به گزارش بهداشت نیوز، اعتیاد به روابط عاطفی، برخلاف نام لطیفش می تواند از ویران کننده ترین شکل های اعتیاد باشد که این روزها به فراوانی در فیلم ها و داستان های به ظاهر عشقی به تصویر کشیده می شود.
با توجه به نیاز طبیعی و فطری انسان به روابط اجتماعی و عاطفی و انتظار بروز پدیده عشق، به ویژه در دوره جوانی، گاهی تشخیص موارد اعتیاد به روابط احساسی و عاشقانه بسیار دشوار می شود.
درحالی که افراد معتاد به روابط عاشقانه، درگیر روابطی می شوند که نه تنها از نگاه روان شناختی سالم نیست و برای فرد، شادی و تکامل عشق سالم را به همراه ندارد بلکه در نهایت موجب آزار و زیانِ وی شده و بر کوله بار تجربه های طرد شدن، تنهایی و به عبارتی شکست های عشقی اش اضافه می شود.
در حالت کلی، تقریبا در همه انواع اعتیاد، فرد معتاد، عادت به فرارکردن از احساسات غم و غصه، خشم و تنهایی دارد. معتادان به روابط عاطفی نیز از این قاعده مستثنا نبوده و در واقع، آنها بر روابط عاطفی تمرکز می کنند تا از پرداختن به مشکلات و هیجانات منفی زندگی خودشان بگریزند.
معمولا افرادی که در کودکی، از مهربانی و مهر کافی بهره مند نبوده اند، در دام اعتیاد به روابط عاطفی گرفتار می شوند.
خود کم بینی و کمبود عزت نفس در افرادی که در کودکی مهر و محبت کافی دریافت نکرده اند، در بزرگ‌سالی آنها را به وابستگی شدید و اعتیاد عاطفی سوق خواهد داد.
بسیاری از این افراد، در کودکی تنها گذاشته شده یا رها شده‌اند و به همین دلیل، با تمام وجود می کوشند تا به روابط عاطفی خود «بچسبند» و از ترک شدن دوباره به هر قیمتی جلوگیری کنند.
این افراد گاهی، در گرداب روابط عاطفی ویران کننده ای میفتند اما به جهت ترس از ترک شدن و تنها ماندن، از تمام کردن این رابطه دوری می گزینند.
