به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما، ستاره شناسان به دنبال مشاهده یک ستاره بسیار خاص که V۸۸۳ Orionis نام گرفته است، منشا آب بر روی زمین را به دوران قبل از ایجاد خورشید نسبت می‌دهند.
سایت علمی سمنترس (Ca m’intéresse) با انتشار مطلبی در همین زمینه نوشت: شاید یک ستاره واقع در فاصله ۱۳۰۰ سال نوری از زمین، بتواند یکی از راز‌های منظومه شمسی را بر ملا کند: پیدایش آب در سیاره ما. دانشمندان برای پی بردن به منشا آب در زمین همواره به یک حلقه گمشده بر می‌خوردند. ولی این ستاره که اوریونیس نام گرفته است باعث شده است دانشمندان متوجه شوند که آب قبل از پیدایش خورشید در زمین به وجود آمده است. خورشید ۴.۵ میلیارد سال عمر دارد.
این ستاره با یک صفحه بسیار بزرگ از مواد احاطه شده است. دانشمندان در این صفحه، بخار آب کشف کرده اند که با گرد و غبار و گاز مخلوط است. ادغام این گرد و غبار و گاز‌ها شاید روزی سیاره‌های جدیدی در مدار خلق کند. آب در منظومه شمسی از جمله آب موجود در کره زمین، در هاله گازی در زمان تولد خورشید وجود داشته است. آب نه تنها قبل از به وجود آمدن زمین وجود داشته است بلکه به توسعه منظومه شمسی نیز کمک کرده است. آب یک مولکول بنیادی در فرآیند شکل گیری ستاره‌ها و سیارات می‌باشد.
این موضوع ثابت می‌کند سیاره‌ها میلیارد‌ها سال پیش و قبل از تولد خورشید در فضای بین ستاره‌ای ایجاد شده اند. ستاره‌های دنباله دار و زمین از این آب به ارث برده اند.
برخی تلسکوپ‌های بزرگ در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته اند. تحقیقی که در دنیای ستاره شناسی زلزله ایجاد کرده است. طبیعت گرم صفحه پیرامون اوریونیس به دلیل رشد سریع، به دانشمندان اجازه داد مشاهداتی داشته باشند که درباره سایر ستاره‌ها ممکن نبوده است. در سایر ستاره ها، آب منجمد بوده و قابل تشخیص نیست. آنچه آن‌ها مشاده کرده اند یک مولکول H۲O نیست بلکه گونه‌ای کمی سنگین‌تر از این مولکول است. این مولکول به جای داشتن یک اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن، یک اتم اکسیژن، یک اتم هیدروژن و یک اتم دوتریوم دارد. به نظر می‌رسد حجم آب موجود در اوریونیس ۱۲۰۰ برابر آب موجود در اقیانوس‌های زمین باشد.
دانشمندان پیش‌تر منشا آب در زمین را تا زمان ظهور ستاره‌های دنباله دار و سیارک‌ها دنبال می‌کردند، زیرا ترکیب آن‌ها یکی است. ولی دلیل وجود آب در ستاره‌های دنباله دار مشخص نبود.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهند آب موجود در یک سیاره به طور تقریبا مستقیم از ابر‌هایی نشات گرفته است که این سیاره را خلق کرده اند.
