به گزارش اقتصادنیوز در این یادداشت آمده است:در طول 3 دهه گذشته چندین توافقنامه سیاسی، امنیتی و تجاری بین ایران وعربستان امضا شده اما این توافقنامه‌ها پس از مدتی تاثیر عملی خود را از دست داده و این نشان می‌دهد که عوامل خارجی در ایجاد تنش بین دو کشور نقش دارند. یک گمانه‌زنی بدبینانه وجود دارد و آن اینکه ، توافقنامه ایران و عربستان در پکن مقدمه‌ای برای پیوستن ریاض به توافقنامه صلح اعراب و اسرائیل موسوم به صلح ابراهیم است زیرا عربستان با نزدیک شدن به ایران قصد دارد یک مشروعیت سیاسی برای خود کسب کند.
یکی از خطراتی که وجود دارد این است که عربستان برای برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی به‌شدت از سوی آمریکا تحت فشار است و لذا ممکن است توافقنامه پکن محملی برای پیوستن عربستان به طرح صلح ابراهیم باشد.
موضوع دیگر وجود یک شبکه رسانه‌ای تروریستی تحت عنوان مصادره‌ای «ایران اینترنشنال» است که هزینه مالی این شبکه را سعودی‌ها تامین می‌کنند. لذا عربستان برای ابراز حسن نیت خود نسبت به ایران باید کمک مالی خود را به این شبکه منفور قطع کند تا توافقنامه پکن راه را برای برقراری رابطه پایدار بین دو کشور هموار سازد. از این رو توافقنامه ایران و عربستان یک رویداد استراتژیک در جهان تلقی می‌شود و می‌تواند به گسترش صلح وثبات وتوسعه پایدار منطقه‌ای و اسلامی کمک کند مشروط بر اینکه عربستان گام عملی در این خصوص بردارد.
