به گزارش بهداشت نیوز، امروزه علم پزشکی در تلاش است راهکار‌هایی برای درمان بیماری‌های مختلفی که انسان‌ها با آن مواجه هستند بیابد. با این حال، گاهی پزشکان مجبور به درمان بیماری‌هایی هستند که اساساً وجود خارجی ندارد. یکی از این بیماری ها، هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری است.
در این بیماری، فرد از سلامت جسمانی برخوردار است اما همچنان خود را بیمار می‌داند؛ این افراد با آنکه پزشکان به آن‌ها تاکید می‌کنند که سالم هستند، به شدت نسبت به سلامت خود حساسیت نشان می‌دهند.
خودبیمارانگاری یک نوع اختلال اضطرابی است که با نام‌های دیگر مانند اضطراب سلامتی، یا اختلال اضطراب بیماری نیز شناخته می‌شود. طبیعی است که افراد نسبت به سلامت خود حساسیت داشته باشند، اما مبتلایان به هیپوکندریا به شدت نگران ابتلا به بیماری‌های شدید هستند. این افراد گرچه هیچ علائمی از بیماری را ندارند و یا علائم بیماری در آن‌ها بسیار ملایم و کم است، اما همچنان خود را مبتلا به یک بیماری شدید می‌پندارند.
هنوز پزشکان دلیل اصلی بروز این بیماری را نمی‌دانند اما این بیماری در افراد زیر رایج است:
۱- افرادی که دارای استرس شدید هستند و یا با بیماری و مرگ یکی از افراد خانواده مواجه شده اند.
۲- در کودکی مورد بی توجهی یا سوء استفاده قرار گرفته اند.
۳- دارای بیماری‌های جدی جسمی بوده اند.
۴- دارای بیماری‌های روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال اجباری، و روان پریشی هستند.
۵- دارای شخصیتی هستند که تمایل به تصور این دارند که همه چیز بدتر خواهد شد.
در این افراد یک موضوع کوچک و یا یک مسئله می‌تواند به تشدید این اختلال در آن‌ها دامن بزند. برای مثال، خواندن کتاب یا مطلبی در اینترنت درباره بیماری ها، دیدن موضوعی در تلویزیون، فهمیدن این موضوع که شخصی دارای بیماری جدی است، مشاهده برآمدگی و یا احساس ناخوشی، می‌تواند باعث بروز علائم این بیماری در این افراد شود.
این افراد حتماً باید برای درمان خود به پزشک مراجعه کنند. پزشک می‌تواند با معاینه و بررسی دقیق و برخورد صادقانه با بیمار به وی در این باره اطمینان خاطر دهد که به هیچ بیماری دچار نیست. درمان شناختی، مشاوره با روانشناس، رفع کردن ریشه‌های موضوع مانند زدودن عوامل استرس زا و اضطراب آور در زندگی فرد و تجویز دارو‌های ضدافسردگی و ضداسترس از جمله راهکار‌هایی است که برای درمان این افراد استفاده می‌شود.
