داریوش شجاعیان پس از پیروزی یک بر صفر تیم فوتبال استقلال مقابل نساجی در هفته چهاردهم رقابتهای لیگ برتر باشگاههای کشور اظهار داشت: ابتدا درگذشت دو دوست عزیز را تسلیت میگویم و امیدوارم دیگر شاهد این اتفاقات نباشیم. نمیدانم چرا میگویید که استقلال بازی را سخت برد. همه دیدند که ما خیلی خوب بازی کردیم و چندین فرصت دیگر هم داشتیم که نتوانستیم از آن استفاده کنیم.
وی ادامه داد: تیم ما خیلی خوب در حال شکلگیری است و نیازمند حمایت هواداران هستیم. امیدوارم همین طور که تا حالا از ما حمایت کردند بازهم حامی ما باشند تا بتوانیم یک قهرمانی را به آنها هدیه بدهیم. شک نکنید که این تیم با حمایت هواداران، جنگندگی بازیکنان و برنامههای کادر فنی و کمک مدیریت باشگاه میتواند قهرمان شود، چون لایق قهرمانی است.
بازیکن تیم فوتبال استقلال درمورد رفتار عجیب ووریا غفوری در اواسط نیمه دوم، خاطرنشان کرد: آن صحنه را من دیدم، اما در جریان نیستم که چه اتفاقی رخ داد. مسئولان باشگاه یا فکری بهتر میتوانند در این خصوص اظهار نظر کنند.
شجاعیان درخصوص فشارهایی که به استقلال وارد میشود، گفت: میخواهم نکاتی را بگویم که شاید برخیها نمیدانند. ما زمین تمرین خیلی بدی داریم. باورتان نمیشود و شاید قشنگ نباشد، اما باشگاه استقلال برای وعدههای غذایی خود در هتل هم مشکل دارد. شاید برخیها بدشان بیاید که من این حرف را بزنم، اما هر بار که به هتل میرفتیم دو مدل غذا داشتیم. مگر میشود تیمی یک مدل غذا داشته باشد؟ شاید بازیکنی کلاً گوشت دوست نداشته باشد. مگر میشود تیمی اینگونه باشد؟ تیمی با این همه هوادار نباید اینگونه باشد.
وی افزود: من دلیل این موارد را نمیدانم، اما مگر چنین چیزی ممکن است؟ ما از اول فصل پشت هم بودیم، اما حس میکنیم تنهاییم و کسی را نداریم. با وجود اینکه صدر جدول هستیم، اما فشار روی ما زیاد است. هواداران ما خیلی فهیم هستند، اما یک سری آن وسط رفتارهایی میکنند که سایر هواداران را هم گمراه میکنند.
بازیکن تیم فوتبال استقلال در پاسخ به این سوال که این یک سری هواداران چه افرادی هستند، تصریح کرد: نمیدانم؛ من خودم در فضای مجازی صفحاتی را میبینم که فقط دنبال تخریب بازیکنان هستند. من درخواست میکنم صاحبان آن صفحات بیایند و مقابل بازیکنان بنشینند و مشکلات خود را حل کنند.
شجاعیان خاطرنشان کرد: آیا باشگاه استقلال نباید یک باشگاه بدنسازی داشته باشد؟ ما هفته گذشته بعد از دو ماه به باشگاه بدنسازی رفتیم. 4 دستگاه در تهرانسر گذاشتهاند و ما مجبور هستیم با همان دستگاهها کار کنیم. من نمی دانم مقصر کیست و فقط میگویم که کمی به ما کمک کنید. میخواهم که کمی ما را حمایت کنند، چون ما خیلی تنها هستیم.