صدام در روستایی در شهر تکریت در سال ۱۹۳۷ به دنیا آمد. پدرش چوپان بود و قبل از تولدش ناپدید شد. وی تا سه سالگی در خانه دایی اش زندگی می کرد و بعد از ازدواج مجدد مادرش به خانه ناپدری اش رفت. ناپدری او رفتار خشنی با صدام داشت و در نهایت وقتی ده ساله بود، از خانه فرار کرد و پیش دایی اش برگشت. دایی صدام که بعدها پدرزنش شد، چیزهای زیادی به او یاد داد و بعدها هم به یکی از مشاوران و حمایت کنندگان او بدل شد.
صدام در طول دوران زندگیش، سه بار ازدواج کرد. اولین ازدواجش در سن ۲۶ سالگی با ساجده طلفاح (دختردایی اش) بود. ساجده معلم بود و نتیجه این ازدواج دو پسر به نام های عدی حسین و قصی حسین و سه دختر به نام های رنا، رغد و حلا بود.
دومین ازدواج صدام حسین با سمیره شاه بندر و بعد از طلاق اجباری از شوهرش بود. گفته می شود که سمیره همسر مورد علاقه صدام بود و پسری به اسم علی نتیجه این ازدواج بود که صدام هیچ موقع حقوق قانونی اش را به او نداد.
همسر سوم صدام، ندال الحمدانی مدیر مرکز تحقیقات انرژی خورشیدی بود که او هم مثل سمیره مجبور به ترک شوهرش و ازدواج با صدام شد.
عدی حسین اولین فرزند صدام در ۱۹۶۵ به دنیا آمد و وقتی پدرش رییس جمهور عراق شد،۱۴ سال سن داشت ولی راه و رسم جنایت و آدم کشی را به خوبی از پدرش آموخته بود. از نظر ظاهری هم بیشتر از برادر کوچکش به پدرش شباهت داشت و خیلی ها اعتقاد داشتند که لاابالی گری را از پدرش به ارث برده بود. عدی فقط ۱۵ سال سن داشت که اولین آدم کشی خود را انجام داد و از همان سنین الکل مصرف می کرد.
پزشک خانوادگی صدام، عدی را مبتلا به بیماری حاد روانی می دانست. عدی وسایل شکنجه مخصوص به خودش را اختراع کرده بود و یحیی عادل، بدل او، درباره اتاق های شکنجه پسر صدام می گوید: او یک قالب آهنی ساخته بود و آدم ها را درون آن قرار می داد و این قاب پیچ های داشت که کم کم سفت می شدند و به بدن فرد فرو می رفتند. وقتی افراد فریاد می زدند، عدی قهقهه می زد و می‌گفت پیچ ها را سفت تر کن.
عدی به عنوان رییس کمیته ملی المپیک عراق هم منسوب شده بود و نوع برخوردش با ورزشکاران عراقی در نوع خودش عجیب و غریب بود. او خانواده های ورزشکاران را گروگان می گرفت و تهدید می کرد. فوتبالیست های قدیمی عراقی هنوز طمع شکنجه های او را به یاد دارند. وقتی در مسابقات مقدماتی جام جهانی تیم فوتبال عراق در سال ۲۰۰۰ به لبنان باخت، عدی دستور داد هاشم حسن، دروازه بان فوتبال عراق و قحطان شاطر، دیگر فوتبالیست عراقی را که به نظرش در این باخت مقصر بودند، را برای سه روز شلاق بزنند.
بقیه فوتبالیست ها هم از کتک های عدس در امان نماندند. صدام اوایل از کارهای پسرش لذت می برد اما زمانی که عدی ۲۳ ساله بود و در یک مجلس رسمی محافظ مسیحی پدرش را با شلیک گلوله های پی در پی کشت، کفر صدام را درآورد.
صدام بعد از این ماجرا دیگر مشاغل حساس را به پسرش نداد و با وجود این که پسر بزرگ‌ترش بود، ترجیح داد که قصی را که زیرک تر و بی رحم تر بود، جانشین خودش کند.
قصی حسین صدام در سال ۱۹۶۶ یعنی یک سال پس از عدی به دنیا آمد و برخلاف برادرش اهل هیاهو نبود. کمتر هرزگی می کرد و بیشتر سعی می کرد در سایه فعالیت کند. قصی به پدرش همان اول نشان داد که هرچقدر او بخواهد بی رحم است و در عین حال آرام و محتاط بود. صدام به او اعتماد کامل داشت؛ آنقدر که در روزهای پایانی حکومت صدام، یکی از دو نفری بود که می دانست صدام در کجا مخفی شده است.
قصی بعد از فرار پدرش از بغداد، حاکم این شهر بود و برخلاف برادرش همیشه به جنایت در مقیاس بزرگ فکر می کرد.
او همان جنایتکاری است که به خاطر دشمنی با شیعیان، دستور قتل آنها را داد. فیلم های هولناکی که با عنوان جنایات صدام بعد از مرگش منتشر شد بیشتر کارهایی بود که زیر نظر قصی انجام شده بود.
وقتی صدام می خواست پسر کوچک را به جانشینی خودش معرفی کند، اعتقاد داشت که با شخصیت نامتعادل و روحیه همراه با خونخواری اش می شد سالها عراق را زیر آتش دیکتاتوری حزب بعث و خاندان صدام نگه داشت.
بعضی گزارش ها از نقش قصی در شکنجه و شهادت اسرای ایرانی در جریان جنگ ایران و عراق حکایت دارد. قصی چه در زمان جنگ ایران و عراق و چه در زمان سرکوب مردم کرد عراق علاقه زیادی به زدن تیر خلاص داشت.
بعد از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، صدام به همراه دو پسرش از بغداد فرار کردند و دولت آمریکا برای خبری که به پیدا کردن آنها کمک کند، جایزه گذاشته بود؛ برای صدام ۲۵ میلیون دلار و برای هر کدام از پسرانش ۱۵ میلیون دلار.
جستجوهای به نتیجه رسید و لشکر ۱۰۱ هوابرد آمریکا، ۴ روز پس از ورود به بغداد به خانه ای حمله کردند که عدی و قصی در آنجا مخفی شده بودند. نظامیان آمریکا تلاش زیادی کردند که پسران صدام را زنده دستگیر کنند اما چون تیراندازی از داخل خانه قطع نمی شد، موفق نشدند و هر دو به طرز فجیعی کشته شدند. صدام پس از حمله آمریکا به عراق، مقامش را از دست داد و در دسامبر سال ۲۰۰۳ توسط نیروهای آمریکایی در حالی که در یک زیر زمین در حیاط خانه ای روستایی در حوالی زادگاهش مخفی شده بود، دستگیر شد و در دادگاه ویژه جرایم سران عراق محاکمه و به اعدام محکوم شد و در نهایت در سال ۲۰۰۶ به دار آویخته شد.
ساجده همسر اول صدام حسین در زمان حمله نیروهای آمریکایی به عراق، به همراه دخترانش به اردن رفتند. رغد و رنا در اردن ماندند اما ساجده به همراه دختر کوچکترش حلا، به قطر رفت.
سمیره همسر دوم صدام به همراه پسرش علی در زمان حمله آمریکا به بغداد، اول به سوریه و سپس به لبنان رفتند و در نهایت راهی کانادا شدند. از سرنوشت ندال همسر سوم صدام اطلاعات زیادی منتشر نشده اما طبق برخی اخبار، وی در یک کشور غربی زندگی می کند.
