به گزارش اقتصادنیوز، خبرگزاری «خبرآنلاین» در گفتوگو با «حسین مرعشی» دبیرکل حزب کارگزاران به موضوع آرایش نیروهای سیاسی در سال جدید پرداخته است.
این موضوع یک مقدمهای دارد که به سیاستهای کلان بر میگردد و آن سیاستهای رهبری است وتا سیاستهای رهبری در سال جدید بیان و آشکار نشود اصلا نمیتوان در مورد این آرایش حرفی زد. در این میان البته احزاب چارهای ندارند و در آن چارچوب باید حرکت کنند.
الآن دربخش سیاست خارجی و منطقهای افق روشنی بهوجود آمده است، آن هم با دو کار مهمی که در این دولت صورت گرفته است؛ یکی توافق ایران و عربستان در پکن و دوم آغاز همکاریهای ایران با آژانس برای رفع ابهامات گذشته؛ علاوه بر اینها باید به فراهم شدن زمینه همکاریها و پیگیری برجام هم اشاره کنم. درسیاست خارجی افق روشنی باز شده است و این بهآن معناست که سال ۱۴۰۲ ایران در روابط منطقهای و بینالمللی در شرایط جدیدی قرار میگیرد چرا که تمام تصمیمات مهمی را گرفته و دارد به آنها عمل میکند و آثار آن نیز خیلی زود نمایان خواهد شد. بهنظر من به زودی آثار آن را در اقتصاد خواهیم دید.
میتوان امیدوار بود که حداقل از تورم ۵۰ درصدی ۱۰ درصد کاسته شود، ولی در سیاست داخلی هنوز هیچ علامتی ظاهر نشده که بگوییم جمهوری اسلامی شکست حاکمیت یکپارچه را پذیرفته باشد. البته روشن است که این سیاست شکست خورده ولی هنوز آثار پذیرش آن آشکار نشده و اگر آثار پذیرش آن آشکار شود میتواند تاثیرات مثبتی داشته باشد.
نه، من بارها گفتهام که نه این دولت و نه این مجلس در شان ملت ایران نیستند، چه با هم رفیق باشند و یا درگیر، تفاوتی نمیکند؛ اینها در شان ملت ایران نیستند. اگر در آینده شاهد باشیم که جمهوری اسلامی از برنامه شکست خورده حاکمیت یکدست عبور کرده، میتوان وارد گفتوگو شد.
بهطورکلی حوادث ۱۴۰۱ که بسیار برای کشور پرهزینه بود حکم میکند در عرصه سیاسی، اصلاحات ساختاری هم در حوزه بینالملل و هم منطقه بهعمل بیاوریم؛ همانطورکه گفته شد خوشبختانه شروع شده است. در حوزه اقتصادی نیز برنامه موفقی باید تدوین کنیم تا بتواند تورم را کاهش دهد و رشد اقتصادی را بالا ببرد و بهبودی در اقتصاد آغاز شود. ضمن اینکه یک بسته سیاست داخلی هم میخواهیم تا مشارکت محور باشد و مردم را به صحنه سیاسی برگرداند و فاصله بین حاکمیت و مردم را کم کند. اینها نیاز واقعی کشور است.
باید جمهوری اسلامی ایده مشارکت حداقلی با نتیجه قابل پیشبینی را کنار بگذارد و دنبال مشارکت حداکثری با خواست مردم باشد. جمهوری اسلامی سه بسته سیاستی نیاز دارد؛ یکی بسته سیاست خارجی که به نظر من آغاز شده است ؛ دیگری یک بسته اقتصادی که بخشی از آن به روابط خارجی بر میگردد. در آخر یک بسته مشارکتجویانه در سیاست داخلی نیاز دارد. این سه بسته مکمل هم هستند و میتوانند بهبودی در مسائل سیاسی و اجتماعی ایران را آغاز کنند تا منافع آن را مردم ببرند.