روزنامه اعتماد: تیم ملی جوانان کشورمان با شکست در دقایق پایانی مقابل عراق از رسیدن به جام جهانی باز ماند. شاگردان عبدالصمد مرفاوی در مرحله گروهی رقابت‌های قهرمانی آسیا با وجود شکست مقابل استرالیا با عبور از سد ویتنام و قطر در مرحله حذفی به مصاف عراق رفت و در نهایت مقابل این تیم ره به جایی نبرد و رویای صعود بر باد رفت. قبل از شروع بازی‌ها کمیته جوانان فدراسیون فوتبال استعدادیابی وسیعی در سطح کشور برگزار کرد و با انجام چند بازی تدارکاتی اهالی فوتبال را امیدوار کرده بود اما بعضی از منتقدان اعتقاد داشتند انتخاب مربی در تیم‌های پایه بیشتر رفاقتی است تا کارشناسانه! یکی از منتقدان جدی فدراسیون اسماعیل حلالی مربی اسبق پایه‌های پرسپولیس بود که همراه با پیراهن این تیم و تیم ملی بازی‌های زیادی را پشت سرگذاشته و از تجربه‌خوبی برخوردار است. حلالی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی «اعتماد» در خصوص حذف تیم ملی جوانان و شرایط رده‌های پایه در فوتبال کشور صحبت‌های خواندنی را مطرح کرد که در ادامه می‌خوانید.
یکی از منتقدان انتخاب مرفاوی به عنوان مربی تیم ملی جوانان بودید و حالا پس از حذف ناراحت‌کننده ملی‌پوشان جوان به سراغ شما آمدیم تا نظر شما را جویا شویم.
منتقد مرفاوی نبودم و اگر حرفی می‌زنم با عدله می‌زنم. شخصیت و خود مرفاوی را خیلی هم دوست دارم اما تنها ایرادی که می‌شود به او گرفت که البته ایراد هم از او نیست و از انتخاب‌کنندگان است. فدراسیون فوتبال یا همان انتخاب‌کنندگان فردی را انتخاب کردند که از کار کردن با پایه شناختی ندارد. من هرچقدر آدم توانمندی باشم کار کردن در این رده با کار کردن با بزرگسالان فرق دارد.
چه تفاوتی بین مربیگری در پایه‌ها و بزرگسالان است؟
در رده پایه‌ها کار کردن روحیات خاص خودش را می‌طلبد. به لحاظ روانشناسی مربی باید آشنا باشد و روحیات بچه‌ها را بشناسد . مثلا یک مربی با یک جوان اگر یک زمانی جدال کند ممکن است تاثیر عکس بگذارد. باید چند سال با این بچه‌ها زندگی کرد تا شرایط آنها را فهمید. من چند سال است در پایه‌ها کار می‌کنم و گاهی فریاد زدن جواب می‌دهد و گاهی با آرامش رفتار کردن. اینها تجاربی است که یک‌شبه به دست نمی‌آید.
به نحوه انتخاب مربی پایه نقد دارید؟
بله. شما ببینید فردی را مربی تیم امید انتخاب کردند که اصلا تخصصی در فوتبال پایه‌ها نداشت. دو، سه مربی در رده پایه انتخاب کردند که اسم نمی‌برم اما این افراد در فوتبال پایه کار نکرده بودند . اینها با روابط با رییس فدراسیون انتخاب می‌شوند که خیلی زشت است. یکسری از ورزشکارها و مربیان را به این طریق از بین می‌برند. خودم را مثال می‌زنم، کمکی که می‌‌توانستم کنم درصد پایینی از مربیان می‌توانستند از پس آن بربیایند چون تخصصش را دارم و درسش را می‌خوانم.
انتخاب مرفاوی را بر چه مبنایی می‌دانید؟
باید از شما بپرسم! آقای مرفاوی چند سال است که جایی کار نکرده و در شرایط مربیگری نبود. من هم خانه‌نشین شوم بعد از مدتی ارتباطم ضعیف می‌شود و خیلی چیزها از یادم می‌رود. متاسفانه این مسائل را قبول ندارند.
پاسخ سوال ما را ندادید! در این انتخاب شخص آقای ماجدی مقصر بود؟
ماجدی هم فکرش کمک کردن بود اما کمک کردن نباید روابطی باشد! فوتبال کشور ما شده رابطه بازی. سمت‌ها بر اساس رابطه است، یک استقلالی یک جا می‌گذارند و یک پرسپولیسی در جای دیگر. مثل مهدوی‌کیا که مربی امید شد و یک استقلالی دیگر در جای دیگر کار گرفت. باید آبروی کشور را در نظر گرفت. مگر خاله‌بازی است که کار را بین پرسپولیس و استقلال تقسیم کنیم؟! شایسته‌ها باید سکان کار را در دست بگیرند، به عنوان مثال حسین عبدی ۲ سال است که دارد در سطح پایه کار می‌کند با افتخار می‌گویم او سوت مربی را دست من داد و کارش را بلد است. اگر الان نتیجه هم نگرفت ثمره کارش را در آینده می‌بینید. مربی باید تاثیرگذار باشد و نتیجه در پایه‌ها چندان مهم نیست.
درباره بازی با عراق به نظر شما چرا باختیم؟
چون برای برد به زمین نرفته بودیم! به عنوان یک مربی می‌گویم داور وقتی سوتش را می‌زند شما متوجه می‌شوید کدام مربی آمده تا برنده شود. ما در بازی با عراق دلبسته به اتفاقات درون زمین بودیم و دیدیم که چه اتفاقی افتاد. باید قبل از بازی بچه‌ها را آماده برد می‌کردیم، اگر به جام جهانی می‌رفتیم می‌دانید که چقدر زندگی آنها تغییر می‌کرد؟
قبول دارید طرح استعدادیابی کمیته جوانان با شکست مواجه شد؟
این طرح خوبی بود اما باید سرمربیان را انتخاب می‌کردند در همه رده‌ها و از آنها به عنوان کارشناس نظر می‌گرفتند. سرمربی باید ناظر باشد نه که یکسری افراد براساس سلیقه خودشان بازیکن انتخاب کنند و تحویل سرمربی دهند! شاید نوع فوتبال آن بازیکن به کار مربی تیم ملی نیاید. باید افکار مربی را دانست و بعد بازیکن انتخاب کرد. استعدادیابی کار خوبی بود اما باید ساختاری ایجاد شود و مربی و سرمربی را از قبل با یک برنامه‌ریزی ۵ساله انتخاب می‌کردند تا موفق شوند.
تدارکات تیم ملی چطور بود؟
تیم ما خوب رشد کرده و شرایط خوبی داشت و در مجموع عملکرد بدی نداشت . اما مقابل عراق به نظرم ریکاوری لازم را نداشتیم که با چه روحیه‌ای به مصاف رقیب برویم. بازی که شروع شد فکرمان این بود که گل نخوریم و ببینیم چه اتفاقی می‌افتد و طرح و راهکاری برای برد نداشتیم. نکته بعدی اینکه ذهنیت برد جلوی ویتنام داشتیم اما مقابل عراق نه.
در مرحله گروهی عملکرد تیم چطور بود؟
قطر ضعیف‌تر از حد تصور ظاهر شده بود اما ویتنام مشخص است سرمایه‌گذاری کرد و رشد عظیمی داشتند. در مجموع گروه ما سخت بود و بچه‌ها کارشان را در مرحله گروهی به خوبی انجام دادند اما برای بازی با عراق خیلی خوب آماده نشده بودیم.
رویای فدراسیون برای پنج ستاره شدن هم بر باد رفت! صعود به جام جهانی می‌توانست مشکلات فوتبال ما را حل کند؟
تا زمانی که انتخابات بر اساس روابط باشد، نه، حل نمی‌شود. در رده پایه‌ها فقط عبدی که تجربه کار کردن در پایه‌ها را دارد خوب کار کرده و می‌تواند موفق باشد. مرفاوی هم آدم خوبی است ایرادش همان کار نکردن با فوتبال پایه بود. در سال‌های قبل تیم امید ما را تجاری به اشخاص دادند! منظورم این است که یک فردی کار تجاری انجام داده و به او سمت داده‌اند. تکلیف این جوانان چه می‌شود؟ در بهترین شرایط سنی نتیجه نمی‌گیرند و بعد حتی ممکن است بروند سراغ اعتیاد!
به قول شما مرفاوی تجربه مربیگری در پایه‌ها را نداشت اما نمی‌توانست از دستیارانی استفاده کند که تجربه مربیگری در پایه‌ها را دارند؟
دستیاران را هم ورود کردند و خودشان گذاشتند! یک آدم ضعیف این شرایط را قبول می‌کند و آخرش هم این نتیجه کار می‌شود. توانستند به کی روش دستیار تحمیل کنند؟
این از ضعف مرفاوی بود ؟
بله. مربی تیم وقتی سمت سرمربیگری را بیشتر از همه‌چیز دوست دارد همین می‌شود! کار کردن در پایه‌ها بسیار سخت است اما وقتی کار بلنگد نتیجه می‌شود این. اگر مرفاوی دستیار قوی داشت تیمش را متحول می‌کرد اما وقتی دستیار از سرمربی ضعیف‌تر است یا دستیار را ایکس یا ایگرگ بگذارد چه کمکی به سرمربی می‌کند؟مگر فوتبال کمیته امداد است؟
عملکرد بازیکنی در این بازی‌ها توجه شما را جلب کرد؟
حسین حاجی‌زاده، عنایت‌زاده و گودرزی از بازیکنان خودم بودند. پیرولی دفاع راست تیم ملی خیلی خوب بود و در مجموع تیم خوبی داشتیم اما خوراک کافی به آنها ندادیم.
این تیم ملی را چطور باید حفظ کرد؟
هرچه الان بگویند دروغ است! هروقت تیم ملی نتیجه نگرفت تیم ملی را ول می‌کنند. باید اینها را حفظ کرد اما چه کسی می‌خواهد حفظ کند؟ زمان مسابقه که به اینها اهمیت نمی‌دادند الان با چه روحیه‌ای به اردو بروند؟ این بچه‌ها را باید حفظ کرد برای تیم ملی امید به شرطی که فدراسیون بخواهد.
با این وضعیت فوتبال پایه می‌تواند به ثمردهی برسد؟
من سه تا از بچه‌های این تیم را می‌شناسم اما شفاف بگویم دو سال این تیم را دست من بدهند بسیاری از اعضای همین تیم را به بزرگسالان می‌رسانم. الان نوجوانان ما هم خیلی خوب است دو سال زمان دهند چندتا بازیکن به بزرگسالان تحویل خواهم داد.
در لیگ ما هم بازیکنی مثل عمری دیر کشف می‌شود.
همه استعدادها دیر کشف می‌شوند! چون از 9 تا 10سالگی باید آموزش ببینند و پانزده، شانزده سالگی استعدادشان را باید کشف کرد نه اینکه ۲۰سالگی کشف کرد. مثل چمن که باران می‌آید خودش رشد می‌کند و اگر جایی کج برود تا آخر کج می‌رود.
حرف پایانی؟
در پایه زیاد نتیجه مهم نیست باید استعداد را شکوفا و به آنها کمک کرد تا رشد کنند. این مهم‌ترین بخش در فوتبال پایه است. می‌خواهم بگویم وقتی دیدم به فوتبال پایه اهمیت نمی‌دهند دیگر برای باشگاه‌ها در رده پایه کار نمی‌کنم و فقط چنانچه در رده ملی پایه پیشنهاد باشد قبول می‌کنم اگر هم نشد می‌خواهم در رده بزرگسالان با باشگاه‌ها همکاری کنم.
