به گزارش مهر به نقل از اسپیس، آلبرت انیشتین کشف کرده بود که توده در فضا می پیچد و کهکشان های عظیم و خوشه های کهکشانی می توانند فضای اطرافشان را به میزانی تغییر دهند که لنزهای کهکشانی بسازد و به عبارت دیگر مسیر نور از کهکشان های دوردست را خم و بزرگنمایی کنند.
امواج گرانشی ابزاری مهم برای کیهان شناسان به حساب می آید. آنها می توانند نور کهکشان های دوردست را که بسیار کم سو هستند، بزرگنمایی کنند تا با جزئیات دقیق تر دیده شوند یا ماده تاریک نامریی در فضا را نشان دهند.
با این وجود محققان فقط توانسته اند حدود ۱۰۰ لنز گرانشی را ردیابی کنند.
اکنون گروهی از محققان به رهبری کیم وی تران ستاره شناس مرکزASTRO 3D و دانشگاه نیوساوث ولز استرالیا یک الگوریتم ماشین یادگیری برای جستجوی لنزهای گرانشی در تصاویر ابزار DECam تلسکوپ ۴متری«ویکتور ام بلانکو» در رصدخانه ای در شیلی به کار گرفتند.
این الگوریتم که توسط کولین جاکوبز از دانشگاه فناوری سویین برن طراحی شده هزاران میلیون تصاویر کهکشان ها را بررسی کرد تا نمونه ای شامل ۵ هزار لنز گرانشی را برای بررسی انتخاب کند که به چشم انسان قابل مشاهده نیستند.
این لنزهای گرانشی بسیار کوچک هستند بنابراین اگر تصویر تار باشد، نمی توان به طور دقیق آنها را ردیابی کرد.
تران و همکارانش با استفاده از تلسکوپ های رصدخانه W.M.Keck در هاوایی و تلسکوپ VLT در شیلی ۷۷ مورد از ۵ هزار لنز گرانشی کاندیدا را رصد کردند. آنها متوجه شدند ۶۸ مورد از لنزهای گرانشی مذکور واقعی هستند و طیف سنجی نیز فرایند انتقال سرخ (redshift) لنز گرانشی و شی تحت تاثیر ۵۳ مورد از آنها را تایید کرد. انتقال قرمز به جابجایی بین خطوط طیفی بامواج بلندتر( انتهای طیف سرخ) در امواجی است که از کهکشان ها و اجسام آسمانی دوردست می تابد. از این فرایند به عنوان تغییر داپلر نیز تعبیر می شود.
لنزهای مذکور به طور معمول طیف انتقال قرمز بالاتری نسبت به لنزهای گرانشی شناخته شده دارند و این بدان معنا است که ستاره شناسان می توانند با کمک آنها عمق بیشتری از جهان را رصد کنند.
دقت این الگوریتم در یافتن لنزهای گرانشی جدید۸۸ درصد و این بدان معنا است که احتمالا هزاران لنز گرانشی جدید وجود دارد که ستاره شناسان می توانند درباره آنها تحقیق کنند.
