به گزارش خبرنگار اقتصادآنلاین، ابراهیم رئیسی ۲۴ بهمن ماه به دعوت رسمی رئیس جمهور چین برای انجام سفری رسمی عازم این کشور شد تا با همتای چینی خود، در حوزه‌های مختلف اقتصادی رایزنی کند؛ حاصل این رایزنی‌ها امضای 20 تفاهم‌نامه با این کشور بود.
در حال حاضر که ایران زیر فشار تحریم‌های سنگین قرار دارد، تلاش می‌کند تا روابط خود را با کشورهایی نظیر چین افزایش دهد که البته اتفاق مثبتی است اما در ادامه باید دید طرفین، تا چه اندازه به بدل شدن این تفاهم‌نامه‌ها به قرارداد جدی هستند.
چین یکی از مهمترین کشورهای آسیا است و در شرایطی که ایران از سوی غرب، مورد تحریم‌های سنگین و فشارهای مضاعف قرار گرفته است، روی آوردن به چین بهترین و شاید تنها گزینه‌ی موجود برای تسهیل شرایط اقتصادی ایران باشد. اما در طول سالیان گذشته، چینی‌ها هم چندان روی خوشی به ایران نشان نداده و در برحه‌های حساس، شاهد بدعهدی‌هایی بوده‌ایم که یکی از نمونه‌های نزدیک آن، خروج سینوپک از میدان نفتی یادآوران بود که اتفاقاً کمی پیش از سفر ابراهیم رئیسی به این کشور اتفاق افتاد.
با این همه اما همچنان چین می‌تواند به دست یاری‌گر ایران در حوزه‌های مختلف اقتصادی بدل شود و این در صورتی است که ایران هم بتواند رفتار مناسبی با این کشور در پیش گیرد.
سید محسن قصمری، کارشناس انرژی، معتقد است که باید ریشه‌ی بدعهدی‌های چین را در جای دیگری جستجو کرد.
قمصری در گفتگو با اقتصادآنلاین بیان کرد: اتفاقاً من معتقدم که چینی‌ها در ارتباط با ایران نه تنها بدعهد نیستد بلکه حسن ظن هم دارند.
او ادامه داد: پیش از تحریم‌ها زمانی که مصرف چینی‌ها بین 9 تا 10 میلیون بشکه بود، صادرات نفت خام ما به این کشور 700هزار بشکه در روز بود و حالا که مصرف چین 15 میلیون بشکه است، صادرات نفت ما، طبق آمار و ارقام شرکت نفت، حول و حوش 1 میلیون بشکه است. در واقع این ارقام نشان می‌دهند که چین ضمن مصرف 50 درصدی خود، خریدش از ایران را نیز 50 درصد افزایش داده که نشان دهنده‌ی حسن ظن این کشور است.
این کارشناس با بیان اینکه چینی‌ها علاقه مندند که که روابطشان را با ایران استحکام بخشند گفت: شاید کج سلیقگی از جانب ما بوده که وقتی برجام امضا شد خیال کردیم اروپایی‌ها برایمان شق‌القمر خواهند کرد و همین موضوع باعث دلگیری چینی‌ها شد.
قمصری معتقد است که چین می‌تواند شریک تجاری خوبی باشد ضمن اینکه راه دیگری پیش پای ایران وجود ندارد.
او در ادامه با اشاره به اینکه روابط ایران و چین به نوعی پارادوکس است اظهار کرد: در هر حال چینی‌ها نیز به دنبال حفظ منافع خودشان هستند و نمی‌خواهند ارتباطشان با ایران سبب تخریب روابطشان با غرب شود و وضعیتشان به خطر بیفتد.
قمصری در خصوص چگونگی حفظ ارتباط ایران با چین عنوان کرد: ما ضمن اینکه باید روابطمان را با چینی ها حفظ کنیم، خیلی هم نباید شلوغ کنیم و این ارتباط را رسانه‌ای کنیم چرا ممکن است به روابط چین با غرب آسیب بزند و اگر چین مجبور شود بین ما و غرب یکی را انتخاب کند، بی‌تردید انتخابش غرب خواهد بود.
این کارشناس در پاسخ به این سوال که احتمال تبدیل شدن تفاهم‌نامه‌های چین با ایران به قرارداد چند درصد است اظهار کرد: تبدیل شدن تفاهم‌نامه‌ها به قرارداد نیازمند زمانی نسبتاً طولانی است که این هم بستگی به عملکرد طرفین داد و هر لحظه ممکن است یکی از طرفین دیگر تمایلی به تفاهم‌نامه‌ها نداشته باشد. اما به طور کلی اگر بتوانیم سنجیده پیش برویم، می‌توان به روابط چین با ایران خوش‌بین بود.
