به گزارش “ورزش سه” درست یک روز قبل از بازی با تیم ملی روسیه، امیر قلعه‌نویی طی تصمیمی جالب توجه، آندرانیک تیموریان را به عنوان دستیار خود در تیم ملی ایران انتخاب کرد.
هافبک سابق تیم ملی حالا در مهمترین چالش خود در کسوت جدیدی که در آن فعالیت می‌کند، قرار گرفته است. او با کوله‌باری از تجربه که از بازی کردن در لیگ جزیره و هم‌چنین ایران به دست آورده، ماموریت مهمی کنار امیر قلعه‌نویی در جام ملت‌های آسیا خواهد داشت. در همین راستا، سعید زارعیان، سردبیر سابق ایران ورزشی طی یادداشتی در مورد آندرانیک تیموریان نوشته است:
آندو تیموریان را عمیقا دوست دارم؛ او برای من تنها یک فوتبالیست نیست. او کهنه رفیقی‌ست که دوستی ما به دورانی بازمی‌گردد که هنوز پای آندو به لیگ برتر ایران باز نشده بود چه برسد به تیم‌ملی یا لیگ جزیره.
سوای اینکه او بازیکن ممتازی شد و در لیگ انگلیس برابر آرسنال، چلسی، یونایتد، لیورپول و ستاره‌هایی مثل بالاک، اسین، لمپارد، رونالدو، گیگز و… بازی کرد یا همبازی آنلکا، ایوان کمپو، الحاجی دیوف، کیهیل و … در بولتون و فولهام بود، در تیم‌ملی هم آنقدر قدرتمند و کم نوسان بازی کرد که توانست بیش از ۱۰ سال پیراهن تیم‌ملی را از آن خود کند و به باشگاه ۱۰۰ تایی‌ها برسد.
پیش از هر چیز بگویم که آندو را به صرف موفقیت‌هایش در فوتبال دوست ندارم؛ او پسری شاد، پر انرژی با خصوصیات اخلاقی منحصر به خود است با پرنسیب و پرستیژ خاص. با او سال‌ها باید رفاقت کرد تا گفته‌هایم بلکه ملموس شود.
برخلاف خشونت ذاتی که در بازی آندو وجود داشت، خارج از زمین پسری خوش‌قلب، بامعرفت، خوش‌مشرب و مهربان است که همواره کوشیده تا دغدغه دیگران را درک کند و شریک غم و شادی‌شان باشد.
انتخاب او به عنوان مربی در تیم‌ملی، حداقل حق آندو در عالم مربیگری بود و برای این انتخاب، باید به امیر قلعه‌نویی دست‌مریزاد گفت که نشان داد با تمام اتفاقات گذشته، نگرشی حرفه‌ای و ملی به جایگاه‌اش (سرمربیگری تیم‌ملی ایران) دارد و سراغ گزینه‌ای رفته که اگر تا دیروز به هریک از اهالی فوتبال می‌گفتیم، با رجوع به گذشته، این انتخاب را محال می‌پنداشتند.
آندو با دستیاری در تیم‌ملی ایران (تیمی که برایش با دست شکسته بازی کرد و از تمام توان مایه گذاشت) عالم مربیگری را تجربه خواهد کرد اما بی‌شک او شایسته بیش از این‌هاست؛ البته اگر مثل روزهای بازی، جنگجو، دونده، پرتلاش برای رشد و ترقی جاه‌طلب باشد.
در شغل جدید، برای آندو بهترین‌ها را آرزو می‌کنم؛ امیدوارم سال جدید، عکسی از آندو در صفحه‌ام منتشر شود که مهمترین جام فوتبال‌ملی را در آغوش کشیده. جامی که نزدیک به نیم‌قرن در حسرت آنیم.
