ما با رقبای خیالی خودمان، رقابت تنگاتنگی را شروع کردیم تا هیچ چیزی از زندگی و مرگ این چهرههای متوفی را از دست ندهیم و گشتیم میان گفتوگوهای قدیمی، عکسها و فیلمهای قدیمی و تا میشد تیتر زدیم و تیترهای زردمان را جلوی چشم مخاطب ردیف کردیم.
اما هر آنچه که شما این روزها از سمت رسانهها دیدید، بیاینکه افتخاری محسوب شود یک توضیح دارد، روزنامهنگاری زرد از اواخر قرن نوزده در نشریات اروپایی و آمریکایی ظهور کردند، دلیل انتخاب صفت «زرد» برای این نشریات از نوع کاغذ ارزان و بیکیفیت آن(کاغذ کاهی) میآید اما شاخصه مهم این نشریات به این برمیگردد که با استفاده از عکس و تیترهای جنجالی به هر قیمتی به دنبال جذب مخاطب بودند.
برویم سراغ جوالدوز، حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، سوگندنامهای منسوب به بقراط ، پزشک یونانی نوشته شده که هنوز هم دانشآموختگان پزشکی به شکل نمادین به آن سوگند میخورند. از نکات قابل تامل این سوگندنامه هم به رازداری و منع افشای اطلاعات بیمار اشاره دارد.
اتفاقا این سوگندنامه بومی هم شده و در کشور ما نیز فارغالتحصیلان رشته پزشکی متن مشابهی دارند که در یکی از بندهای آن آمده است:« بیمار حق دارد از رازداری پزشک و دیگر اعضای تیم معالج برخوردار باشد بنابراین حضور بالینی افرادی که مستقیما در روند درمان شرکت ندارند، موکول به کسب اجازه بیمار خواهد بود.»
براساس این بند از این سوگندنامه سوالی که پیش میآید این است که حضور هزاران فالوور در لایو اینستاگرام پزشکان معالج زمانی که مرحوم میناوند و یا انصاریان بستری بودند با اجازه این عزیزان صورت گرفته است؟
در بند دیگری هم نوشته شده است:« بیمار حق دارد برای حفظ حریم شخصی خود از محرمانه ماندن محتوای پرونده پزشکی، نتایج معاینات و مشاورههای بالینی جز در مواردی که براساس وظایف قانونی از گروه معالج استعلام صورت میگیرد، اطمینان حاصل کند.»
در طول مدت بستری این دو چهره، ما از تمامی جزئیات احوال آنها آگاه میشدیم، حتی هنگام بازی تیم آنها، پزشک معالج درخواست میکرد تیم حریف گل نزند.
میدانید شاید از یک خبرنگار جوان و جویای نام و عنوان بعید نباشد که عطش دیده شدن کار دستش بدهد و در انتشار خبر یا تصویری به اشتباه بیفتد اما از یک پزشک معالج چطور میتوان چنین رفتاری را پذیرفت؟ بیاییم از سر تقصیرات آن خبرنگار هم نگذریم اما با رفتار پزشکانی از این دست چه باید کرد؟ ما سالهاست که در شبکههای اجتماعی دچار بیماری توجه شدهایم اما چنین رفتاری از پزشکان چه توجیه و توضیحی دارد؟
۴۷۴۷