محمد فرزند حسام الدین حسن، شاعر، عارف، فقیه و اندیشمند قرن هشتم و نهم هجری است که به ابن حسام خوسفی نیز معروف و از نوادگان شمس الدین زاهد بوده که به پارسایی و عبادت معروف بوده است. وی روزگار را به زهد و پارسایی می‌گذراند. آرامگاه ابن حسام خوسفی از جمله آثار تاریخی و دیدنی خراسان جنوبی است که بیش از پانصد سال قدمت دارد.
آرامگاه ابن حسام در سال ۹۲۰ هجری قمری ساخته شد، این بنا بر روی تپه‌ای سنگی قرار گرفته که اطراف آن را مراتع و مزارع سرسبز پوشانده است. آرامگاه شامل اتاقکی با فرم هشت ضلعی است. پوشش مقبره به صورت گنبدی طراحی شده که در مرکز آن یک کلاه فرنگی قرار دارد.
این بنا با شمارهٔ ثبت ۲۰۵۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
