فرارو- تصاویر شگفت انگیزی از یکی از بزرگترین گونه های مارهای جهان - آناکوندا - توسط عکاس و ماجراجوی شجاع جولیان گانتر، که در زیر آب شیرجه می‌زند تا تنها چند سانتی متر از سوژه‌های عظیم خود فاصله بگیرد، منتشر شده است.
به گزارش فرارو، عکس‌های این عکاس ساکن تگزاس، آناکوندا‌هایی را نشان می‌دهد که طول برخی از آنها به هفت متر (۲۲ فوت) می‌رسد. این مارهای ترسناک در آبراهه‌های منطقه گرمسیری پانتانال آمریکای جنوبی به دور شاخه‌ها پیچیده شده‌اند.
گرفتن چنین عکس‌هایی از این موجودات گریزان نیاز به برنامه ریزی زیادی دارد و آگاهی از علائم هشدار دهنده‌ای که نشان می‌دهد مار‌ها باید به حال خود رها شوند.
جولیان، ۴۴ ساله، می‌گوید: برای اینکه بتوانید به درستی و ایمن با حیواناتی از این نوع ارتباط برقرار کنید، باید تحقیقات پیشینه زیادی در مورد رفتار، تمایلات آنها، علائم هشدار دهنده و ... انجام دهید.
وی فاش می‌کند که مهم است که به آناکوندا‌ها راه فراری بدهیم و از گوشه بردن آنها خودداری کنیم. او می‌گوید: انسان‌های بالغ در فهرست غذای آناکوندا نیستند. تنها دلیل حمله آناکوندا به انسان این است که شما او را آزار می‌دهید و یا بدون هیچ راه فراری او را در گوشه‌ای قرار می‌دهید. اگر حیوانی احساس خطر کند و به او گزینه جنگ یا گریز داده شود، حیوانات وحشی تقریباً هر بار گزینه فرار را انتخاب خواهند کرد.
جولیان - که عکس‌های باورنکردنی خود را در اینستاگرام به اشتراک می‌گذارد - می‌گوید که این یک تصور غلط رایج است که آناکوندا‌ها بیش از حد تهاجمی هستند و به هر چیزی که در مسیر آنها قرار بگیرد حمله می‌کنند.
او می‌گوید: فیلم ترسناک آناکوندا در سال ۱۹۹۷ با بازی جنیفر لوپز و خواننده رپ آیس کیوب، احتمالاً نقشی در ترس بی‌اساس مردم از مار‌ها داشته است.
جولیان توضیح می‌دهد: تنها حملات تایید شده توسط آناکوندا‌ها به انسان، خارج از دفاع یا به این دلیل بوده است که حیوان احساس خطر کرده است.
این عکاس که در ریودوژانیرو برزیل به دنیا آمده است، می‌گوید به محض مشاهده یک آناکوندا که می‌تواند از آن عکس بگیرد، به آرامی و با احتیاط وارد آب می‌شود و توضیح می‌دهد: ما نمی‌خواهیم تهدیدآمیز به نظر برسیم.
جولیان گفت که گاهی اوقات آناکوندا‌ها می‌توانند در اواسط فیلمبرداری به دوربین او نزدیک شوند، اما او مطمئن است که آرام است. او می‌گوید: اگر مار شروع به نزدیک شدن به شما کرد، که گاهی اتفاق می‌افتد، بگذارید اتفاق بیفتد و هیچ حرکت ناگهانی انجام ندهید. بیشتر اوقات، برای بازرسی دوربین شما جلو می‌آید و پس از اتمام کار عقب نشینی می‌کند.
با این حال، او اعتراف می‌کند که اولین برخوردش با یک آناکوندای بالغ باعث شد کمی وحشت کند. جولیان، که در گذشته با کوسه‌های سفید و کروکودیل‌های بزرگ غواصی کرده و از آنها عکس گرفته است، می‌گوید: البته اولین باری که با یک آناکوندای کامل (شش تا هفت متری - ۲۰ فوت تا ۲۲ فوتی) روبرو شدم، عصبی بودم. وقتی مار به سمت من چرخید، فقط آرام ماندم و اجازه دادم شروع کننده تعامل باشد. مار حدود ۲۰ تا ۳۰ ثانیه زبانش را روی دوربین من تکان داد و آن را بررسی کرد و سپس به طور اتفاقی به موقعیت قبلی خود عقب نشینی کرد. در آن زمان می‌دانستم که با من راحت است و می‌توانستم به آرامی به آن نزدیک شوم تا عکس‌های بیشتری بگیرم.
پیدا کردن آناکوندا نیاز به تخصص دارد، اما این واقعیت که آنها بومی پانتانال در تمام طول سال هستند، کار را کمی آسان‌تر می‌کند. جولیان می‌گوید: ما سعی می‌کنیم زمان سفرهایمان را به فصل خشک اختصاص دهیم، که خوشبختانه معمولاً زمانی است که هوا سردتر است. در حالت ایده آل، شما می‌خواهید یک روز سرد، اما آفتابی داشته باشید، به این ترتیب مار‌ها در ساحل رودخانه آفتاب می‌گیرند و تشخیص آنها را آسان‌تر می‌کند. یکی از چیز‌های خوب در مورد آناکوندا‌ها این است که آنها سرزمینی هستند، بنابراین اگر قبلاً یک مار، به ویژه یک مار بزرگ، در منطقه خاصی از رودخانه دیده‌اید، به احتمال زیاد دوباره آن را در آن منطقه خواهید دید.
آناکوندا‌ها اغلب بوآ‌های آبی لقب داده می‌شوند، زیرا زمان زیادی را در آب می‌گذرانند. آنها اغلب در تلاش برای پنهان شدن به محض اینکه متوجه شوند که دیده شده اند وارد آب می‌شوند.
عکاسی از خزندگان و موجودات دریایی در زیستگاه طبیعی آنها به یک علاقه مادام العمر برای جولیان تبدیل شده است، او اغلب با همسرش به سفر‌های اکتشافی می‌رود. او می‌گوید: وقتی دخترمان بزرگتر می‌شود، در نهایت به سفر‌های ما می‌پیوندد.
