نماگر اصلی بورس تهران در معاملات دیروز با کاهش ۳۳هزار‌واحدی که معادل افت ۸۴/ ۱واحد درصدی بود، در محدوده یک‌میلیون و ۷۸۸هزار‌واحدی جای گرفت. با ثبت عملکرد روز گذشته این شاخص بیشترین افت روزانه خود را در ۲۱ روز معاملاتی اخیر یعنی از ۹ بهمن امسال به بعد تجربه کرد. نماگر هم‌‌‌‌‌‌وزن نیز با افت ۹۱/ ۰واحد‌درصدی در سطح ۵۳۲هزار و ۹۰۰واحدی کار خود را به اتمام رساند. این نماگر نیز ضعیف‌ترین عملکرد خود را از ۲۶ بهمن به بعد تجربه کرد. به این‌ترتیب نماگرهای اصلی بازار برای دومین روز معاملاتی متوالی، جامه‌سرخ به‌تن داشتند تا پس از تجربه دو هفته فوق‌‌‌‌‌‌العاده به لحاظ ثبت عملکرد مثبت در کارنامه معاملات سهام، بازار وارد فضای کاهش قیمت‌ها و استراحت شود. خروج پول حقیقی از گردونه معاملات سهام نیز در جریان دادو‌‌‌‌‌‌ستدهای دیروز ادامه‌‌‌‌‌‌دار بود و شاهد خروج ۷۲۰میلیارد‌تومانی معامله‌گران حقیقی از بازار بودیم. بعد از تجربه رشدهای چند وقت اخیر در بورس تهران به‌نظر می‌رسد فعالان حقیقی تالار شیشه‌ای فعلا تصمیم به خروج از چرخه معاملات سهام گرفته‌‌‌‌‌‌اند تا اثر کلیه متغیرهای تاثیرگذار بر بازار سهام را در ادامه مسیر معاملاتی درنظر بگیرند و در ادامه در رابطه با خرید مجدد سهام تصمیم‌گیری کنند. ارزش معاملات خرد سهام نیز که شامل سهام و حق‌تقدم می‌شود مجددا وارد روند نزولی شده‌است و در معاملات دیروز رقم ۴هزار و ۶۵۴میلیارد‌تومان را ثبت کرد. از این متغیر به‌عنوان پارامتری که فضای رونق و رکود را در بازار نشان می‌دهد، یاد می‌شود و کاهش آن نشانه خوبی برای رونق معاملات سهام نیست. در معاملات دیروز سه نماد فولاد، فملی و فارس که به‌عنوان نمادهای شاخص‌‌‌‌‌‌ساز بازار شناخته می‌شوند، بیشترین تاثیر منفی را بر روی شاخص‌کل بورس داشتند.
همان‌طور که در گزارش روز قبل «دنیای‌اقتصاد» تحت‌عنوان پرش ۲ رقمی بورس نیز اشاره شد، بازار سهام در هفته گذشته موفق شد ۲ رکورد را در نوسان‌های شاخص‌‌‌‌‌‌ها ثبت کند.
اول اینکه شاخص‌کل بورس تهران پس از مدت‌ها توانست خود را به بالای مرز مهم و روانی یک‌میلیون و ۸۰۰هزار‌واحدی برساند و همچنین نماگر هم‌‌‌‌‌‌وزن نیز توانست پس از ۳۱ ماه سقف تاریخی خود را در معاملات ماه اسفند مجددا فتح کند، اما با افت‌‌‌‌‌‌هایی که در روز گذشته ثبت شد، شاخص‌کل بار دیگر از سطح مهم یادشده عقبنشینی کرد و نماگر هم‌‌‌‌‌‌وزن نیز درگیر افت‌‌‌‌‌‌و‌خیزهای خود در محدوده مهم تاریخی خود است. حال باید دید جریان معاملات بورس تهران در هفته‌های آتی چگونه پیش خواهد رفت و آیا شاخص‌کل بورس تهران موفق خواهد شد سقف تاریخی خود را که در معاملات مرداد سال۹۹ تجربه کرده‌است، مجددا فتح کند یا خیر.
بخشی از افزایش مستمر و مداوم قیمت ارز در روزهای اخیر تحت‌تاثیر نبود چشم‌‌‌‌‌‌انداز مثبت و روشن به آینده سیاسی و اقتصادی کشور واقع شد، تاجایی‌که در ماه‌های اخیر هیچ اخبار مثبتی پیرامون توافق و تعامل طرفین مذاکرات مخابره نمی‌‌‌‌‌‌شد و این موضوع دستیابی سریع و حصول توافق در کوتاه‌‌‌‌‌‌مدت را عملا دور از ذهن می‌کرد. اکنون اما قضیه کمی فرق کرده و قیمت دلار نیز در روزهای اخیر متاثر از اخبار مثبتی که در این زمینه منتشر شده از سقف ۶۰هزار‌تومان عقبنشینی داشته و اکنون در کانال ۵۴هزار‌تومان در بازار غیررسمی نوسان دارد. این روزها رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تهران به‌سر می‌برد و در روز جمعه و شنبه با مقامات ایرانی سلسله جلساتی را برگزار کرده‌است. گروسی در صحبت‌هایی که دیروز داشت به این نکته اشاره کرد که توافق خوبی که قرار است به آن برسیم به احیای برجام کمک خواهد کرد و باید تضمین‌‌‌‌‌‌های ایران را دریافت کنیم. بازار سهام از جمله بازارهایی است که اثر اخبار بر کلیت خود را سریع‌تر از سایر بازارها پیشخور می‌کند. با اینکه همگان بر این نکته مهم واقف هستند که دستیابی به توافق در بلندمدت به‌نفع بنگاه‌های اقتصادی و بازاری مثل بورس تهران است، اما نمی‌توان از اثر کوتاه‌‌‌‌‌‌مدت کاهش قیمت دلار نیز غافل شد. قیمت‌ها در بازار سهام در ماه‌های اخیر تحت‌تاثیر جاماندگی قیمتی که در بازار سهام وجود داشت و همچنین افزایش قیمت دلار در بازار غیررسمی رشد داشته‌‌‌‌‌‌اند.
هرچند این افزایش قیمت‌ها در تالار شیشه‌ای در راستای تطبیق خود با متغیرهای کلان اقتصادی تاثیرگذار و تعدیل شکاف موجود میان بازدهی سهام با سایر بازارهای موازی بوده‌است، اما نمی‌توان از بار منفی و روانی که در کوتاه‌‌‌‌‌‌مدت کاهش قیمت دلار در صورت حصول توافق در بازار ایجاد خواهد کرد، غافل شد. البته تا لحظه تنظیم این گزارش (ساعت۱۴ روز شنبه) معاملات دلار در بازار آزاد واکنش منفی خاصی به صحبت‌های گروسی و فعل و انفعالاتی که پیرامون مساله مذاکرات صورت‌گرفته، نشان نداده است. دلیل این امر نیز تکرار سریالی این قبیل ملاقات‌‌‌‌‌‌ها و صحبت‌‌‌‌‌‌ها در سال‌های اخیر است. به کرات چنین ملاقات‌هایی در چند وقت اخیر شکل‌گرفته‌است و حتی طرفین نطق‌‌‌‌‌‌های مختلفی را در راستای توافق اشعار داشته‌‌‌‌‌‌اند، اما هربار گذر زمان ثابت کرده که دستیابی به توافق نهایی با موانع و چالش‌های اساسی مواجه است. نتیجتا اینکه می‌توان بخشی از سهم جریان نیرومند عرضه در کلیت بازار سهام را به احتمالات فشارهای کوتاه‌‌‌‌‌‌مدت منتج از کاهش قیمت دلار در بازار در صورت حصول توافق احتمالی درنظر گرفت. مجددا متذکر می‌شود که منافع حاصل از توافق و ارتباط با اقتصاد جهانی، بیشترین فواید و مزایا را در بین بازارهای دارایی نصیب بازار سهام خواهد کرد.
