مردم است که چیزهایی درابره زندگی شخصی آدم های مشهور بدانند. این یک مساله عادی در تمام دنیاست. من هم سعی کردم به این سوال ها جواب بدهم اما قضاوت آزارم می دهد و می گویم اگر از خودم بپرسید، راستش را خواهم گفت حتی درباره یک مساله شخصی مثل پروتز لب. من در آنتن شبکه دو هم گفتم که تنها کاری که برای زیبایی انجام دادم، تزریق ژل در لب بود که خیلی هم بابتش پشیمانم.

پرستو صالحی دانشجوی انصرافی رشته نمایش است

چرا پشمانید؟
پرستو صالحی: چون با تغییر سن، نگاه آدم به زندگی عوض می شود. من در 37 سالگی احساس می کنم که طبیعی بودن و آنچه با آن متولد شدم را بیشتر دوست دارم تا اینکه بخواهم خودم را شبیه دیگری کنم. اگر می گویم پشیمانم، چون می دانم یک چیزهایی قابل برگشت نیست. حتی به دوستانم که می خواهند کارهای اینچنینی کنند، می گویم به فکر 40 سالگی تان باشید. در 40 سالگی آنقدر نگاهتان تغییر خواهدکرد که دوست ندارید هیچ چیز اضافی ای در صورتتان ببینید، از تتوی ساده ابرو تا تزریق ژل و هرچیز دیگر.

نگرانی یک بازیگر زن در مورد چهره اش زیاد است، نه؟
پرستو صالحی: بله، خب جوان نگه داشتن پوست مهم است و هرچقدر سن بالاتر می رود، طبیعتا نقش ها تغییر می کند. مثلا دیگر قرار نیست من نقش یک دختر 20 ساله را بازی کنم نباید هم بکنم. البته اتفاق می افتد و دوستانی این کار را انجام می دهند اما بیننده باور نمی کند و خب نتیجه اش هم این است که مخاطب از تلویزیون فراری می شود چون باور نمی کند یک خانم سی و چند ساله هنوز درگیر چای آوردن برای خواستگار باشد.

کلا افت چهره برای یک بازیگر نگران کننده است. برای اینکه ما ساعت کاری های منظمی نداریم؛ گاهی صبح گریم می شویم و 16 ساعت این گریم روی پوستمان و زیر نور پروژکتور می ماند. خب این باعث می شود عضلات صورت سریع تر شل شوند و افت کنند. حتی شاید سفیدی موی گوینده های تلویزیون به خاطر پروژکتورهای بالای سرشان است. تمام اینها این نگرانی را ایجاد می کند که در 30 سالگی 35 ساله به نظر نرسم.

مراقبت خاصی هم از پوستتان انجام می دهید؟
نه، راستش را بخواهید من آدمی نیستم که خیلی به خودم رسیدگی خاصی کنم، اما بعضی کارها را انجام نمی دهم، مثلا سیگار نمی کشم، اگر شب دیر بخوابم، جبرانش می کنم و اصولا بی خوابی و کم خوابی ندارم.

تصاویر پرستو صالحی