«ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین با ژست یک اَبَرقهرمان و ادعای اینکه در سال ۲۰۲۳ پیروزی نزدیک است، نقش خود را در حد جنگ حضرت داوود (ع) با جالوت مقایسه کرده و مدعی شد: «مسئله این است که جالوت باید ببازد و هیچ جایگزینی به جز پیروزی اوکراین در این جنگ وجود ندارد.»
به نقل از نورنیوز؛ در همین حال ناتو نیز در وصف جنگ اوکراین با بزرگنمایی عنوان کرد: «اوکراین در حال نوشتن یکی از بزرگترین حماسههای این قرن است. ما هریپاتر و ویلیام والس، ناوی و هان سولو هستیم. ما کسانی هستیم که از شاوشنک (اشاره به فیلم فرار از زندان) فرار کردیم و ستاره مرگ را منفجر کردیم. ما کسانی هستیم که با هارکوننها و با تانوس جنگیدیم.»
در این میان؛ «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا هم در سفر خود به کییف به این ژستهای هالیوودی ضریب بیشتری داد.
این ژستهای به ظاهر مقتدر و پیروزمندانه از سوی مقامات اوکراینی و آمریکایی البته چندان دوامی نداشت و نمایشی بودنشان بر همگان آشکار شد.
در ماههای آغازین جنگ اوکراین یک ویدئوی خویشانداز (سِلفی) معروف از زلنسکی در کاخ ریاست جمهوری منتشر شد که در آن گفته بود: «من از چیزی نمیترسم!»
این ویدئو در حالی به صورت هدفمند به نماد شجاعت و اقتدار زلنسکی بدل شد که اوایل ماه جاری میلادی «نِفتالی بِنِت»، نخستوزیر سابق رژیم صهیونیستی فاش کرد که زلنسکی زمانی شروع به ایراد سخنرانیهایش کرد که مطمئن شد «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه قصد جان او را ندارد!
بِنِت عنوان کرد که شخصا قول عدم انجام این کار را از پوتین در جریان مذاکرات در پایتخت روسیه به دست آورده و بلافاصله پس از ترک کرملین با زلنسکی تماس برقرار کرده است.
او گفت که دو ساعت بعد از آن، رئیسجمهور اوکراین ویدئویی از دفتر خود در کییف منتشر کرد و توضیح داد که «پنهان نشده و از کسی نمیترسد!»
پس از افشاگری بِنِت، ابعاد دیگری از تهی بودن ژستها و سِلفیهای زلنسکی برملا شد. نشریه انگلیسی تایمز گزارش داد؛ هنگامی که در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ عملیات نظامی روسیه علیه اوکراین آغاز شد، دولتمردان این کشور فوراً به یک سرپناه امن نقل مکان کردند.
این پناهگاه به حدی پنهانی بوده که کسانی که به همراه رئیس جمهور اوکراین به زیر زمین رفتند، مجبور شدند یک توافقنامه ویژه عدم افشای اطلاعات درباره آن را امضاء کنند.
بر اساس این سند، آنها از افشای هرگونه جزئیات در مورد طراحی، مکان، امکانات رفاهی یا حتی غذایی که به آنها داده شده بود، منع شدند.
البته تهی بودن سِلفیهای قهرمانه زلنسکی که ناشی از توهمات دوران بازیگری اوست به همین جا ختم نمیشود.
پیشتر نیز تصویری از رئیسجمهور اوکراین با این ادعا که او در کنار لاشه یک پهپاد ایرانی ایستاده منتشر شد و رسانههای غربی از جمله شبکههای فارسیزبان معاند با تیترهای قهرمانانه از زلنسکی مثل «بالهای هیولای آهنین را میچینم» و... به بازنشر آن پرداختند.
اما دیری نپایید که مشخص شد تیترهای مبالغهآمیز این رسانهها مربوط به عکسی جعلی بود که با فناوری پرده سبز و نرمافزار فوتوشاپ ساخته شده بود و حتی کاربران فضای مجازی نیز این موضوع را دستاویزی برای ساخت تصاویری با درونمایه طنز و کنایه به زلنسکی قرار دادند.
توهمات زلنسکی به سایر مقامات اوکراین نیز سرایت کرده، چنانچه پس از وقوع حادثه در یکی از مجموعههای وزارت دفاع در اصفهان، «میخائیلو پودولیاک» مشاور رئیس جمهور اوکراین اعلام کرد: «هدف قرار دادن مواضعی در اصفهان، ارتباط مستقیمی با جنگ در کشور ما دارد!»
این گزافهگویی البته زیاد هم دوام نیاورد و پس از واکنش تند و هشدارآمیز تهران، کییف ادعای او را تکذیب کرد.
ژستهای هالیوودی و اَبَرقهرمانانه زلنسکی اکنون اما، نه تنها به رسوایی او منجر شده بلکه حامیانش را هم با چنین رسواییهایی مواجه ساخته است.
در تازهترین نمونه؛ سفر بایدن به کییف در حالی صورت گرفت که «دیمیتری مدودف» معاون شورای امنیت روسیه گفت: «بایدن ابتدا تضمینهای امنیتی را دریافت کرده بود و سپس به کییف رفت.»
همچنین «ماریا زاخارووا» در یک نشست مطبوعاتی گفت: بایدن بدون اطلاع مسکو و بدون درخواست از روسیه برای اطمینان از حفظ امنیت خود، جرأت نداشت از کییف بازدید کند.
زاخارووا خاطرنشان کرد: آنها برای اینکه به نمایش خود رنگ و لعاب بیشتری دهند، هنگام بازدید بایدن، آژیر خطر حمله هوایی را هم به صدا درآوردند، در حالی که پیش از آن به مردم کییف اطلاع داده بودند به این آژیر خطر توجه نکنند.
آنچه در مجموع در رفتارهای مقامات اوکراینی و حامیان اروپایی و آمریکایی آنها مشاهده میشود در حقیقت طبلهای توخالی و بیپشتوانهای است که هیچ محلی از واقعیت ندارد.
رفتاری که مصداق بارز سخنان «علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان در خصوص اظهارات مشاور رئیس جمهور اوکراین درباره حملات پهپادی به اصفهان است که گفته بود: «زلنسکی و تیمش گاهی اوقات علاقه دارند که در صدر اخبار قرار داشته باشند.»