در قرن هفدهم تا اوایل قرن بیستم در انگلستان پدیده ای عجیب و باور نکردنی رواج داشت که به «فروش همسران» موسوم بود.
برطبق منابع تاریخی، بسیار طبیعی بود که روزنامه ای را باز کنید و آگهی هایی از فروش همسران را ببینید.
قبل از سال ۱۸۵۷، انگلستان قوانینی برای طلاق نداشت و برای این امر، مردم باید موافقت پارلمان و تایید کلیسا را به دست می آوردند و برای ارایه طلاق در این نهادها، باید چیزی در حدود ۳۰۰۰ پوند خرج می کردند. از سوی دیگر، قانون انگلستان، جدایی زوجین را با توافق دو طرف بدون موافقت پارلمان، نمی پذیرفت.
با بالا رفتن هزینه های طلاق، تنها قشر ثروتمند امکان طلاق گرفتن داشتند و سایر افراد از راه حل های جایگزین استفاده می کردند.
بنابراین اقشار ضعیف که تحمل هزینه های بالا را نداشتند از راه فروش همسران ،به زندگی مشترک پایان می دادند.
گفتنی است فروش همسر قانونی نبود اما مقامات وقت برخوردی با این امر نداشتند.
پدیده فروش همسر، پس از وضع قوانین توسط پارلمان انگلستان که روند طلاق را آسان می کرد، کم کم رو به افول گذاشت و طلاق عادی جایگزین آن شد.
