به گزارش همشهری آنلاین، طبیعت یک منبع بزرگ الهام است و فناوری نانو روشی هیجان انگیز برای به استفاده از درس‌های آن است و اکنون اولین ربات مارمولکی در نوع خود می‌تواند روزی به پزشکان در جراحی‌ها کمک کند.
به نقل از آی‌ای، ربات کوچکی موسوم به GeiwBot که روزی می‌تواند به پزشکان در انجام عمل جراحی کمک کند، از توانایی باورنکردنی چسبیدن و راه رفتن گکوها(نوعی مارمولک) روی سطوح مختلف و حرکت کارآمد کرم‌ها الهام گرفته شده است.
این ربات جدید که توسط مهندسان دانشگاه واترلو ساخته شده است با استفاده از فناوری‌های نور فرابنفش و نیروی مغناطیسی می‌تواند روی هر سطحی حتی روی دیوارها و سقف‌ها حرکت کند.
بهتر از آن اینکه این ربات در نوع خود اولین است و بدون منبع تغذیه خارجی کار می‌کند و امکان کنترل از راه دور و تطبیق‌پذیری در مناطق صعب العبور را فراهم می‌کند.
ربات نرم GeiwBot در مراقبت‌های بهداشتی
دکتر باکسین ژائو استاد مهندسی شیمی در دانشگاه واترلو در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: این اولین باری است که یک ربات نرم کل‌نگر بر روی سطوح وارونه صعود می‌کند و نوآوری‌های پیشرفته رباتیک نرم را پیش می‌برد.
وی افزود: ما به پتانسیل آن با توانایی توسعه بسیار بیشتر در چندین زمینه مختلف خوشبین هستیم.
این ربات که GeiwBot نام دارد از یک ماده هوشمند ساخته شده است که می‌تواند به صورت مولکولی تغییر کند تا شبیه به نحوه چسبیدن و آزاد شدن چسبانک‌های پاهای گکوها رفتار کند.
این رفتار به این ربات چهار سانتی‌متری با عرض سه میلی‌متر و ضخامت یک میلی‌متر اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به اتصال به یک منبع انرژی از یک دیوار عمودی بالا برود روی سقف حرکت کند.
ژائو و گروهش ربات GeiwBot را با استفاده از پدهای چسب مصنوعی و الاستومرهای کریستال مایع ساخته‌اند. اساساً یک نوار پلیمری واکنش دهنده به نور، یک عمل کش و قوس کرم‌مانند را شبیه‌سازی می‌کند. از سوی دیگر، پدهای آهنربایی الهام گرفته از گکوها در هر دو انتهای آن، عمل چسبیدن را انجام می‌دهند.
ژائو می‌گوید: اگرچه هنوز محدودیت‌هایی برای آن وجود دارد، اما این پیشرفت نشان‌دهنده نقطه عطف مهمی برای استفاده از بیومیمیک و مواد هوشمند برای ربات‌های نرم است.
وی افزود: طبیعت یک منبع بزرگ الهام و فناوری نانو روشی هیجان انگیز برای به کارگیری درس‌های آن است.
یک ربات نرم بدون نیاز به اتصال به منبع انرژی به طور قابل توجهی راه را برای کاربردهای جراحی احتمالی از طریق کنترل از راه دور درون بدن انسان باز می‌کند. همچنین در طول انجام عملیات‌های نجات می‌تواند به شناسایی یا جستجوی مناطق خطرناک یا صعب العبور کمک کند.
مرحله بعدی برای محققان ایجاد یک ربات نرم اینچنینی است که به طور کامل از نور نیرو بگیرد و به میدان مغناطیسی نیاز نداشته باشد. علاوه بر این، ربات‌های آینده از نور فروسرخ نزدیک به جای نور فراینفش برای افزایش زیست‌سازگاری استفاده خواهند کرد.
این مطالعه در مجله Cell Reports Physical Science منتشر شده است.
