بازیکن تیم فوتبال استقلال می‌گوید مدیران این باشگاه برای درست کردن قراردادش به او وعده‌های الکی داده‌اند.
به گزارش ایسنا، مهدی قایدی، بازیکن تیم فوتبال استقلال بعد از پیروزی یک بر صفر تیمش برابر نساجی اظهار کرد: جای هواداران خالی است. به خاطر ضربه پنالتی عذرخواهی می‌کنم. خودم خیلی ناراحت شدم. فوتبال است و پیش می‌آید. امیدوارم هواداران من را ببخشند. جبران می‌کنم.
او ادامه داد: نزدیک به 6 ماه است که از قول باشگاه به من می‌گذرد. باشگاه به من گفته بود قراردادت را درست می‌کنیم. خودم هیچ اقدامی نکرده بودم ولی خودشان به من قول دادند. تا امروز، هر روز به من می‌گویند امروز و فردا قراردادت را درست می‌کنیم. نمی‌دانم چه ذهنیتی نسبت به بازیکن دارند و نمی‌دانند ما از لحاظ روحی به هم می‌ریزیم. نمی‌دانم چه کسی باید جوابگوی این بی‌احترامی‌ها باشد. من همیشه با آقا وریا صحبت می‌کنم و می‌گویم نمی‌خواهم خودم را درگیر این مسائل کنم. چرا وقتی نمی‌خواستید قراردادم را درست کنید الکی قول دادید تا ذهن من را درگیر کنید.
قایدی در پاسخ به این پرسش که آیا قراردادش در ابتدای فصل و زمان مدیریت سعادتمند درست نشده بود؟ هم بیان کرد: ساعت 12 شب بود که من پیش آقای سعادتمند رفتم. چون کمی خسته بودند گفتند به قطر می‌رویم و قراردادت را درست می‌کنیم. به قطر آمدند و صحبت کردیم ولی گفتند مهر باشگاه را نداریم. برگشیتم ولی متاسفانه از باشگاه رفتند. بعد آقای مددی آمدند. مدیر برنامه‌های من هر روز به باشگاه می‌رفت و به او می‌گفتند امروز و فردا قرارداد قایدی را درست می‌کنیم. واقعا اعصاب و تمرکز من را به هم ریخته‌اند. این از یک طرف، از طرف دیگر در اردو به ما پرسی غذا می‌دهند. نمی‌دانم کجای دنیا به بازیکنان اینطور غذا می‌دهند. من در زمین انقلاب روی سنگ و شیشه گرم می‌کردیم.
او اضافه کرد: ما نمی‌دانیم صاحب ما کیست؟ باید به هواداران بگوییم که با چه سختی‌هایی این مسیر را ادامه می‌دهیم. این وظیفه ماست و باید ادامه بدهیم. همه می‌دانند این مشکلات در استقلال و پرسپولیس وجود دارد. باید به تیم صدر جدول نگاه دیگری داشته باشند. ما بازیکنیم و می‌دویم و حق‌مان را باید بگیریم.
قایدی درباره پیشنهادات خارجی‌اش هم توضیح داد: من قلبا استقلال را دوست دارم. اگر شرایط فراهم باشد دوست ندارم هیچ‌وقت از استقلال جدا شوم. اگر اینجا امکانات خوب داشته باشیم هیچ‌کس دوست ندارد از استقلال جدا شود.
