در روزهای اخیر گفت‌وگویی از علی خسروی منتشر شد که او در این مصاحبه اعلام کرد سه برادر او، پرسپولیسی و یک برادرش تاجی بودند و او هم از ده سالگی به همراه برادرانش برای تماشای بازی‌های این دو تیم به استادیوم می‌رفته است.
انتشار این گفت‌وگو باعث دلخوری هواداران تیم آبی‌پوش پایتخت شد و برخی از هواداران منتسب به تیم استقلال به فحاشی در صفحه شخصی خسروی پرداختند که این اتفاق واکنش عضو کمیته داوران را هم در پی داشت.
خسروی امروز در گفت‌وگویی در این باره گفت: من از آقای فتح‌الله‌زاده و آقای بیژن طاهری که بارها با هم برای صحنه‌های داوری تماس تلفنی داشتیم، می‌خواهم به هواداران استقلال بگویند کم شب عید به ناموس و پدر و مادر مردم فحش بدهند. این کارها نتیجه‌ای ندارد. ما از مدیران قبلی استقلال انتظاری نداشتیم اما مدیران کنونی استقلال که فوتبالی هستند، چرا اجازه می‌دهند به من فحش بدهند؟
او سپس در خصوص حضورش در استادیوم در کودکی گفت: خانواده من، من را طوری تربیب کرده بودند که شب‌ها مسجد می‌رفتم، ماه رمضان روزه می‌گرفتم و پنجشنبه و جمعه‌ها هم فوتبال می‌رفتم نه دیسکو. من به محله‌های بدنام نمی‌رفتم و از ۱۰ سالگی به استادیوم می‌رفتم. هم پنجشنبه و هم جمعه برای بازی‌های پرسپولیس و تاج به استادیوم می‌رفتم؛ از همان سن به امجدیه می‌رفتم و از ۱۵ سالگی هم به ورزشگاه آزادی کنونی.
خسروی درباره دلیل اینکه وارد حرفه داوری شد، توضیح داد: در ابتدا به سمت فوتبال رفتم و دیدم ما سه ماه تمرین می‌کنیم و روزی که می‌خواستیم آماده شویم، می‌گفتند داداش فلانی، پسرخاله فلانی و ... . ما تمرین می‌کردیم اما از ۲۵ نفری که می‌خواستند لیست بدهند، ۲۰ بازیکن سفارشی بود. از همان زمان هم نامردی را در فوتبال دیدم و فهمیدم نمی‌توانم فوتبالیست شوم چون پدر من پول ندارد و مادرم هم پیر است. من هافبک چپ و پنالتی‌زن و کاشته‌زن خوبی بودم اما انتخاب نمی‌شدم؛ همان جا فهمیدم در فوتبال رانت وجود دارد و یا باید پدرت پولدار باشد و یا برادرت با سرمربی رفیق باشد. از همان زمان از فوتبال و همه تیم‌ها بدم آمد و سمت داوری آمدم، چون دلم برای داورها می‌سوخت.
وی افزود: من می‌خواستم در داوری تحول ایجاد کنم و کردم. می‌خواستم داورها تحصیل کرده، خوشتیپ و خوش عطر باشند. ۲۰ ساله بودم که با بردارم که عاشق علی پروین بود در حمام عمومیِ سر جوادیه بودیم و گفت داداش ما غوره نشده مویز شده است. من به او گفتم یک روزی پشیمان می‌شوی آقای جواد خسروی، یک روز برادرت را در خیابان نشان می‌دهند. بعد از ۱۷ سال او را در بازی پرسپولیس و ملوان به ورزشگاه بردم و گفت می‌خواستی روی من را کم کنی؟ گفتم آره، تو در امجدیه من را به ارزان‌ترین جا می‌بردی اما من تو را به VAP استادیوم آزادی بردم.
خسروی سپس گفت: حرف برادرم به من انگیزه داد و از طرفی عاشق شخصیت حمید خوشخوان شدم. همچنان اعتقاد دارم داوری در دنیا روی دست حمید خوشخوان نخواهد آمد؛ او پرجمعیت‌ترین بازی فوتبال ایران را سوت زد. من عاشق شخصیت او شدم و سمت داوری آمدم. دیدم که در فوتبال باید لابی کنی اما من اهل لابی نبودم.
عضو کمیته داوران فدراسیون فوتبال در پایان گفت: من از همان کودکی هم علاقه‌ای به هیچ تیمی نداشتم و چون سه برادرم پرسپولیسی بودند و یک برادرم تاجی، من را به استادیوم می‌بردند. من در عمرم هیچ وقت طرفدار تیمی نبودم.
