به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ فیبریلاسیون دهلیزی (AF یا AFib) شایع‌ترین نوع آریتمی قلبی است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. در فردی که مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی است، حفره‌های بالای قلب به طور نامنظم می‌تپد یا اصطلاحا فلر می‌زند، بنابراین خون آنطور که باید به داخل حفره‌های پایینی که بطن‌ها هستند، جریان نمی‌یابد. گفتنی است که فیبریلاسیون دهلیزی می‌تواند یک وضعیت یکباره، گاه به گاه یا دائمی باشد.
به گفته محققان، مهم است که فیبریلاسیون دهلیزی مداوم درمان شود، زیرا دهلیز‌های با ضربان نامنظم مستعد ایجاد لخته‌های خونی است که می‌تواند آزاد شده و در جریان خون گردش کند و در رگ خونی مغز قرار گرفته و باعث سکته شود. درمان می‌تواند شامل دارو برای کاهش یا عادی سازی ریتم قلب، رقیق کننده‌های خون برای کاهش تشکیل لخته‌های خون یا جراحی باشد.
یک روش جراحی به نام کاتتر ابلیشن، یک درمان موثر برای فیبریلاسیون دهلیزی علامت دار است. در این جراحی، یک لوله بلند و انعطاف پذیر از طریق ورید پا، گردن یا زیر ترقوه وارد رگ خونی قلب می‌شود. روش سنتی فرسایش حرارتی است که در آن گرما یا سرمای شدید بر روی بافت‌های باعث آریتمی اعمال می‌شود.
یک مطالعه بین المللی جدید از پالس‌های الکتریکی برای از بین بردن بافت قلب استفاده کرده و نشان می‌دهد که به اندازه انرژی حرارتی در درمان فیبریلاسیون دهلیزی موثر است. علاوه بر این، سریعتر بوده و خطر عوارض ناشی از حرارت کمتر است.
این تکنیک که فرسایش میدان پالسی نامیده می‌شود، از پالس‌های الکتریکی برای ایجاد حفره‌های ریز در غشای سلول‌های عضله قلب استفاده می‌کند که باعث مرگ سلول‌ها می‌شود. این روش قبلاً برای درمان سرطان با هدف قرار دادن و از بین بردن سلول‌های تومور استفاده می‌شد، اما اخیراً برای درمان آریتمی مناسب در نظر گرفته شده است.
بر اساس آزمایش ها، ۶۶ درصد از شرکت کنندگان مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی پس از این روش هیچ اپیزودی از فیبریلاسیون دهلیزی را تا ۱۲ ماه پس از عمل تجربه نکردند. از بین افرادی که فیبریلاسیون دهلیزی مداوم داشتند، ۵۵ درصد هیچ فیبریلاسیون دهلیزی در همان دوره نداشتند.
در مقایسه با فرسایش حرارتی که می‌تواند به دریچه‌های قلب و رگ‌های خونی آسیب برساند، عوارض جانبی مرتبط با این روش بسیار کم است. علاوه بر این، روش فرسایش میدان پالسی کمتر از یک ساعت طول می‌کشد که به طور قابل توجهی سریعتر از روش حرارتی است که معمولاً دو یا چند ساعت طول می‌کشد.
پژوهشگر ارشد این مطالعه در پایان گفت: اثربخشی این روش مشابه آنچه در فرسایش حرارتی می‌بینیم است، اما ما آن را بسیار سریعتر و با ایمنی بسیار بیشتری انجام می‌دهیم. بسیاری از پزشکان احساس می‌کنند که فرسایش میدان پالسی به روش غالب تبدیل خواهد شد، بنابراین این روش واقعا یک تغییر رویکرد اساسی است.
شرح کامل این مطالعه در مجله Circulation منتشر شده است.
