به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، ستاره های جوان سیارات را با تشعشعات شدید بمباران میکند و این موضوع به احتمال زیاد اقیانوسها، دریاچهها یا رودخانههای سطحی را از بین می برد و در مکانهایی با احتمال وجود حیات این امر فاجعه بار است. دلیلش این است که حیات به آب نیاز دارد و سیارات اطراف این ستارگان از جمله سیاراتی هستند که احتمال حیات را دارند، اما اگر تابش آب را بخار کند، وجود حیات چندان امیدوار کننده به نظر نمیرسد.
در این زمینه دانشمندان دانشگاه کمبریج در بریتانیا مدل پیچیدهای ایجاد کردند که جهانی را توصیف میکند که بیشتر آب آن در اعماق سطح و نه دریا واقیانوسها ذخیره شده است. از نظر فنی، این آب در مواد معدنی عمیق زیر سطح به دام افتاده است. اگر شرایط در سیارات اطراف این رایجترین ستارههای کهکشان مناسب باشد، ممکن است آب کافی در آنها وجود داشته باشد که برابر با چندین اقیانوس در زمین باشد.
کلر گیموند (Clare Guimond) پژوهشگر دانشگاه کمبریج به همراه دو محقق دیگر مدلی را ارائه کردند که سیارات تازه متولد را در اطراف جهانهای نوع M که به دور ستارههای کوتوله قرمز میچرخند را توصیف میکند.
او میگوید: ما میخواستیم بررسی کنیم که آیا این سیارات، پس از چنین دوره پرفراز و نشیب میتوانند خود را بازسازی کنند و به میزبانی آبهای سطحی بروند.
مطالعات گروه گیموند نشان میدهد: این سیارات میتوانند راه بسیار خوبی برای جایگزینی آب سطحی مایع باشند که در اوایل زندگی ستاره میزبان از بین رفته است. این مدل بر اساس این مواد معدنی و توانایی آنها در جذب آب به ساختار خود، حد بالایی را در مورد میزان آب در عمق یک سیاره به ما میدهد.
به گفته محققان، کوتولههای قرمز نوع M رایجترین ستارههای کهکشان هستند. این امر باعث میشود آنها سوژههای خوبی برای مطالعه متغیرهای تشکیل سیارات باشند. پس از گذشتن از دوران شکل گیری، آنها نیز مانند سایر ستارگان تمایل به طغیان دارند.
این گروه تحقیقاتی دریافتند:اندازه و مقدار مواد معدنی حاوی آب یک سیاره تعیین میکند که چه مقدار آب میتواند در آن پنهان شده باشد. همچنین به گفته دانمشندان، آتشفشانها نیز از این لایه تغذیه میکنند و فوران آنها در نهایت میتواند بخار را به سطح بازگرداند.
تحقیقات جدید نشان داد: سیارات بزرگتر از زمین، معمولاً گوشتههای سنگی خشک تری دارند. دلیل آن این است که گوشته بالایی سرشار از آب نسبت کمتری از جرم کل آن را تشکیل میدهد.
شرح کامل این مقاله در مجله تخصصی Universe Today منتشر شده است.